Niet fout maar ánders
‘Wie terugkomt van een reis, draagt de afgelegde afstanden nog met zich mee als gespreide vleugels - tot hij de sleutel in zijn voordeur steekt. Dan vouwen zij zich op en hij is weer in zijn huis. Op het moment dat hij de deur achter zich dichtdoet, kan hij zich niet meer voorstellen dat hij ooit weg is geweest.’ Ik had het niet beter kunnen zeggen dan Harry Mulisch in de Ontdekking van de hemel, maar ik ben dan ook niet de Schrijver des Vaderlands.
Alleen de jetlag die me de eerste week wakker hield, herinnert me eraan dat ik zo kortgeleden nog drie maanden in Vietnam was. Ik loop alweer achter met de collegestof, ben bijgepraat met vrienden en alle spullen uit mijn backpack staan weer op z'n plek. Niets lijkt te zijn veranderd, behalve dan dat m'n fiets door de gemeente is weggehaald en het ondertussen winter is geworden. Heb ik eigenlijk iets aan Vietnamese ervaringen meegenomen de Utrechtse collegebank in?
Door het werken in een totaal andere wereld met verschillende culturen moet je je wel flexibel en tolerant opstellen. Op het fietspad werd ik laatst afgesneden door een scooter. Ik wilde zachtjes vloeken, maar bedacht me dat dit regelmatig in Vietnam gebeurde en haalde m’n schouders op. Daarna zei een vriendin op het laatste moment een afspraak af. No worries, aan beloftes hielden ze zich zelden in Vietnam. Zelfs de verschoven deadline van een essay bracht me niet van m’n stuk: ik maakte gewoon weer een werkdag van 10 uur. Dat deed ik daar zeven dagen per week. Een periode in het buitenland verblijven, lijkt dus vooral een positieve invloed te hebben op mijn bloeddruk en stressbestendigheid. Gelukkig lijk ik niet de enige te zijn die deze ervaring opdoet.
Facebook staat vol met foto’s en updates van vrienden in alle uithoeken van de wereld. Het lijkt alsof je er niet meer bij hoort als je niet in het buitenland hebt gereisd, gewerkt of gestudeerd. Werkgevers zien graag glanzende cv’s waarop avontuurlijke werkervaring prijkt. Terecht? Ik vind van wel. Naast het feit dat je een warme douche leert waarderen, kan het Nederlandse (bedrijfs)leven wel wat tolerantie, flexibiliteit en multiculturele samenwerking gebruiken. Door het werken met mensen vanuit de hele wereld leer je dat verschillende meningen kunnen leiden tot betere, creatievere en sterkere ideeën. Bovendien heb je laten zien dat je zelfstandig bent en openstaat voor nieuwe uitdagingen. Dus verkondigt een docent of medestudent nu een afwijkende mening in college? Dan denk ik gewoon lekker tolerant: dit is niet fout, het is ánders.