Ode aan Fika

Lieve Fika,

Sinds acht maanden woon ik nu in jouw land en ik heb dagelijks te maken met de relatief kleine verschillen tussen Sverige en mijn moederlandse Nederländerna. Met de meeste eigenschappen van jouw land heb ik een haat-liefde verhouding: schoenen uit bij de deur (hygiënisch, maar wel gedoe), het weer (een dikke laag sneeuw is mooi, maar na vijf maanden niet meer) en de Zweedse taal  (geen commentaar).

Mijn liefde voor jou is echter onvoorwaardelijk en zonder enige twijfel of schroom.

Fika, je bent een baken van rust in drukke, chaotische of emotievolle tijden, of gewoon een welkom moment om met vriendinnen bij te kletsen. We kunnen van je genieten om elf uur ’s ochtends tijdens een pauze op het werk, om drie uur ’s middags na een studiesessie, op zondagmiddag om zes uur na de kerk of gewoon drie keer op een dag – en niemand die ervan opkijkt.  Je bent dan ook het eerste woord dat alle buitenlandse studenten zonder een al te zwaar accent kunnen uitspreken. Daar mag je best trots op zijn.

Trek je niets aan van de mensen die roepen dat je eigenlijk gewoon het equivalent bent van het Nederlandse woord ‘koffiepauze’ en dus niets bijzonders voorstelt. Het feit alleen dat je niet slechts een zelfstandig naamwoord bent, maar ook een werkwoord - ‘zullen we vanmiddag fika-en?’-  geeft al aan hoe zeer je onderdeel van het Zweedse karakter bent geworden. Daarnaast: waar een Nederlandse pauze vaak uit alleen koffie bestaat, laat jij de cafeïne steevast van een kaneelbroodje, chocoladebol of andere zoetigheid vergezeld gaan. Want jij begrijpt tenminste wat een mens nodig heeft.

Aan jouw kwaliteiten kunnen dan ook Zweedse successen worden toegeschreven. Astrid Lindgren moet gefika’d hebben, toen ze haar verhalen over Pippi uitschreef, Carolina Kluft won er de vijfkamp mee en Abba haalde uit jou de inspiratie voor die talloze hits. Ik weet het zeker.

Zonder jou zou Zweden zichzelf niet zijn. En ik zou de maand mei,  propvol deadlines voor de deur, waarschijnlijk niet overleven.
Tack så jättemycket.

Je toegenegen immigrante,
Paula

Lees ook de blogs van de andere UU'ers in het buitenland:

Rechtenstudent Anne Rietveld in Wales
Farmaciestudent Emilie van Brummelen in Berlijn
Historicus en promovendus Thijs Kuipers in Florence