Ode aan het reizen

Na terugkeer in Nederland heb ik het al vele vage bekenden vriendelijk horen zeggen: ‘Hoe was Afrika?’ Daar vraag je me wat, want het is nogal een uitdaging zeven maanden in soepele soundbites samen te vatten. ‘Goed. Gaaf! Heel bijzonder,’ hoor ik mezelf plompverloren antwoorden.

Flink vol van mijn belevenissen zou ik willen vertellen over vrienden, vrijheid  hoogtepunten en hartzeer. Over hoe mooi het was om met mijn oma’s in Nederland te Skypen. Over hoe moeilijk het is om weg te zijn nu het Zuid-Afrikaanse leven aldaar verder gaat.

Er zijn jubelende lijstjes  In de categorie ‘avontuur’: verdwalen in de Rustenburgbergen, raften op de Zambezi en bungeejumpen van de Bloukansbrug. In de categorie ‘dans’: in de regen, in een township, op het strand. In de categorie ‘eerste keren’: op safari, op een surfplank en al het bovenstaande.

Met vier meiden en een broer huurden we een auto en reden 11.000 kilometer door Botswana, Zimbabwe en alle Zuid-Afrikaanse provincies. Iedere trots, twijfel en tomaat werd gedeeld. We leerden landen en elkaar kennen, maar vooral ook onszelf - want dat is de crux van reizen: je neemt jezelf altijd mee. Zo wist ik al dat ik stiekem wel van duidelijke planningen houd, terwijl ik nu bij terugkomst toch weer moet wennen aan het leven met agenda. En ook een drankje in de Domstad is anders dan een spontane sokkie in Stellenbosch.

Dus hoe was Afrika – het gebruik van de continentsaanduiding zowel aardig als onbeholpen? Welnu, een wervelwind van vreugde, verdriet, ongemak en ontdekkingen, zoals in ieder avontuur. De tegenstrijdigheid is immens: ik besef me hoe bevoorrecht ik ben, dat ik dit heb mogen meemaken en tegelijkertijd wil ik meer én terug. Nostalgie en nieuwe nieuwsgierigheden strijden om voorrang in mijn verlangens. ‘Hoe meer je weet, hoe beter je weet hoe weinig je weet’ en dat is wat reizen met me doet: willen weten wat de wereld is, tegen beter weten in. 

Wil je alle blogs van Wieke nog eens nalezen? Klik op haar naam boven aan de tekst.
Wil jij bloggen voor DUB tijdens je verblijf op een universiteit in het buitenland? Mail Gwenda Knobel