Op bezoek in eigen land
Thuis in Oxford!
Het is best vreemd om na een paar maanden Oxford weer even terug te keren naar je moederland. Thuis voelt niet echt meer als thuis, ondervindt UCU-alumna Sophie.
Terwijl in Nederland de winter arriveert en er ineens sneeuw ligt, reis ik terug naar Oxford waar helaas slechts regen uit de lucht komt vallen. De afgelopen maand had ik vakantie en keerde terug naar Nederland. Ik heb hier volop kunnen genieten en omdat ik dus net weer terug in Engeland ben, is er dus ook weinig nieuws over het Oxfordse leventje te melden. Het leven in deze stad valt bijna geheel stil als het semester eindigt en alle studenten naar huis vertrekken.
Mijn drie weken in Nederland hebben me wel aan het denken gezet. Samen met een vriendin van me die ook in Oxford studeert, observeerden we dat het net leek alsof ons leven in de afgelopen tien weken had stilgestaan en we terug waren bij de situatie waarin we in september Nederland hadden verlaten.
Al onze vrienden waren toen net aan hun respectievelijke studies begonnen, maakten daar nieuwe vrienden en werden lid van nieuwe clubs terwijl wij gewoon thuis zaten te wachten tot ons buitenlandse avontuur zou beginnen. Nu voelden we ons een beetje hetzelfde. Wij hadden al onze nieuwe vrienden en nieuwe clubs achtergelaten in Oxford, en zaten dus weer in hetzelfde schuitje. Hoewel we technisch gezien weer thuis waren, ervoeren we dat toch niet helemaal zo. Het voelde een beetje alsof we op bezoek waren in eigen land.
Dat maakt ook dat de terugreis naar Oxford niet zo’n vervelend vooruitzicht was als ik dacht dat het zou zijn. Natuurlijk had ik graag meer tijd in Nederland willen blijven, maar ergens zag ik ook wel weer uit naar mijn Oxfordse leventje en alles wat ik daar had opgebouwd. Om weer in mijn eigen kamer te zijn met al mijn kleren en schoenen en spullen. Om weer naar mijn vaste sportclubs te gaan. Om weer af te spreken met mijn vrienden van mijn MSc. Zelfs om weer naar mijn lessen te gaan en nieuwe dingen te leren.
Het is een deel van de ervaring als je in het buitenland gaat studeren, denk ik terwijl ik terug op mijn studentenkamertje zit te kijken naar hoe het hier (altijd) regent. Hoewel Nederland natuurlijk een speciaal plekje in mijn hart heeft, ben ik ondanks alles blij dat ik weer hier ben: thuis in Oxford.