Parttime Robin Hood
Net als velen ontkwam ik er deze zomer ook niet aan. Het zat er al maanden aan te komen en uiteindelijk was het zover: ik ging op vakantie. Twee weken zorgeloos in de bergen lopen en kamperen om even niet aan tentamens, stage en onderzoek te denken. Dat laatste lukte wel, het eerste was het helaas niet.
Een korte vliegreis bracht me naar Praag, waar mijn vriendin en ik een nacht zouden verblijven om vervolgens verder te reizen naar de bergen. Met een bus reden we van de luchthaven naar de metro, die ons naar het hostel in het centrum vervoerde. Op het moment dat we de metro instapten, waren we nog geen dertig minuten in het land, maar had ik direct het meest memorabele moment van de vakantie te pakken: de rits van mijn broekzak stond open.
Aangezien ik inmiddels het werkingsmechanisme van ritsen begrijp, was dit openstaande exemplaar ook niet de reden van mijn verbazing - nee dat was de ontbrekende portemonnee die ik daarachter had opgeborgen. Met andere woorden, het ervaren van de eerste Praagse traditie kon ik afstrepen. Vreemd genoeg was mijn eerste reactie het doorzoeken van alle andere vakjes, zakjes en opbergplekken om te kijken of de zakkenroller mijn portemonnee, in plaats van mee te nemen, wellicht alleen maar had verplaatst. Helaas voor mij had de dief zijn beroep goed onder de knie, en startte ik de vakantie zonder geld, pinpassen, rijbewijs en ID-kaart.
Ik moet bekennen dat ik op dat moment verwensingen en straffen voor de crimineel in kwestie bedacht waar een sadistische middeleeuwse beul nog wat van had kunnen leren. Jammer van het geld, maar vooral vervelend dat ik al mijn belangrijke documenten kwijt was. ’s Avonds, toen de eerste woede echter een beetje bekoeld was, maakten mijn hypothetische martelpartijen plaats voor ietwat vriendelijkere gedachten.
Stel dat de zakkenroller een familie heeft om te voeden en te onderhouden. Met mijn gestolen geld (20 euro) kan zijn familie de dag weer doorkomen, om zo met een volle maag de volgende ‘werkdag’ te beginnen. Zijn/haar kinderen kunnen daardoor wel goed opletten op school en zijn zo weer een stap dichterbij hun droom om advocaat of doctor te worden. Door me te laten rollen heb ik er, als een vreemde variant op het verhaal van Robin Hood (die zich dit keer laat bestelen om aan de armen te geven), misschien voor gezorgd dat de boef eindelijk de laatste schulden kon aflossen en voorgoed afscheid heeft kunnen nemen van het dievenpad. Nooit meer hoeft de ex-crimineel zich dan nog schuldig te voelen over de problemen die hij zijn slachtoffer geeft doordat er ook een paspoort in de gestolen portemonnee zit. Nooit meer zal hij/zij met honger naar bed gaan, omdat die verdraaide toeristen allerlei geheime en extra beveiligde vakjes hebben waarin ze hun geld bewaren. Hij hoeft als ex-crimineel niet meer bang te zijn om betrapt en opgesloten te worden waardoor hij/zij weken lang afgezonderd wordt van de kinderen. Mijn portemonnee zorgde eindelijk voor een start van een nieuwe toekomst en dat allemaal te danken aan mijn onoplettendheid.
Alleen in dat geval: graag gedaan.