Pleidooi voor de passie

Studenten die een studie volgen waarbij de banen niet voor het opscheppen liggen, moeten de moed niet te snel opgeven. Houdt de passie voor het vak warm en het vergroot de kans op de arbeidsmarkt, meent columnist Jildou Fabriek.
In mijn eerste column schreef ik over ambitie, een begrip dat daar naadloos mee verbonden is, is passie. Waar ambitie echter gauw geassocieerd wordt met commissiewerk, hippe bijbaantjes en bestuursfuncties, is passie iets dat naar mijn idee te onderbelicht en ondergewaardeerd wordt in de studentenwereld.
Want dat mag, passie, het moet zelfs. Houden van je vakgebied is essentieel. Ik denk dat wanneer je weet waarom je écht houdt van je studie, je des te meer voorbereid bent op een baan. Arbeidsmarktoriëntatie is tegenwoordig een belangrijk begrip. Dit begint al op verjaardagen, maar ook vliegen carrièredagen, cv checks en loopbaanmarkten je om de oren.
Ook in het onderwijs is het steeds meer de bedoeling steeds meer aandacht te besteden aan het beroepenveld. Dit is noodzakelijk en er kan nog steeds veel vernieuwd en verbeterd worden, zeker bij mijn faculteit Geesteswetenschappen. Elke eerstejaars moet vanaf nu weten wat hij/zij met zijn studie kan bereiken. Maar laten we eerlijk zijn, de banen zijn schaars, de subsidies verdwijnen en een concrete carrière komt er niet uitrollen wanneer je bijvoorbeeld Italiaans, kunstgeschiedenis of theater, film en televisiewetenschappen hebt gestudeerd.
Toch vind ik het doodzonde dat ik veel faculteitsgenoten schamper hoor lachen als het over de arbeidsmarkt gaat. “Geesteswetenschappen? Ja, wat wij allemaal zouden kunnen valt tegen hè?” Maar waarom ben je dan die studie gaan doen vraag ik me af. Waar is de liefde, waar is de passie? Als je echt weet waarom je van je vakgebied houdt, echt waarom, dan hoort daar ook een baan bij. Of dat nu in de vorm van beleidsmedewerker of curator in het Rijksmuseum is, maak een idee! ‘Achterover hangen en wel zien waar je terechtkomt’ gaat ook niet werken. Hoofdredacteur van het NRC is wellicht te veel gevraagd, maar droom, oriënteer, kijk verder dan ik houd van lezen dus ik studeer literatuurwetenschap. Er wordt van buitenaf steeds meer georganiseerd, maar denk ook zelf na over je kansen, wees proactief.
Een pleidooi voor de passie laat dat deze column zijn, laat elke student, van Diergeneeskunde tot Culturele antropologie nadenken over de waarde van zijn/haar vakgebied, over de échte reden van de studiekeuze, over de liefde. Als die liefde gevonden is, de ware passie, verbind er dan een droom aan, zo treed je een stuk enthousiaster en vastberadener die grote arbeidsmarkt toe, banenschaarste of niet, je bent in elk geval gepassioneerd.