Run, Anne, Run!

Goed, daar is-ie dan. Een kleine lijst met dingen die ik níet zo leuk vind aan Aberystwyth (ja, je moet wat als je drie weken Easter Break hebt. Hoe durven ze!)

1.
Dat Groot-Brittannië een andere munteenheid heeft, was mij al wel duidelijk. Dat ik heel slecht ben in hoofdrekenen, was mij al pijnlijk duidelijk geworden op de basisschool. Dat Groot-Brittannië zelfs 1 en 2 centen terug geeft en dus niet afrondt, is me hier pas duidelijk geworden. Mijn portemonnee zit altijd bomvol. Ik, een groot fan van kortingspasjes en dergelijke, heb alle pasjes moeten verwijderen om zo mijn portemonnee nog dicht te kunnen krijgen. Naast dat een dikke portemonnee erg vervelend is, kan ik niet omgaan met de overvloed aan pennies en pences. Ze zijn vervelend - ik heb nooit zin om ze uit mijn portemonnee te halen en even lekker te tellen hoeveel pond ik nou precies heb; ze zijn dik en veel te groot en het omrekenen zorgt ervoor dat het onzekere kind zonder wiskundeknobbel weer in mij naar bovenkomt. Het zorgt ervoor dat ik bijvoorbeeld in de supermarkt de langste rij uitkies, om vervolgens als een malle al mijn boodschappen op de lopende band te leggen zodat ik dan de tijd heb om rustig mijn portemonnee tevoorschijn te halen, al waar ik dan al mijn pennies en pences uittel om genante situaties bij de caissière te voorkomen: "This is a two pence, dear. I need two pounds".

2.
De zee en haar golven. Het strand en de zonsondergang. Zie je het al voor je? Een prachtig plaatje. Maar dan slaat de klok 18 uur en begint het. Eén voor één komen de vogels tevoorschijn. Ze verzamelen zich terwijl ze een ererondje maken en vliegen dan met z’n allen tegelijk van de ene naar de andere kant. In het begin was ik onwetend. Tot laatst een vriendin spontaan begon te rennen, toen ze het schallende geluid van de zwerm vogels hoorde. “What the hell are you doing” riep ik. “Anne, the shitty birds. Run, Anne, run!” Nog geloofde ik niet in de slechtheid van de vogel. Maar sinds ik twee vrienden onder gescheten zag worden, zijn de shitty birds mijn nieuwe vijand hier. Dus wil je hier genieten van de zonsondergang? Dan gebeurt dat rennend met een capuchon op je hoofd.

3.
Zoals al eerder vermeldt: de auto’s stoppen hier niet en rijden hier veel te hard (30 miles per uur is duidelijk niet hetzelfde als 30 km per uur, maar blijkbaar laat ook hier mijn wiskundeknobbel me in de steek). En aangezien ik soms ook nog weleens vergeet dat ze hier van de andere kant komen dan in Nederland, heeft dit al regelmatig wat ‘kijk-toch-uit-je-doppen’-situaties opgeleverd.

4.
Goedkope drank (sorry, is natuurlijk wel leuk, maar ik drink daarom meer)

5.
Dit lijstje, want eigenlijk is alles hier zo leuk. Inclusief de dingen die niet zo leuk zijn.

Farmaciestudent Emilie van Brummelen in Berlijn
Historicus en promovendus Thijs Kuipers in Florence
Masterstudent Religiewetenschappen Paula Dubbink in Lund