Siësta

Vandaag woon ik alweer drie maanden in Salamanca. Ik voel me soms helemaal Spaans en heb al een aantal Spaanse gewoontes overgenomen. Zo geef ik bij begroeting mensen nu automatisch geen drie, maar twee zoenen en zijn mijn Nederlandse eettijden drastisch verlaat. Er zijn echter twee dingen waar ik nog niet aan gewend ben: dat ik overal naartoe moet lopen omdat ik geen fiets heb, en de gewoonte om tussen de middag een siësta te houden.

Dit gebruik wordt vandaag de dag vooral nog in Spanje in ere gehouden; in buurland Portugal kennen ze deze gewoonte bijvoorbeeld niet. Letterlijk vertaald is een siësta een middagdutje, en sommige Spanjaarden houden zich aan de letterlijke betekenis van het woord; mijn huisgenootje bijvoorbeeld houdt elke dag een siësta van een of twee uurtjes afhankelijk van hoe moe ze is. Alhoewel lang niet alle Spanjaarden daadwerkelijk een dutje doen, nemen ze wel bijna allemaal echt even rust tussen de middag. Ze gaan naar huis om te ontspannen, rustig eten, een boek lezen, etc. Ze zijn in ieder geval niet aan het werk of aan de studie.  

Mijn faculteit stimuleert dit ook zeker: tussen twee en vier uur ’s middags zijn er geen lessen gepland. Het gevolg is wel dat het niet gek is om tot negen uur ’s avonds les te hebben, wat bij Geesteswetenschap aan de UU (gelukkig) nog als een uitzondering wordt beschouwd. Behalve universiteit zijn ook veel winkels, supermarkten en andere bedrijven gesloten. Zij beginnen weer rond 16 uur en blijven tot acht of negen uur ’s avonds open. De horeca en op toeristen gerichte winkels, zijn wel tussen de middag open.

Ikzelf begrijp niet zo goed waaróm er in deze tijd van het jaar siësta wordt gehouden. De oorspronkelijke reden voor de lange middagpauze is dat het in de zomermaanden te warm is om tussen de middag te werken; temperaturen kunnen dan oplopen tot 40 graden. Aangezien het nu zo’n 14 graden is overdag, kun je ook tijdens de middaguren prima werken.

Voor mij persoonlijk blijft de siësta iets waar ik maar niet aan kan wennen. Ik vind het prettiger overdag door te werken met korte pauzes - zo’n lange pauze van twee uur heb ik niet per se nodig. Op deze manier hoef je het op de universiteit ook niet zo laat te maken. Maar gezien de discussie die hierover al bestaat in Spanje, houd ik me mijn laatste twee maanden hier maar tranquila en probeer te genieten van de vrije uurtjes!