Solo sporten of liever in een team

Bij hardlopen kan jezelf het tijdstip bepalen en het is goedkoop, maar een teamsport is wel weer gezelliger. Studenten Iris en Malou over het gemak van individueel sporten versus en de kick van samen winnen. 
Hoi Ier!
Als ik op zondagochtend naar mijn werk in Bilthoven fiets, zie ik altijd een paar hardlopers fanatiek door het bos rennen. Afgelopen zondag waren het er ineens véél meer. Vanwege de marathon werden De Uithof en haar omgeving overspoeld met lopers! Van oude mannetjes die nog verrassend fit bleken, tot jonge afgetrainde sportievelingen die niet moe leken te raken. Allemaal hadden ze één doel: de eindstreep halen. Een aantal moest daarvoor 42 kilometer uitlopen.
Toen ik vanavond mijn hardloopschoenen weer uit de kast trok, moest ik toch even denken aan die bikkels. Naast hun prestatie van dit weekend, leek mijn kleine rondje van nog geen uur een beetje schraal. Marathonambities heb ik niet, maar ik geniet wel van een rondje lopen (zeker in het voorjaar met een lekker zonnetje). Het lijkt wel of er elk jaar meer mensen beginnen aan deze sport.
Ik las laatst dat hardlopen steeds populairder wordt onder studenten en yuppen, omdat je zo individueel, ongebonden, op een zelfgekozen moment en relatief goedkoop lekker kunt sporten.
Voor mij persoonlijk kloppen die argumenten wel; met een onregelmatig werk- en studierooster is het lastig om nog op vaste tijden in teamverband te trainen, en wedstrijden in het weekend gaan weer niet samen met mijn bijbaantje. En je hebt inderdaad alleen een paar goede schoenen en sportkleding nodig, dure lidmaatschappen zijn niet aan de orde.
Toch vind ik het jammer dat hardlopen zo'n individuele sport is. Voor ik ging studeren, was ik niet van het voetbalveld af te slaan. Want wat is er nu leuker dan met een team vol vrienden trainen, lol maken én wedstrijden winnen? Die kick geeft hardlopen niet, en echt gezellig is het niet om met je iPod op in je eentje te lopen.
Zeker als (nieuwe) student is aansluiten bij een sportvereniging een makkelijke en leuke manier om snel nieuwe vrienden te maken. Niet voor niets zijn de Utrechtse roeiverenigingen, hockey- en voetbalclubs etc. nog altijd onverminderd populair!
Wat denk jij, is hardlopen dé nieuwe studentensport bij uitstek, of blijven roeien, hockey, voetbal en andere teamsporten toch populairder? En hoe zit het eigenlijk met jouw sportiviteit?
Liefs Malou
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hallo Malou,
Zelf loop ik ook hard. Heerlijk om met mijn hondje door het bos te rennen en even niks aan mijn hoofd te hebben. Alleen wel jammer dat zijn conditie iets beter is dan die van mij. Ik ben helemaal kapot en dan komt meneer nog met een stok aanzetten. Of ik die even wil gooien.
Ik ben begonnen met hardlopen toen ik studeerde in Antwerpen. Daar kon je via de universiteit een beginnerscursus hardlopen volgen. Heel gezellig met een aantal vriendinnen rondjes hollen.
Toch loop ik zelf liever alleen. Na vijf minuten heb ik een enorm rood hoofd en blijven mensen maar vragen of het wel gaat. Ik ben gewoon niet op mijn charmantst als ik sport en deel dat liever niet met anderen.
Ik ben ook nooit echt een teamsporter geweest, ook niet voor ik ging studeren. Ik heb altijd solo sporten gedaan: paardrijden, turnen, zwemmen. Maar ik denk wel als je een teamsporter bent dat je dat blijft en dat zie je ook wel aan de volle studentensportverenigingen.
Alleen bij hardlopen ligt mijn hart niet echt.. Om eerlijk te zijn, is het soms best saai. Voor ik ging studeren was ik een fanatiek amazone. Helaas is het niet zo makkelijk om een paard op je studentenkamer te houden. Ook naast een drukke studie als diergeneeskunde zou ik niet eens kunnen paardrijden. Je maakt gewoon hele lange dagen en dan blijft er weinig tijd over.
Hardlopen valt dan makkelijker in een verloren uurtje te proppen. Maar ik mis het ponyhobbelen wel, dat was toch wel iets waar ik echt mijn passie in kwijt kon.
Wat ik ook mis, is de competitie. Dat heb je bij hardlopen niet echt. En ik hou er van om ergens naar toe te trainen, verbetering te zien. Dat je je kan meten aan anderen. Met een hardloop wedstrijd loop je altijd tegen de top van de wereld en wedstrijden zijn zo groot dat je niet echt competitie hebt.
Met paardrijden had ik dat wel, je groeit en je concurrenten ook. Dan is er altijd de spanning wie is er deze keer beter. Ik denk dat je dat met voetbal ook wel gehad zal hebben. en die spanning mis ik echt.
Voorlopig gaat met een paardje het bos in rijden nog niet echt lukken. Dus maken mijn hond en ik te voet de Amelisweerd onveilig.
Liefs Iris