Sportschoolsferen
"Nog acht weken tot december", riep de sportinstructrice vorig jaar in Stellenbosch. Van die acht kostte me het minstens een paar weken om uit te vogelen op welke manier die uitspraak als motivatie zou kunnen werken. December – is dat niet de tijd van pepernoten, marsepein, chocoladeletters, kalkoen en oliebollen met poedersuiker? Het licht ging me hier echter letterlijk dagen toen de zon feller, de rokjes korter en de benen dunner werden. Inderdaad: december is in Zuid-Afrika de eerste maand van zomerse feestjes aan het water, liefst in sexy badpak.
Stellenbosch is sowieso een stad van sport en competitie. Of het nou ’s ochtends vroeg of ’s avonds laat is, er valt altijd wel een jogger (m/v) te spotten. Het Maties-rugbyteam wordt op handen gedragen en vooraanstaande middelbare scholen vliegen hun leerlingen door het hele land om elders wedstrijden te winnen.
Ook in cafés en clubs valt die competitieve sfeer te proeven: veel draait om populariteit en perfectie, om aantrekken en afstoten, zien en gezien worden. Van het fenomeen drunkorexia had ik nog nooit gehoord, tot ik hier de studentencourant opensloeg. Quote, vrij naar mijn herinnering: ‘als je niet eet, moet je van alcohol eerder kotsen, wat weer gunstig is voor het aantal calorieën’.
Met december op komst zijn de Stellenboschbewoners meer en meer in de sportschool te vinden voor een lesje figuurformatie of wat gepuf aan de gewichten. Maar natuurlijk niet zonder aan de looks te denken. De meeste meiden gaan naar binnen met flinke lagen make-up op: ze werken zich in het zweet zonder dat je daar twee uur later iets van kunt zien. De locatie van de danszaal is bovendien gelukkig op heteroseksuele interactie aangepast, waarbij de jongens op weg naar het krachthonk even galant op hun vrienden kunnen wachten terwijl voor hun neus de meiden met hun heupen draaien.
Zelfs aan het strand zien studenten er hier perfect gestyld uit, met sieraden, strakke lichamen en semi-nonchalant haar. Dat belooft nog wat voor kerst aan de kustlijn. ‘I am dreaming of a white christmas’ geldt alleen voor mijn blanke benen, want ‘All I want for Christmas’ is zon, zee en een zandengel.