Student heeft geen plek voor afvalscheiding

Studenten Iris en Malou vinden duurzaamheid best belangrijk, maar vijf prullenbakken in je huis is voor een student niet te doen. Er is meer winst te halen bij grote organisaties.
Hoi Iris!
Een nieuw jaar, dus ook weer tijd voor een nieuwe column. Bij een nieuw jaar horen ook goede voornemens. Ik heb er ook één. De afgelopen maand schreef ik een paper over windmolenparken in de Noordzee, en daardoor werd ik met mijn neus op de feiten gedrukt: we zijn met zijn allen de aarde behoorlijk aan het verpesten.
Het ergste vind ik nog dat ik er zelf net zo hard aan mee doe, want hoewel ik enerzijds groene initiatieven toejuich, laat ik anderzijds bijna altijd de verwarming aanstaan als ik niet thuis ben, of zet ik tegelijkertijd een raampje open voor de frisse lucht. Dat schiet natuurlijk niet op! Daarom wil ik dit jaar duurzamer, bewuster, gaan leven. Toch blijkt dat lastiger dan ik vooraf dacht.
In mijn vorige studentenhuis hebben we een hele tijd fanatiek afval gescheiden; plastic, glas, papier, restafval, etc. Nu ik alleen woon merk ik dat dat een stuk lastiger is, want waar laat je vijf verschillende prullenbakken in zo’n kleine kamer?
Maar, een beter milieu begint volgens de slogan toch echt bij jezelf, dus daarom heb ik mezelf een aantal regels voorgenomen die wél praktisch haalbaar zijn: de verwarming mag pas aan als de temperatuur richting het nulpunt kruipt (lang leve warme onesies!). Ik check elke dag voor ik ga slapen of wegga of alle lampen, verwarmingen en apparaten uitgeschakeld zijn.
En last but not least: minder afval produceren, bijvoorbeeld door boodschappen bij lokale boeren te doen. Daar liggen komkommers tenminste zonder plasticverpakking in de schappen, en worden tomaten niet ingevlogen uit Peru.
Ik ben benieuwd hoe jij hier tegenaan kijkt. Kan het studentenleven duurzaam zijn? En wat doe jij aan duurzaamheid?
Liefs Malou
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hallo Malou,
Als ik even bij mijzelf te rade ga, moet ik ook eerlijk toegeven dat ik niet altijd even duurzaam ben. Ik bega regelmatig de zonde de verwarming aan te doen met het raam open. Ik heb tenslotte wel behoefte aan frisse lucht, maar wil het ook niet koud hebben. Wat dit wel een beetje in de hand werkt is dat de energiekosten met de hele flat gedeeld worden en dat je het ook niet direct merkt als je heel zuinig gaat zijn.
Ook het afval scheiden schiet er een beetje bij in. Voor de vijf prullenbakken heb ik geen plek en voor elk papiertje weer de lift nemen naar de papierbak is ook niet echt duurzaam.
Nu lijkt het net of ik er niks aan doe. Maar ik haal mijn groente en fruit al bij de boer zonder het in een plastic zakje te stoppen. Ook neem ik bij elke winkelpoging braaf mijn eigen tasjes mee. Daarnaast heb ik de ouderwetse restjesdag weer ingevoerd zodat ik nauwelijks voedsel weggooi. Dit zijn natuurlijk druppels op een gloeiende plaat, maar ik hoop toch dat het plasticeiland in de oceaan er iets minder hard van groeit.
Wat me wel verbaast, is dat er zo veel bedrijven alles aan laten ‘s nachts. Als ik ’s avonds met mijn hondje langs de bieb loop, staan daar alle lichten en computers aan. Ik heb gehoord dat ze dat doen omdat anders alles vastloopt als de UB langer open is in tentamenperiode. Maar ik vind het toch wel jammer dat voor een paar weekjes per jaar elke dag er zoveel energie verspild wordt. Ook bij het bureau onder onze flat brand dag en nacht het licht. Ik snap dat je zichtbaar wil zijn voor potentiële klanten, maar zoveel mensen lopen er ‘s nachts niet in De Uithof. Ik vraag me af of dat voldoende is om het licht aan te laten.
Ik denk dat we als student zeker wel wat kunnen doen aan duurzaamheid, maar dat er een enorme slag te slaan is bij grotere organisaties.
Liefs Iris