Studentenlente: vloek en zegen

Elianne Dummer zit achter haar studieboeken. Binnen. Buiten lonkt: daar schijnt de zon. Kan ze de lokroep weerstaan?

Het voorjaar is begonnen. Voorzichtige eerste barbecues en oplevingen in humeur kleuren ons stadsie. Maar naast betere vitamine D-waarden zijn er ook schaduwzijden. Studenttechnisch is de lente namelijk een dubbel seizoen. De studieplicht trekt zich immers niets aan van lekker weer en dus zit menig student binnen te blokken, terwijl buiten de thermometer omhoog schiet en de picknickmandjes massaal van stal worden gehaald.  

Zelf ben ik dan ook ietwat inefficiënt in de lente. Ik ben binnen aan het “studeren”, terwijl ik na iedere zin een theatrale blik door het raam werp naar de zonnige buitenwereld. Ook al weet ik dat het op deze manier alleen maar langer duurt, het uitzicht blijft me verleiden. En komt die verleiding tot studieontwijkend gedrag niet uit mezelf, dan komt ie wel van buitenaf.

Veel studenten zullen er bekend mee zijn: huisgenoten die buiten gaan lanterfanten. “Ja ik ga héél even mee en dan neem ik mijn studiewerk gewoon mee zodat ik aan het einde van de middag alsnog die 34 pagina's heb gelezen en er helemaal niets aan de hand is”, denken je naïeve hersenen nog.

Maar eenmaal buiten, liggend in het gras of hangend in een uit het grofvuil geplukte leunstoel, belandt het artikel prompt onder een kunstwerk van muziekboxjes, lege bierblikjes en artikelen van je huisgenoten. Terwijl jij heerlijk van de zon geniet, ligt je artikel zielig te trillen op de beats van Yellow Claw. Uiteindelijk heb je aan het einde van de middag welgeteld anderhalve alinea gelezen, zit je artikel onder de rosé- en zonnebrandvlekken en is er van alles aan de hand. Weer niet gestudeerd.

En niet alleen moeizame zelfstudie-uurtjes thuis kenmerken het voorjaar, ook op de universiteit is het ongenoegen te voelen. In de bibliotheek zitten getergde studenten, in de collegezalen weerkaatst het zonlicht verleidelijk tegen het whiteboard. En als het écht lekker lenteweer is, kunnen zelfs de docenten vaak nog maar slecht verhullen dat ook zij liever neer zouden strijken in de buitenlucht in plaats van regressieanalyses uitvoeren met een groep verwelkte studenten.

Maar er is hoop. De studentenlente mag dan bij vlagen bitter smaken, de zonnige momenten na het studeren zijn des te zoeter. Voor sommigen gloort er zelfs een lange zomervakantie aan de horizon. Kijk dus gerust af en toe uit het raam of plof eens neer in het park. Ook achter grillige studiewolken schijnt de zon.  

Advertentie