Timemanagement voor studenten

Hallo Malou,

Terwijl ik dit schrijf, zou ik eigenlijk hard moeten leren. Vrijdag heb ik examen! Zoals ik mezelf elke keer weer beloof, had ik op tijd moeten beginnen met leren, netjes een leerschema moeten maken en zo de tentamenstress moeten vermijden.

Maar nu is er één probleem: plannen is mijn anti-talent. Al zo lang ik weet, is timemanagement iets wat niet aan mij besteed is. Het begon al op de middelbare school. Kwam ik aan in de les, stonden alle tafeltjes uit elkaar, met een mooi proefwerk erop en ik die van niets (meer) wist. Daar heb ik wel van geleerd en dus schrijf ik nu alles netjes in mijn agenda. Maar dat is ongeveer de enige verbetering die ik heb weten doorvoeren.

In mijn eerste jaar op de universiteit heb ik zo’n cursus gevolgd om te leren plannen. Prachtige schema’s leren maken, met verschillende kleuren voor studeren, ontspannen, eten en slapen. Lijstjes met welke bladzijde op welke dag ik moest leren en wanneer wat herhaald moest worden.

Maar hoe mooi de schema’s ook zijn, ze lopen elke keer weer in het honderd.

Dan ben ik in plaats van 1 uur met een hoofdstuk 1,5 uur bezig en zijn er letterlijk te weinig uren in een dag. Na tien keer zo’n planning omgooien, heb ik het gewoon opgegeven. Ik maak geen planning meer. Met leren begin ik met het belangrijkste en werk dan door tot zo ver ik kom. En dan maar hopen dat het voldoende voor het tentamen is. Helaas is dit alleen niet de meest ontspannen manier van studeren.

Maar ook tijdens mijn coschappen is timemanagement niet mijn sterkste punt.

Vorige week was ik stalmeester. Dit betekent dat ik alles wat er aan verpleeghandelingen op stal moet gebeuren en alle nieuwe patiënten die binnenkomen in goede banen moest leiden. En daar kwam mijn anti-talent weer om de hoek kijken.

Een prachtig schema had ik gemaakt, dacht ik, de wekker netjes gezet voor de medicatie die op een bepaald tijdstip gegeven moest worden. Ik had het gevoel dat het deze keer echt als een trein ging. Tot natuurlijk al mijn medestudenten druk bezig waren en de wekker van mijn telefoon schreeuwde dat er nu toch echt een oog gedruppeld moest worden. Gelukkig waren mij coschapmaatjes zo lief en flexibel om de hele planning weer om te gooien. Maar zelf ben ik het onderhand wel beu.

Malou, heb jij ook zo’n anti-talent? En misschien ook een paar planningtips?

Liefs Iris

Hoi Iris!

Je verhaal klinkt op sommige punten pijnlijk herkenbaar. Ook ik was nooit zo'n held in timemanagement, met veel dubbele afspraken en tentamenstress tot gevolg. In mijn tweede jaar bereikte mijn planningstalent een dieptepunt, waardoor ik ook besloot om die cursus te volgen. Compleet met kleurtjes en schema's, alles er op en er aan!

Tijdens die cursus kwam ik er vooral achter dat ik veel te veel activiteiten in één dag wilde proppen. Ik kon wel goed planningen maken, maar ik miste uren in een dag om alles te kunnen doen. Met werk, studie, sport, een sociaal leven, commissies, bestuur, familie en het liefst ook nog af en toe vrije tijd, had ik niet genoeg aan 24 uur. Toch wilde ik alles blijven doen en het gevolg was dat ik vergaderingen maar half bijwoonde, colleges vaak later thuis in moest halen, en halverwege een afspraak met vrienden ontdekte dat ik ook ergens anders had moeten zijn. De wijze raad van de cursusleidster was om eerst eens een cursus 'nee zeggen' te volgen.

Hoewel ik op die cursus mooie planningen leerde maken en voor het eerst in jaren weer met viltstiften mocht spelen, beviel dit strakke regime me toch ook niet helemaal. Weliswaar had ik geen dubbele afspraken meer, maar het feit dat ik elke zondagavond uren bezig was met een weekplanning en elk uur zo ongeveer moest verantwoorden, gaf me echt de kriebels.

Ik besloot toen om het rigoureus anders aan te pakken: ik gooide mijn agenda weg, kocht een whiteboard-weekplanner en besloot om niet meer verder dan één week vooruit te kijken. Voor mij was het heel chill, voor de mensen om mij heen minder.

Hoewel ik geen dubbele afspraken meer had, en ineens zeeën van tijd leek te hebben, dreef ik anderen tot waanzin doordat ik nooit afspraken verder dan een week vooruit wilde plannen, en alles dus alsnog lastminute geregeld moest worden. Ook tentamens konden daarom vrij onverwacht ineens op de planning staan. Na een maand of twee besloot ik maar weer te stoppen met dit systeem, echt feilloos was het nog niet...

Sindsdien heb ik een soort tussenweg gevonden die het best blijkt te werken bij mij: ik heb een agenda op mijn telefoon waar ik alles in zet, ik zeg veel vaker nee als iets me niet goed uitkomt, en ik maak alleen nog planningen voor tentamens. Voor aanvang van elk blok schrijf ik op wat ik moet leren, hoeveel boeken, artikelen en colleges.

Ik maak een grove planning wat ik ongeveer per week wil doen. Als het tentamen nadert, ga ik een strakke planning maken met wat ik per dag moet doen. Belangrijkste tip die ik je hierbij kan geven: hou altijd een dag of drie over aan het eind, dan heb je veel uitloopruimte. Haal je je planning wel? Nog beter, dan kun je die laatste drie dagen alles herhalen, of zorgen dat je voor de verandering lekker ontspannen het tentamen in gaat!

Ik werk nu een paar jaar op deze manier, en ik ben helemaal om. En het belangrijkste: geen tentamenstress en dubbele afspraken meer!

Tot volgende maand!

Liefs Malou