Typisch Spaanse gebruiken

Mijn laatste week (!) in Spanje is aangebroken en wat is de tijd snel gegaan. De afgelopen vijf maanden heb ik een heleboel geleerd - op allerlei vlakken. In dit blog hoop ik jullie iets te leren over Spaanse gebruiken.

In Spanje is het elke dag feest.
Dit idee is vooral van toepassing op het zuiden van Spanje, Andalucía, maar ook noordelijker kunnen ze er wat van. Clubs en bars zijn elke dag open en er zijn ook áltijd mensen. Daarnaast zijn er veel meer feestdagen dan in Nederland, en waar in Nederland veel kantoren toch openen op bijvoorbeeld Bevrijdingsdag, heeft hier iedereen een vrije dag. Maar wat wordt er dan allemaal gevierd? Naast de ‘algemene’ christelijke feestdagen die wij Nederlanders ook kennen (Pasen, Kerst enz.) is er nog steeds veel aandacht voor heiligen. Daarnaast wordt bijvoorbeeld de ontdekking van Amerika door Columbus gevierd, zijn er specifieke feestdagen per stad en heeft zelfs elke faculteit een eigen feestdag. Op deze dag wordt geen les gegeven, maar gaan de studenten verkleed de straat op en begint het feest al om twaalf uur ’s middags. Kortom: er is altijd een reden voor een feestje!

Spanjaarden zijn altijd (veel) te laat.
Helaas is dit waar. Hoewel volgens mijn rooster de lessen op het hele uur beginnen, is dit in het afgelopen semester niet één keer voorgekomen. En zelfs wanneer de les een kwartier te laat begint, komen studenten nog later binnen. Daar staat dan wel weer tegenover dat áls de les eenmaal begonnen is, de slides vaak met een noodgang voorbijkomen. Helaas kunnen hierdoor zelfs de Spaanse studenten het maar moeilijk bijhouden. De positieve kant hiervan: de lessen zijn ook sneller voorbij!

Spanjaarden eten (veel) later dan wij.
Probeer hier niet om zeven uur ‘s avonds uit eten te gaan; de meeste restaurants openen pas om half negen, negen uur. Thuis eten de Spanjaarden vaak pas rond een uur of tien. Gelukkig wordt de lunch ook later genuttigd: in tegenstelling tot ons “twaalfuurtje” wordt hier meestal rond een uur of drie gegeten. Vaak is dit de grootste maaltijd van de dag.

Ze gebruiken veel liefkozende woordjes.
De woorden guapa, cariño, sol, flor (schoonheid, liefje, zonnetje, bloempje) vliegen om je oren, en krijg je niet alleen van vrienden te horen maar ook van kennissen en zelfs onbekenden. Vriendelijke mensen hoor, die Spanjaarden…

De standaardbegroeting is twee zoenen.
Goed opletten dus wanneer je voor het eerst hier komt: door geen drie, maar twee zoenen te geven voorkom je een hoop gênante momenten. Daarbij is het opvallend dat wanneer wij in Nederland iemand een hand zouden geven, Spanjaarden je in zo’n situatie vrijwel altijd ook al op twee zoenen trakteren.

Deze gebruiken zijn mij opgevallen de afgelopen maanden, en ik heb ze me ook eigen gemaakt. Aankomende zomer kan ik ze weer toepassen, maar voorlopig ga ik weer terug naar Nederland. Het was een toptijd hier en ik kan iedereen aanraden een periode in een land te gaan wonen waarin je geïnteresseerd bent! Voor nu zeg ik, gracias por todo, mi España, ¡y hasta pronto!