Vakken kiezen zonder stress

Bij sommige studies krijg je veel ruimte om zelf een vakkenpakket te kiezen. Dat kan stress opleveren, maar Jildou Fabriek vindt het ook heel prettig als ze kan kiezen uit vele mogelijkheden.
Toen ik drie jaar geleden voor de opleiding Taal- en Cultuurstudies koos, wist ik dat het niet bij die ene beslissing zou blijven. Het principe van deze bachelor is dat studenten hun eigen vakkenpakket samenstellen uit alle cursussen die de faculteit Geesteswetenschappen biedt. Dit samenstellen mag uiteraard wel binnen bepaalde eisen en kaders, maar het kiezen, indelen en plannen is volledig in de handen van de student. Mocht je een nog bredere interesse hebben en je voldoet aan de ingangseisen, dan is een kijkje buiten de faculteit of de opleiding Liberal Arts en Sciences ook nog mogelijk.
In de eerste instantie lijken TCS en LAS ideale opleidingen voor laatbloeiers en twijfelaars, maar het zijn juist de besluitvaardigen die er daadwerkelijk hun plekje vinden. Je verzuipt namelijk al snel in het grote aanbod. Dat is een makkelijke valkuil, met vertraging of versnippering van de bachelor als gevolg. Dit klinkt afschrikwekkend, maar ik zie het kiezen elke keer weer als een uitdaging en daarbij als een afspiegeling van de huidige maatschappij, waar alles mogelijk is en elk aanbod omvangrijk.
(On)bewust komt iedereen constant in situaties terecht met kruispunten en T-splitsingen. Snelwegen worden steeds schaarser. Overal is de keuzemogelijkheid aanwezig, en dan is een routekaart wel handig. En dan gaat het niet alleen om studies, nevenactiviteiten, bijbaantjes of andere carrièremogelijkheden. Zoals Karin Prummel laatst noemde: het begint al in de supermarkt. De twee gevaarlijke uitersten die keuzevrijheid kent is alles of niets. Je moet voorkomen dat je week te volgepland is omdat je niet nee hebt gezegd tegen die extra commissie of vergadering. Daarnaast kun je ook met open mond voor het Knorr-schap staan, en dan toch maar voor een diepvriespizza kiezen.
De middenweg is tegenwoordig belangrijk. Er moeten keuzes gemaakt worden, maar het is niet erg als je af en toe even omrijdt of juist alleen voor de high road gaat. Natuurlijk ervaar ik stress als mijn ingeplande cursus plotseling uit het curriculum van de aanschuifopleiding gehaald is en ik ineens iets anders moet kiezen. Ook ik doe wel eens juist niets, terwijl alles mogelijk is. Maar ik hou wel ontzettend van die mogelijkheden. Ik wil geen vast stramien, keurslijf of hokje. Natuurlijk plan ik, leg ik zaken vast en vind ik zekerheid heerlijk. Dat die beslissingen altijd nog aan te passen zijn en dat planningen alleen maar een middel zijn om structuur aan te brengen is echter iets waarbij ik floreer. Veel keuzes. Weinig stress.