Veel bijbaantjes, maar weinig geld

Malou Wirken en Iris Pepping studeren beide Diergeneeskunde. Vanaf het eerste jaar zijn ze grote vriendinnen. Maandelijks wisselen ze brieven uit voor DUB. Deze keer: waar haal ik het geld voor mijn collegegeld vandaan?
Hee Iris!
Vorige week opende ik nietsvermoedend mijn mail, en ja hoor... daar was het weer, dat afschrikwekkende bericht dat elk jaar terugkeert: de automatische incasso van het collegegeld komt er weer aan.
Van mijn banksaldo werd ik helaas niet veel vrolijker. Ik begon te peinzen hoe ik nu toch weer dat collegegeld bij elkaar moest sprokkelen. Hoe doe jij dat toch?
Ik heb het de afgelopen jaren geprobeerd met diverse bijbaantjes. Zo heb ik me een zomer vermaakt met ijsjes verkopen in Diergaarde Blijdorp. Ik had daar een collega Anita die zonder enige gêne in plat Rotterdams door de hele dierentuin tetterde dat haar vriend in de gevangenis zat.
Na deze gezellige zomer had ik helaas nog niet genoeg verdiend, dus besloot ik dat het tijd was voor iets anders. In de wintermaanden vertrok ik naar Oostenrijk om skiles te geven. Kon ik genieten van peuters tot bejaarden op de ski's. Hier verdiende ik weliswaar ook niet superveel, maar het leverde wel leuke verhalen op!
Zo had ik eens een klasje met onder meer een Nederlandse en een Roemeense tweeling van zes jaar oud, drie Russische kinderen tussen de vier en de zeven jaar en wat Oostenrijkers. Goed voor je talenknobbel zou je zeggen, maar helaas reikte mijn Roemeens en Russisch niet verder dan 'stop!' en 'mama komt je zo halen'. Dit gebrek aan talenkennis kwam me duur te staan. Toen we in een hele dichte mist, in een sneeuwstorm over een smal pad naar het dorpje terug moesten skiën, besloot de helft van de Roemeense tweeling om in het ravijn te duikelen en de andere helft bergje-op te skiën. Intussen besloten de Russische kinderen om maar vast vooruit te skiën, terwijl de Nederlandse tweeling een sneeuwpop wilde bouwen midden op het pad. Tja... het heeft even geduurd eer ik iedereen weer te pakken had, inclusief alle stokken, wanten en ski's die inmiddels 20 meter lager in het ravijn waren gedonderd.
Ik heb ook mijn geld verdiend met studiegerelateerde bijbaantjes. Zo werkte ik op een boerderij in Frankrijk, waar ze me (zonder rijbewijs) met de jeep op pad stuurde om even een kalf bij de buren op te halen. En dan verbaasd zijn als ik de trekker per ongeluk op hol had laten slaan... Gelukkig zat er een noodstop op dat ding!
Weet je Iris, dat harde werken is best leuk, maar desondanks, lijkt er verdomd weinig over te blijven voor het collegegeld. Herken jij dat, dat je honderden baantjes hebt, maar toch altijd blut bent? En heb jij wel eens mooie avonturen beleefd tijdens zulke baantjes?
Liefs Malou
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hai Malou,
Ik heb ook al heel wat bijbaantjes versleten om de universiteit van de benodigde centjes te voorzien. Van schoonmaken bij bejaarden tot dierenverzorger bij de universiteit; je moet iets doen om je collegegeld bij elkaar te scharrelen. En als je zoveel bijbaantjes hebt gehad om het collegegeld bij elkaar te sprokkelen maak je inderdaad wel eens wat mee.
Zo melk ik in de avond koeien. Op zich niet zo bijzonder voor een student Diergeneeskunde, maar wel bijzonder leuk. Helaas geven deze koeien geen gouden melk en heeft het salaris ook geen gouden randje. Maar als je dan ’s avonds op de boerderij aankomt en er staat een kalfje dat die middag geboren is, op een lekkere fles melk te wachten, dan kan de avond niet meer stuk.
Zoals jij ook al hebt gemerkt: met kinderen en dieren weet je nooit wat er gaat gebeuren. Zo heb ik ook spannende dingen mee gemaakt met de dames: ik had net de melkmachine opgestart, toen ik mijn melkmaatje, die de koeien binnen aan het zetten was, hoorde roepen. Ik ren naar buiten, zie ik daar dertig koeien over het erf richting een woonwijk hollen. Dertig koeien die alleen maar verder van de stal stormen en twee meisjes die daar als een gek zwaaiend omheen rennen om ze rechtsomkeert te laten maken. Helaas maakten wij met z’n tweeën weinig indruk op de kudde koeien, dus werden de hulptroepen ingeschakeld. Met de hulp van een horde collega’s hebben we alle koeien terug in de stal gekregen en konden we na anderhalf uur eindelijk beginnen met het echte werk: het melken van de koeien. In de dagen daarna heb ik nog overal koeien horen loeien en slecht geslapen in de angst dat er ergens nog een verdwaalde koe rond liep!
Tsja, je moet er wat voor over hebben om je collegegeld te kunnen betalen. Ik maak dan ook elke keer de afweging: ga ik voor geld of voor de ervaring? Hoewel dat moeilijk is, krijg ik het toch ieder jaar voor elkaar om het collegegeld te betalen, door de leuke en de goedbetaalde baantjes af te wisselen.
Zo verdien ik mijn collegegeld, en doe ik leuke ervaringen op. Wel vraag ik me af of ze bij de universiteit doorhebben wat studenten er allemaal voor moeten doen om het collegegeld op tijd te betalen.
Liefs Iris