Verbeter de wereld, vernietig jezelf
Op neerslachtige avonden bezoek ik wel eens café De Morgenster, waar de stamgasten met geelzucht in hun ogen aan de bar hangen. De stem van Hazes dwaalt tussen het eikenhout. Als een van de gasten ruzie met zijn vrouw heeft, mompelt iemand dat men in plaats van vrouwen beter ‘kippen ken houwe’. De stamgasten knikken gebroederlijk en drinken zich zwijgend de afgrond in. Er is geen probleem dat niet opgelost kan worden door zelfvernietiging.
Ook de avond van afgelopen donderdag is een neerslachtige, maar deze avond is anders. Brussel en zijn luchthaven branden. Er zijn bommen in onze achtertuin ontploft. Een storm van woede raast door alle stamkroegen in Europa. Er heerst een drang om te vernietigen, om vuur met meer vuur te bestrijden. Geen gemompel, maar stemverheffingen klinken door de kroeg. Alsof alle stamgasten gelijktijdig ruzie met hun vrouw hebben.
‘Voor IS blazen die Islamitische jochies zich zonder probleem op, maar in de Albert Heijn zijn ze te beroerd om je de koffiemelk te wijzen,’ zegt een man naast me. ‘Werken zit niet in hun DNA,’ hoor ik een ander roepen. ‘Jij bent zelf al 21 jaar werkloos, Kees,’ repliceert de barman. Maar Kees luistert niet en oppert om een modderpoel voor de moskee te graven en er verkleed als varkens in te gaan zitten. Dat gaat de rest te ver. Al is het maar omdat ze de verregaande inspanning niet zien zitten.
Als ik na de laatste ronde een patatje oorlog eet in een nabijgelegen kebabzaak, komt Kees laveloos binnen gewankeld. Zonder te aarzelen pakt hij mijn patatje en smijt het naar de Turk achter de toonbank. ‘Hier, een patatje oorlog,’ schreeuwt hij. ‘Want dat willen jullie toch zo graag? Oorlog!’ De Turk veegt eerst uiterst beheerst de saté uit zijn snor en pakt Kees dan stevig bij zijn schouders. Vloekend en tierend laat Kees zich buiten zetten, terwijl de Turk rustig zegt: ‘Gewoon normaal doen.’
Op weg naar huis toont het prille ochtendzonnetje een opperbest humeur. Logisch, op de zon vinden constant explosies plaats. De zon ziet het probleem niet. Op aarde zorgen explosies voor doden en een vernietigende haat. Een haat die zich richt op mensen met hetzelfde geloof als de daders. Een haat die alleen maar meer haat creëert.
De terroristen zoeken in zelfvernietiging een manier om tweedracht te zaaien, laat ons er de verbroedering in vinden. Laat ons onze problemen oplossen zoals men dat in café De Morgenster gewend is, laat ons mompelen en onszelf de vernieling in drinken, maar laat ons de volgende ochtend weer herrijzen, als een feniks uit ons nachtelijke braaksel, zodat we kunnen opbrengen wat op dit moment het beste is: ‘Gewoon normaal doen.’