Verbied de mobiele telefoon tijdens college

Studenten die tijdens college op hun mobiele telefoon sociale media volgen, zijn snel afgeleid en niet goed bij de les. Dat constateert docent Dries van Oosten. Daarom zou je mobieltjes tijdens colleges moeten verbieden.

In mijn vorige column kwam het onderwerp al heel even ter sprake; het gebruik van mobiel internet tijdens colleges. Tegenwoordig zien we in collegebanken vaak studenten die onophoudelijk met hun telefoon bezig zijn. Als docent zijn ze makkelijk te herkennen. De mobiel internettende student kijkt in zijn of haar schoot en zit met zijn of haar handen dicht bij elkaar onder de tafel, duimen in aanslag om via Whatsapp, Twitter, Facebook of Instagram dingen met de wereld te delen.

Ik ervaar dit als docent als zeer storend. Ik geloof niet dat mijn colleges zo eenvoudig zijn dat je er met een half oor naar kan luisteren. Ook denk ik niet dat ik op een saaie manier college geef. Dus een student die met zijn of haar mobieltje bezig is tijdens mijn college, komt voor mij automatisch als ongeïnteresseerd over. Dat is uit mijn perspectief de enige verklaring die ik voor dat gedrag heb.

Het zijn niet per definitie ongeïnteresseerde studenten. Het kunnen ook studenten zijn die tijdens het eerste uur goede vragen stellen en de discussie met me aangaan. Die opmerken dat ik tekenfouten heb gemaakt of kwadraatjes heb zoekgemaakt. Ook deze gemotiveerde studenten pakken het ding er af en toe bij, en stellen dan meteen deze slimme vragen niet meer.

De afleiding is simpelweg te groot als je zo'n ding bij de hand hebt. Op het moment dat je iets doet dat net niet interessant genoeg is, wil je een extra prikkel. In het dagelijks leven is het inmiddels min of meer geaccepteerd dat iemand midden in een gesprek ineens zijn telefoon tevoorschijn haalt. Ik doe het zelf ook. Ook betrap ik mezelf er steeds vaker op dat ik tijdens het kijken van een film op televisie, even opzoek in welke andere film een bepaalde acteur ook al weer speelt.

Ook ik kan nauwelijks weerstand bieden tegen de terreur van de zwarte spiegel. En waar het in een collegebank in mijn ogen een fatsoensnorm overschrijdt wanneer je met je mobiel bezig bent, kan ik me daarop niet beroepen als studenten thuis hun college voorbereiden, terwijl ze televisie kijken, Whatsappen en Facebooken tegelijk. En nogmaals, ik betrap me er zelf ook op dat ik het doe terwijl ik mijn hoorcollege voorbereid.

En wat is onze oplossing? De suggestie is dat wij onze onderwijsmethoden moeten aanpassen aan de moderne student. Dat we onze colleges interactiever moeten maken, dat we quizjes moeten doen, het hoorcollege in kleinere blokjes verdelen, etc. Met andere woorden, we moeten de concurrentie aangaan met de sociale media. De studenten zo hard prikkelen dat ze zich niet laten afleiden. Onder het motto “if you can't beat them, join them”, moeten we de sociale media zelfs gaan inzetten in ons onderwijs.

In die redenering schuilt in mijn ogen een enorme denkfout. Op sociale media is diepgang namelijk helemaal niet welkom. Sociale media werken door snel eenvoudige stukjes informatie rond te sturen, waardoor mensen het idee krijgen dat ze die informatie opnemen. Daarom zijn ze ook zo verslavend. Maar de begrippen die we in het academische onderwijs willen overbrengen zijn daarvoor gewoon te complex. Daarnaast nodig je, als je sociale media-achtige constructies in je collegezaal gebruikt, de studenten in feite uit om met hun mobieltje te spelen tijdens je college. Kun je het ze dan later kwalijk nemen als ze het ding ook gebruiken buiten het momentje dat jij daarvoor hebt gereserveerd?

Mijn suggestie is om mobiele telefoons tijdens hoor- en werkcolleges simpelweg te verbieden. Laten we de studenten en onszelf los scheuren van het scherm en niet doen alsof interactie alleen via internet plaats kan vinden.