Vergadertijger, dit jaar stem ik niet op u

Iedereen die ooit iets extracurriculairs heeft ondernomen, kent u wel. Uw agenda zit vol met vergaderingen. Als een tijger jaagt u op een functie bij de zoveelste commissie. Studentenverkiezingen? Die wint u als een populariteitscontest. Zoveel mogelijk vrienden (en hún vrienden) oproepen om te stemmen, zonder dat ook maar één van hen weet waar u voor staat. Toegegeven, uw soort weet zelf niet waar het voor staat, dus hoe kwalijk moet ik het uw vrienden nemen?

Ook binnen de Universiteitsraad speelt u een belangrijke rol. Jaar na jaar mogen studenten genieten van uw charmes, jagend op een stem in mei. Een deel van uw groep is bewapend met blauwe logo’s en de andere groep is gekleed in het rood. Voorheen viel ik voor u als een hert, maar dit jaar ben ik u te slim af.

Dit jaar eis ik visie en concrete maatregelen. Geen eindeloze discussies over of de kantines vleesvrij moeten zijn. Ik wil raadsleden die zich hardmaken voor gemotiveerde studenten die willen herkansen bij een voldoende. Geen spannende internationaliseringsfestivals. Ik wil gelijke herkansingsregels zodat een rechtenstudent dezelfde mogelijkheden heeft op repareren als een psychologiestudent.

Dat ik niet de enige ben die wacht op verandering blijkt uit de opkomstpercentages van de raadsverkiezingen. Sinds 2003 heeft niet meer dan 26.3 procent van de studenten gestemd. Naar mijn mening is dit te wijten aan het feit dat men het vertrouwen heeft verloren in de raad. Verandering is nu  hard nodig om het vertrouwen te herstellen. Verandering die u de studenten heeft ontnomen onder het mom van ‘’studentraadsleden hebben nou eenmaal weinig invloed’’. Dat klopt voor onderwerpen als diversiteit en internationalisering. Onderwerpen die tientallen jaren eisen, terwijl u er maar zit voor een jaar. Maar waarom verspeelt u uw kansen op onderwerpen waar u wettelijk stemrecht op, denk aan de Onderwijs- en Examenregeling (OER)?

Wat dacht u van focussen op onderwerpen waar u invloed op heeft? Het collegegeld blijft stijgen terwijl de onderwijskwaliteit niet evenredig meegaat. Docenten die eeuwenoude PowerPoints presenteren. Een privacybeleid zonder morele verantwoording waarbij onnodig gegevens worden opgeslagen.

Deze problemen vereisen dat vergadertijgers plaats moeten maken voor student-raadsleden die verandering niet schuwen. Dit jaar wil ik graag verandering, beste vergadertijger, dit jaar stem ik niet op u.