Verhalenvertellers

He Vin,

Nog een paar dagen, en dan zit mijn veldonderzoek erop! Wat een avontuur is het geweest. Ik ben erg benieuwd naar jouw ervaring, als ik je straks weer in het echt kan spreken, in plaats van via onze mailtjes! 

Nu wil ik nog een kleine ervaring met je delen: de omslag van data verzamelen naar het schrijven van een scriptie. Nog geen week geleden besloot ik mijn informatie-verzamelmissie definitief te beëindigen. Vanuit de master wordt aangeraden om hierin strikt te zijn. Op een bepaald moment moet er een punt achter worden gezet. 

Je hebt namelijk ook tijd nodig voor het schrijfproces, maar ook om de informatie die je betrekt in je analyse af te bakenen. Duidelijk voor jezelf maar zeker ook voor je lezer. Ik zal je zeggen, dat is makkelijker gezegd dan gedaan! Het echte leven stopt namelijk niet waar jij besluit dat te doen. 

Een week voor ik besloot te stoppen met het verzamelen van data kreeg ik een telefoontje. Een van de voornaamste activisten van de sociale beweging die ik al ruim twee maanden onder de loep neem, kondigde doodleuk aan dat hij inmiddels formeel alle banden met de leider van de beweging had doorgesneden en dat hij verwachtte dat het merendeel van zijn mede-activisten dat binnen afzienbare tijd ook zou doen… Of ik nog steeds dat interview met hem wilde hebben dat voor twee dagen later gepland stond; misschien was het namelijk niet meer zo relevant voor mijn onderzoek.

Niet meer zo relevant?! Het team van activisten waarop ik mijn volledige analyse dacht te gaan baseren valt uit elkaar, dat lijkt me behoorlijk relevant! Hoe moet ik daar nu mee omgaan? Wat doet dat voor het verhaal van mijn mastersciptie? 

------------------------------------

Hey Jes,

Ik heb Ghana inmiddels verlaten, dus ik weet hoe je je voelt. De vloek van een academicus, weten dat je verder van de waarheid verwijdert raakt met elk woord dat je op papier zet.

Dit hoeft echter geen probleem te zijn! Naast academici zijn we namelijk ook gewoon allemaal mens, reiziger en verhalenverteller. En waar de onderzoeker als academicus soms moet kiezen om dingen weg te laten, heb je als verhalenverteller zelf te vrijheid en de luxe om je verhaal constant te blijven vertellen en te blijven aanpassen! 

Maar, verhalenverteller zijn brengt ook een verantwoordelijkheid met zich mee. Door je ervaringen en visies te delen, draag je bij aan het beeld dat mensen van een bepaalde plek hebben. Jij bent degene die het verschil kan maken tussen afkeer en nieuwsgierigheid, tussen angst en enthousiasme! Vertel je dat verhaal over die helse taxirit, of over die lieve man die je de weg wees? Beide verhalen zijn waar en moeten verteld worden, maar weet welke invloed je op je publiek hebt! Als Nederlandse student zit je in een luxe positie.

Of je nu onderzoek doet of gewoon een stukje van de wereld wilt zien, of je naar Botswana gaat of met je OV naar Oost-Groningen: je hebt de mogelijkheid om nieuwe plekken van de wereld te onderzoeken. Graag willen we onze laatste briefwisseling afsluiten met een simpele boodschap: blijf nieuwsgierig, blijf ontdekken, ben je bewust van je verantwoordelijkheid als verhalenverteller, en geniet van je unieke rol als boodschapper!

Wil je Jesse en Vincent blijven volgen en hun werk als zelfbenoemd ambassadeur van Afrika? Kijk dan op www.in2afrika.nl, facebook.com/stichtingin2afrika, instagram.com/in2afrikadiaries