Verplicht en verplicht

Een verplichting van een studentenvereniging weegt blijkbaar zwaarder dan een verplichting van de studie, constateert Frank van der Salm. Gaat het bsa wel samen met het verenigingsleven?
De jongens en meisjes van de studentenverenigingen weten hun zaken goed te organiseren. Hebben wij als opleiding een verplichte matchingsdag voor aankomende studenten, krijgen we doodleuk van allerlei studenten het bericht terug dat ze niet kunnen komen. De reden: ze moeten naar de kennismakingstijd. Verplicht. Contact met de buitenwereld mag niet. Dus ook niet met de opleiding, die toch de reden was om naar Utrecht te komen.
Het ‘moeten’ van de studentenverenigingen wordt blijkbaar een stuk overtuigender gebracht dan ons ‘moeten’. Onze middag wordt met gemak aan de kant geschoven voor hun 10 dagen.
Ook tijdens de introductieweek lijkt het hospiteren het te winnen van de sportmiddag en de tutorbijeenkomst. En vaak zet dit patroon zich nog even door; verenigingsavonden gaan niet goed samen met verplichte werkgroepen in de ochtend en deadlines in de avond. Ik heb geen bewijs, maar heb sterk het vermoeden dat ook het halen van het bsa slecht samengaat met het verenigingsleven.
En dat is eigenlijk jammer, want de jongens en meisjes van de verenigingen horen wel bij de universiteit. Ze ontworstelen zich van familie en geboorteplaats, wonen in de stad, vullen de cafés en bibliotheken, vullen besturen en commissies, maken van Utrecht een goede studentenstad. En wanneer ze zich eenmaal op hun studie hebben toegelegd, blijken het prima studenten te zijn. Prima alumni ook, want de meesten komen heel aardig terecht. Waar leren organiseren al niet goed voor is..
Daarom hoop ik dat de jongens en meisjes van de verenigingen wat zuiniger worden op de nieuwe aanwas. Ze weten ondertussen vast wel dat de goede-oude-tijden van pa en ma al niet meer gelden, maar ik hoop dat ze zien dat we ieder jaar strikter worden. De matching is verplicht, de introductie steeds belangrijker, de onmisbare onderdelen steeds omvangrijker, en de BSA-eis steeds hoger. Het is zo jammer wanneer al die leden na een negatief bsa vertrekken of gaan forensen naar een andere stad om daar dezelfde studie te volgen. Al zie ik ze in staat om ook dat te regelen: een UVSV-bus naar Amsterdam, een USC-pension in Rotterdam, een Veritas-camping bij Tilburg. Want organiseren, dat kunnen die jongens en meisjes van de studieverenigingen!