Waar prins William en Kate koffie dronken
De beroemdste alumni van St Andrews zijn kroonprins William en prinses Kate van Groot-Brittannië. Zij ontmoetten elkaar op deze universiteit waar ik nu mijn masteropleiding volg. Mijn favoriete koffiezaakje gebruikt het paar maar al te graag als promotiemateriaal: voor het raam hangt een levensgrote banner met de tekst 'Where Kate and Wills met - for coffee'. Hier ontmoet je je prins op het witte paard, dat is een imago waar dit dorp wel mee kan leven.
De universiteit is er ook niet vies van om het koninklijk echtpaar in te zetten. Vorige maand was er een benefietgala in New York (ik zou graag zien dat de Universiteit Utrecht ook dit soort dingen organiseert; het kan miljoenen opleveren) waar ze te gast waren. William zei daar dat het gebruikelijk is om St Andrews óf getrouwd te verlaten, óf als alcoholist. Aangezien ik mijn prinses nog niet heb gevonden, neig ik naar het laatste. In deze Schotse winter vind ik het niet geheel verwonderlijk dat studenten naar de fles grijpen.
Het is hier nu namelijk koud, donker en uitgestorven. De kerstvakantie duurt hier maar liefst zes weken, van begin december tot eind januari. Ik keek er naar uit om eindelijk tijd te hebben voor een sociaal leven, maar vrijwel elke student gebruikt de vakantie om thuis bij te tanken. Waar St Andrews tijdens de semesters uit haar voegen barst, ziet het er nu uit als een spookstadje. Zelfs de universiteitsbibliotheek is twee weken dicht. Dan voelt Utrecht opeens erg groot. Combineer dat met een zon die om half vier ondergaat en de Schotse whisky wordt wel erg aantrekkelijk.
Overigens was ik niet helemaal alleen met de feestdagen. Mijn vader was er een paar dagen en met hem beleefde ik een merkwaardige kerst. We wilden logischerwijs uit eten, maar het bleek dat alle restaurants ‘s avonds dicht waren. Het resultaat was dat we om vier uur ergens zaten - de laatst mogelijke tijd - om om zes uur de zaak uitgebonjourd te worden. Met kerst lunchen de Schotten uitgebreid in een restaurant, om ‘s avonds vermoedelijk voor de buis te hangen. Ik vind het een vreemde traditie.
Gelukkig zitten de feestdagen erop. De bibliotheek is weer open - van 9 tot 17, het zijn nog vakantieuren - de dagen worden weer iets langer en de studenten keren geleidelijk terug. En dat met nog drie weken vakantie te gaan - het leven hier is zo slecht nog niet.