Werk en onderwijs zullen door deze crisis niet meer hetzelfde zijn

Deze tijd verandert ons. We gaan met z’n allen, wereldwijd, een nieuwe werkelijkheid in. Ook de universiteit zal niet meer dezelfde zijn als we langzaam aan weer op de campus mogen komen. De anderhalve meter afstand zal voorlopig onderdeel blijven van ons bestaan. We moeten er rekening mee houden dat een deel van de studenten voorlopig niet op campus kan komen. Gaan de hoorcolleges na deze crisis nog terugkomen, en in welke mate? Hoe organiseren we een interactief werkcollege als de helft online is? En voor de medewerkers, zijn er nog kantoortuinen en overlegruimtes? Hoe vieren we onze successen en hoe vinden we verbintenis als we niet dicht bij elkaar mogen en in grote groepen mogen zijn?

Ondertussen zijn we massaal over de drempel van online werken heengestapt. Wat doet dat met ons? Ik denk dat het werk en het onderwijs op de universiteit door deze crisis niet meer hetzelfde zal zijn.

Ik leid de (fantastische!) afdeling die ervoor zorgt dat de universiteit beeld en geluid heeft: we streamen, recorden, verbinden, monteren, publiceren en kijken verder dan vandaag. Dat is de afdeling Audiovisueel en Mediaproducties, die binnen het Facilitair Service Centrum valt. We zijn wellicht nog niet zo bekend, maar daar gaat verandering in komen. Voor de coronacrisis waren we al samen met programma Duurzaamheid en Educate-it druk bezig om samenwerken op afstand mogelijk te maken, om zo het vliegverkeer terug te dringen. Die doelstelling is nu in een klap gehaald. Maar we gaan onverminderd en nog sneller door nu weken en studeren op een fysieke afstand is gekomen.

Deze crisis laat zien hoe belangrijk het is om te kunnen overleggen met groepen mensen op afstand.  Met online samenwerken als nieuw normaal, experimenteren wij als afdeling om de communicatie zo intuïtief en makkelijk mogelijk te maken, in hardware en software. Met lege universiteitsgebouwen en onderwijszalen die toegankelijk zijn voor leveranciers is er de kans om de zalen en vergaderruimtes nu zo in te richten dat als we in september (ik noem maar wat) terug komen, we door kunnen gaan met een evenwichtige combinatie van online en fysiek samenwerken.

We leren nu als collega’s en als studenten meer online te werken. Wat werkt en wat werkt niet. We missen elkaar, maar we merken ook dat sommige dingen prima online kunnen. Laten we leren van deze crisis en de universiteit een hele grote stap verder brengen in duurzaamheid en internationalisering, door soms eens thuis te blijven, maar wel met goede hardware en software.