Chaos!

Het is einde verhaal voor de papieren bekertjes, nu officieel. Blijkbaar komen er nu dus ‘herbruikbare’ (het is maar hoe je het noemt) bekers uit de automaat als je zelf geen beker hebt meegenomen. Kost wel een hele euro. Slechtere deal dan een Billy cup van de horeca op de campus, hoewel je dan wel in de circa twee uur per dag moet komen dat de kantine open is. 

Ook bij mij was het chaos. Het zit nog niet echt in mijn ritme om die mok van huis mee te nemen. Ik was moe, het was vroeg, ik bliepte mijn medewerkerskaart waarmee automatenkoffie gratis is. Maar nu kost de koffie mij ineens 49 euro! Tja. Fijn. Onvoldoende saldo natuurlijk, op de koffiekaart waar helemaal geen geld op kán staan. Dan maar geen koffie. Betálen? Dacht het niet, als arme student.

Inmiddels kan je bij bijna elke koffieautomaat in onderwijsgebouwen als het Buys Ballot maar ook het Vening Meineszgebouw wel een stapeltje mokken zien staan. Waar komen die eigenlijk vandaan? Wie zet ze daar neer? Zijn ze schoon of vies? Niemand zal het weten. Ervan uitgaande dat ze schoon uit een kastje komen, is het wel een mooi voorbeeld van pro-sociaal gedrag: ik ben zeker niet de enige die niets mee heeft en niet de hoofdprijs voor een slecht bekertje wilt betalen. Toch ben ik enigszins huiverig over de onbekende oorsprong van deze kopjes, bekertjes en mokken, maar ik wil ten minste gelóven dat deze bewust zijn neer gezet om te gebruiken.

Hoe lang zullen die er blijven staan, denken jullie? Hoe lang zullen de anonieme goeddoeners doorgaan met het neerzetten van mokken en het voorzien van slaperige studenten (en docenten), die hun beker zijn vergeten, van broodnodige cafeïne? Deze koffiebekerhelden gaan er niet vandoor met de eer van het cafeïneschenken als de barista’s bij de Village. Toch staan de kopjes er, in al hun discutabele al-dan-niet schoonheid.

Wat hebben we toch allemaal te danken aan anonieme goeddoeners. Het doet me denken aan de lost-letter experimenten om de zogenoemde collectieve zelfredzaamheid van buurten te meten. Een nog te posten brief werd zogenaamd verloren op straat: waar worden ze opgeraapt en het vaakst op de post gedaan? Spoiler: in Nederland was dit Abcoude met 97%, zie het onderzoek van Volker, Mollenhorst, Steenbeek, Schutjens & Flap (2016)*. Om terug te komen op de koffiemokken: die doen mij denken dat het met de collectieve zelfredzaamheid op de UU wel goed zit. Als ze schoon zijn, ten minste. Maar ik ben vrees ik te bang om het te checken.

*Volker, B., Mollenhorst, G., Steenbeek, W., Schutjens, V., & Flap, H. (2016). Lost letters in Dutch neighborhoods: A field experiment on collective efficacy. Social Forces, 94(3), 953-974.