Digitaal detoxen

Oktober. Blijkbaar de ideale maand om te stoppen met roken, waarom eigenlijk? Misschien omdat je het gemis dan op kunt vangen met chocoladepepernoten, kerstdiners en champagne en je dan voor je het weet niet meer naar sigaretjes snakt? Steeds meer mensen grijpen de maand oktober overigens aan om te stoppen met een andere slechte gewoonte. Ik heb ze te over: nagelbijten, vlees eten, obsessief het nieuws lezen, chocolaatjes eten in bed. Maar waar ik echt al tijden vanaf probeer te komen, is mijn telefoonverslaving.

Het voelt alsof ik alles al heb geprobeerd. Instagram, Facebook en Snapchat heb ik lang geleden al verwijderd. Tot mijn verbazing miste ik het na een week helemaal niet meer. Eigenlijk is het best een gek idee dat 837 mensen een vrij diep inkijkje hadden in mijn jeugd- en tienerjaren - en ik in die van hen! En als je echt eens diep mensen moet stalken, kan dat in noodgevallen altijd nog via je computer. De passief agressieve berichten over opgevoerde fatbikes en stoplichten die te lang op rood staan in de groep ‘Gemeente Lochem’ mis ik wel, maar je kunt nu eenmaal niet alles hebben in het leven.

Tegen TikTok verwijderen keek ik meer op. Toegegeven, het algoritme was de laatste tijd minder leuk geworden en zat vol met reclames en polarisatie. Maar een leven zonder TikTok? Hoe moest ik dan op de hoogte blijven van niche maar belangrijke dingen in de cultuur, zoals Ballerina Farm, Trump & Laura Loomer, en Lana Del Rey’s huwelijk met een alligatortourguide.

Pas toen ik me realiseerde dat ik tijdens het studeren het liefste na elke twee minuten werk mijn telefoon pak, besloot ik dat het tijd was om TikTok te verwijderen. Toegegeven, de drang om filmpjes te kijken blijft groot. De eerste dagen scrollde ik daarom af en toe lusteloos door het vreselijke algoritme van YouTube Shorts. Soms - iets te vaak - kijk ik oude fragmenten uit Van Kooten & De Bie. Kijktip: de éénbenige schaatser.

Al mijn lummeltijd stort ik nu in de puzzels van kranten: Wordles, Precies Vier, de New York Times Mini. Als die af zijn, ga ik over op de gênant saaie puzzels en maak ik woordzoekers en binairo’s. Mijn verkering en ik zitten in een onuitgesproken competitie met elkaar: wie kan ze maken in de kortste tijd met het minste aantal gokken? De puzzeltjes zijn klein; een sudoku met maar vier getallen, een kruiswoord van vijf bij vijf. Blijkbaar hebben zelfs de puzzelmakers van de kranten ook door dat mensen niet meer de puf hebben voor een gigantische kruiswoordpuzzel of een akelig cryptogram.

Ga ik het eind van de maand halen zonder TikTok? Zal ik ook nog LinkedIn verwijderen? De tijd zal het leren. Het helpt dat ik weet dat ik niet de enige ben. Van steeds meer mensen hoor ik dat ze op een echt digitaal dieet gaan, en teruggaan naar de klaptelefoon die alleen maar kan bellen en sms’en. Op zich zou dat voor mij ook geen slechte oplossing zijn. Ik kan het aantal smartphoneschermpjes dat ik kapot heb laten vallen niet meer op één hand tellen. Maarja, het aantal keren dat mijn oude gouden klaptelefoontje per ongeluk in de wasmachine of wc terecht is gekomen eigenlijk ook niet.