Het nieuwe Io Vivat
Binnenkort krijgt Utrecht een nieuw universiteitslied. Het oude ‘Io vivat’ wordt vervangen door een nieuwe tekst die zich beter laat meezingen. Net als bij het koningslied is men van plan dit lied op democratische wijze gestalte te geven. Met 1 juli als deadline mag ieder lid van de universiteitsgemeenschap een tekst en melodie aanleveren. Een jury zal vervolgens de beste inzending kiezen en met die tekst kunnen we dan weer een paar eeuwen vooruit.
Nu lijkt het mij logisch om de tekst meteen Engels te maken om zo inclusief mogelijk te zijn. De UU wil immers een meezinger en het is onhandig als een aanzienlijk aantal studenten niet mee kan delen in het zangplezier. Dat is ook wel zo eerlijk. Maar misschien is daarmee het probleem nog niet opgelost. Sommige mensen spreken immers beter Engels dan anderen. Nederlandse en internationale studenten zonder talenknobbel zullen misschien niet uit volle borsten meezingen.
Om te zorgen dat iedereen zich thuis voelt in de tekst is het misschien beter om verschillende coupletten in verschillende talen te schrijven. Iedereen heeft dan minstens één couplet dat hij of zij zonder schroom mee kan zingen. Laten we tien coupletten nemen in het Nederlands, Engels, Frans, Spaans, Arabisch, Mandarijn, Duits, Swahili, Portugees en Georgisch. Dat laatste is misschien een onverwachte keuze, maar ik kwam gisteren een student uit Georgië tegen en dat was een ontzettend vriendelijke kerel. Hij krijgt dus ook een couplet. Nu is het zo dat bijvoorbeeld de Italiaanse studenten zich nog niet thuis zullen voelen bij deze versie. We zouden dus de liedtekst jaarlijks aan kunnen passen, afhankelijk van het aantal nationaliteiten op de universiteit. Hier komt echter het volgende probleem om de hoek kijken. Het nummer mag maar twee minuten lang zijn. Gezien het aantal smaken internationale student in Utrecht lijkt mij dit niet haalbaar.
Een taal die iedereen op de uni mee kan zingen is te mooi om waar te zijn. Wellicht is de beste optie een taal die niemand spreekt. Dan heeft iedereen dezelfde handicap. Een dode taal zoals Latijn zou bijvoorbeeld een goede optie zijn. Gezien het politieke klimaat in Nederland is de kans dat het Latijn weer centraal komt te staan in het onderwijs sowieso groot, dus dat is mooi meegenomen. Iedereen blij.