Kent u de 5AM-club?

De prestatiedruk: ik voel ‘m wel. Naast mijn vele projectjes van wisselende duur en omvang ben ik inmiddels begonnen aan mijn scriptie. Niet dat ik dat niet leuk vind hoor, integendeel; maar makkelijk is anders. Met mijn perfectionisme lijken er niet genoeg uren in een dag te zitten om alles uit te zoeken tot op het niveau dat ik het wil.

Maar er lijkt een eenvoudige oplossing voor dit tekort: de ochtenduren liggen voor het oprapen! De catch? Het gaat om de uren van 5 tot 7 in de ochtend. Vroeg opstaan dus! Ik ga bij de 5AM-club; de community (sic) van topsporters, topmanagers, en andere top-toppers. Ik zet de wekker en zie dat-ie over 6 uur en 30 minuten al afgaat.

Een goed begin voor iemand die zichzelf nou niet echt een ochtendpersoon kan noemen. Voor de zekerheid heb ik de wekker aan de andere kant van de kamer gezet dus om van het gepiep af te komen, moet ik  mijzelf uit bed heffen. Zo begint  de dag.

Hoe die top-toppers op zo’n kort nachtje tot het topje van hun top kunnen toppen weet ik eigenlijk ook weer niet. Voor mij loopt het niet echt voorspoedig.

Hoewel, eenmaal een beetje op gang, bedenk ik wel de fijnere dingen van dit vroege opstaan. Het is zó rustig; al ontbijtend bekijk ik de nog slapende wereld vanuit mijn raam. Niemand die mij zal storen met een mailtje of bericht. Hoopvol open ik Microsoft Word om aan mijn scriptie te werken, maar niet veel later blijkt dat studieontwijkend gedrag vroeg in de ochtend des te zoeter is. Twee afleveringen van The Mandalorian verder realiseer ik mij dat ik ook gewoon nú op had kunnen staan.

Goed, nu dan toch echt aan het werk. Uiteindelijk kak ik om een uur of twaalf uur helemaal in. Tijd voor een powernap van 20 minuten (en niet meer dan dat!); ook weer zo’n hippe slaapritme-innovatie voor de allertopste top-toppers die iedereen graag wil imiteren. Transformeer het tot een nog effectievere coffee nap met een koffietje ervoor en hop, klaar voor de rest van de dag.

Nou ja, de rest van de dag? Om acht à negen uur ben ik kapot en wil ik zo snel mogelijk naar bed. Leuk, dat dan juist alle dingen die je wilt doen beginnen, maar topproductiviteit vraagt offers. Plus, als ik uitreken om nog enigszins voldoende slaap te krijgen, moet ik dan toch echt wel gaan slapen.

Na de 5AM-club een tijdje geprobeerd te hebben, ben ik er uiteindelijk toch maar uit gestapt. Hoe vroeg ik ook naar bed ga, hoe goed ik ook ben geworden in nee-zeggen; deze club lijkt eerder gevuld te zijn met slaperige dan productieve mensen. Dan ben ik maar even geen toppende top-topper.