Select gezelschap
Bètastudent Dieudonnée van de Willege nam in de zomervakantie deel aan een bijeenkomst voor slimme studenten. Met alfastudenten bleek het lastig samenwerken, maar: elk vooroordeel heb z’n nadeel.
Eén van mijn nieuwe vriendinnen is in een boom geklommen. Ze poseert gretig voor een oudere, ons onbekende Amsterdamse vrouw. Wanneer de vrouw klaar is met fotograferen en haar studieobject uit de boom wil springen, waarschuwt ze ons. “Ik wil me er niet mee bemoeien, het is jullie vriendin, maar van twee meter hoogte uit een boom springen, dat is hartstikke dom!”
Ironisch. Ik ben op de LERU Bright Conference, een jaarlijks samenkomen van de ‘slimste’ studenten van Europa. Dat laatste mag met een korreltje zout worden genomen. Alle studenten die hier aanwezig zijn hebben ingestemd een week lang intensief samen te werken op alle wetenschappelijke terreinen. Een select gezelschap, want niet iedereen wil zijn of haar vingers branden aan interdisciplinariteit – aanstormend talent incluis. Interdisciplinariteit is de schoonmoeder van de wetenschap: voor velen een noodzakelijk kwaad. Wie gaat er nou midden in de vakantie bij z’n schoonouders op de koffie wanneer je ook aan de rand van het zwembad kan liggen?
Tsja, wij dus. Toch vergaat het ons niet zo goed als gedacht. Vrijwel meteen wekken de alfa’s de woede van de bèta’s door een wiskundige analyse te verwerpen op basis van ‘snapniet’. Kort daarop krijgt laatstgenoemde groep een koekje van eigen deeg wanneer ze de sociaal-wetenschappelijke case studies belachelijk maken. Eigen discipline eerst, zomervakantie of niet.
Toch is het opvallend hoe snel de wetenschappelijke meningsverschillen verdwijnen tijdens de sociale activiteiten. Een bezoek aan de silent disco leent zich voor een gezamenlijke antropologische analyse, nagellak droogt sneller met wat scheikundig onderbouwd advies en een museumbezoek blijkt leuker met een kunsthistoricus binnen handbereik. Tijdens de werksessies kost het ons echter dagen voor de wetenschappelijke muren worden geslecht. Inzicht van de week? Alfa’s blijken geen ongefundeerde statistiekmanipulators en bèta’s zijn geen wereldvreemde nerds.
Logisch, denkt u. Dat dacht ik ook, anders was ik wel gewoon op vakantie gegaan, maar de praktijk is weerbarstig. Mijn pro-interdisciplinaire gedachten waren niet opgewassen tegen alle ingesleten vooroordelen. Ik geef het onmiddellijk toe, dat is hartstikke dom! Om dan meteen maar in de sfeer van de Amsterdamse wijsheden te blijven: ieder vooroordeel heb z’n nadeel. In het geval van de wetenschap zijn de nadelen zo overduidelijk dat ik niet snap waarom interdisciplinair onderwijs geen prominente rol in het curriculum inneemt. Beste niet-vrijwilligers, het is niet zo’n onbegonnen werk als het lijkt!