Snelkookpan

1 grote ui, fijngesneden
5 teentjes knoflook, fijngesneden
Een paar wortels, in grove stukken
500 gram vastkokende aardappelen, ongeveer even groot als de wortel
Een onbekende hoeveelheid erwten, maïs, linzen, sperziebonen, kidneybonen, enz. enz. enz.
(Geen droge bonen en linzen gebruiken; enkel uit blik)
Rode wijn, tomatenpasta, bouillon, kruiden naar keuze.

Bak ui tot de eerste tekenen van karamelisering verschijnen, voeg halverwege knoflook toe. Als je rode peper gebruikt, voeg toe met de knoflook. Voeg de tomatenpasta toe en bak totdat wat er op de bodem van de pan blijft plakken bruin begint te worden. Schenk een scheut rode wijn in de pan en schraap de bodem met een houten lepel of spatel. Voeg de rest van de groenten en bonen toe samen met kruiden naar keuze. Voeg bouillon toe totdat alle groenten onder water staan. Breng de snelkookpan naar hoge druk en kook voor 8 minuten. Serveer met goed stokbrood.

De universiteit is een snelkookpan: net van de middelbare school komen mensen met frisse moed deze wereld binnen, in slechts een paar jaar moezen zij er als gevormde, kritisch denkende academici eruit komen. Hopelijk ook nog met vrienden, connecties (500+ op LinkedIn natuurlijk!), werkervaring, commissies, besturen, een relatie(s), goede cijfers en alle andere zaken die de maatschappij van ons verlangt erbij. 

Een snelkookpan werkt onder hoge druk, en ik zal dan ook niet de eerste noch de laatste zijn die zegt dat de student deze druk ervaart. Dat er niet wordt bijgehouden hoeveel burn-outs er zijn onder studenten verhult misschien wel record na record, elke december weer. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de ellendige gemoedstoestand die de wintermaanden met zich mee brengen; koude dagen waarop wij in het donker wakker mogen worden, in het donker weggaan, de lichte dag achter ramen aan ons voorbij zien trekken om weer in het donker naar huis te gaan in de sardientjestram en -trein (15 minuten vertraagd).

Ben ik nou oud aan het worden als ik zeg dat ik soms verrast ben over hoe snel de tijd lijkt te gaan? Is mijn hele leven een snelkookpan aan het worden? 2023 in het bijzonder: de coronatijd lijkt nu toch echt (afgezien van de nieuwe uitbraak) in het verleden te liggen en het rustige (saaie, deprimerende, eenzame, onzekere) leven van toen maakt plaats voor drukte, dynamiek en weer de universiteit als vanouds. De sardientjestram voor het college om 9 uur 's ochtends nemen we maar voor lief als dat betekent dat we samenkomen en dingen dóen.

Natuurlijk is er een andere kant. De snelkookpan is er voor een reden. In een kwestie van minuten maak je maaltijden die in een normale pan uren moeten pruttelen, en zo ook heeft de studie als snelkookpan positieve kanten, want in die vier tot zes jaar (of korter, of langer) lijkt het alsof de student bergen verplaatst. Want in zulke korte tijd naar academisch gevormde professionals of professionele academici gaan, is niet niets. Zou dat zonder die snelkookpan wat worden? De eeuwige student uithangen is leuk, maar voldoening is daar wellicht niet te vinden.

Mijn kerstdiner maak ik toch maar niet in de snelkookpan. Ik ga tteokbokki- Koreaanse rijstcakes- maken en ga verder lekker meeliften op de kookkunsten van familie. Ook bovenstaande stoofschotel komt niet op tafel. Overigens is die even lekker, zij het niet lekkerder, in een normale langzaamaan-kookpan.

Het was me een genoegen om dit snelkookjaar voor DUB columns te schrijven. Geniet, lach, doe de groetjes van mij aan de buren en wellicht nog tot ziens.

Quintijn