Zuip-Airpods

Recentelijk werd ik door een vriend geïntroduceerd met het concept zuip-Airpods. Dat zijn oude of goedkope Airpods die je meeneemt als je de hort op gaat, zodat het niet heel erg is als ze kwijtraken of kapotgaan. In eerste instantie vond ik dat vrij wereldvreemd klinken, maar toen ging ik bij mezelf na hoe mijn Airpod-gebruik eigenlijk is.

Een paar jaar geleden had ik me nog hevig verzet tegen de Airpods; je kon toch gewoon de speaker aanhebben of anders aanklooien met bedrade oortjes? Maar toen begon mijn podcastverslaving, woonde ik in een studentenhuis met heel dunne muren en kwam ik erachter dat mijn oren zo erg flappen dat oortjes eruit vallen en een koptelefoon zeer doet. Vanaf dat moment begon ik aan een maandenlange gaslight-campagne om mijn vader te overtuigen dat hij zijn draadloze oortjes veel beter aan mij kon geven, want hij kreeg toch elke keer last van zijn oren!

Dat lukte, en sindsdien is mijn Airpod-afhankelijkheid alleen maar toegenomen. Een reeks recente incidenten. Zo stond ik in de zomer van 2023 om volstrekt onduidelijke redenen in een hippe technoclub in Kopenhagen. Ik zat niet echt op de technovibe die avond, dus na een uur ruilde ik stiekem mijn oordopjes in voor Airpods en drukte ik op play. Wat er toen mijn oren binnenstroomde, is zo gênant dat ik het hier niet durf op te biechten.

Afgelopen meivakantie was ik gescheiden van de roeimachine, en vond ik mijzelf opeens een paar keer per week in een lokaal zwembad in Gelderland om te voldoen aan het idiote trainingsschema dat ik opgelegd had gekregen van mijn coaches. Dat was an sich een incident, want ik kan helemaal niet goed of snel zwemmen, dus ik werd continu ingehaald door mensen van honderd-en-zeven jaar oud en overigens ook door kleuters die net vorige week Diploma A hadden gehaald. Mijn haar durfde ik niet nat te maken en ik vertikte het ook om met een brilletje op te gaan zwemmen. Daarbij leek het me ook oersaai om een uur lang te zwemmen zonder enige vorm van vermaak, dus besloot ik mijn Airpods in te houden zodat ik een leuke boekenpodcast kon luisteren (Novel Pairings - voor de geïnteresseerden).

Sindsdien hebben veel mensen mij erop gewezen dat dat een beetje dom is, en ze hebben waarschijnlijk een punt. De combinatie van Airpods en water is mijn zwakke plek. Ik ben ook al meerdere keren met Airpods in onder de douche gaan staan. 

De afhankelijkheid gaat verder. ‘s Nachts draag ik van die gore donzen oordopjes tegen de geluidsoverlast (ik verwijs u naar een van mijn vorige columns), en daar zit ik ook regelmatig op te tikken in een verwoede poging het geluid op mijn telefoon harder te zetten.

De conclusie van dit alles? Ik heb echt zuip-Airpods nodig.