Canadees protest

Niet alleen in Nederland zijn de studenten de dupe. Ron Bartels zit in Canada en zijn tweede blog gaat over de grote studentenprotesten in Montreal.

Vanuit Nederland bereiken mij verhalen dat nu onder andere ook de basisbeurs voor de bachelorfase mogelijk in geding is. Overal ter wereld wordt bezuinigd, zo ook hier in Québec. Montréal is veruit de grootste stad van Québec, “La Belle Province” van Canada. Naast de mooiste (aldus de Québécois) en enige Franstalige staat van Canada is het ook de meest liberale en progressieve. Sociale voorzieningen zoals bijvoorbeeld gezondheidszorg en bijstand zijn hier, in tegenstelling tot sommige andere provincies, gemeengoed.

Collegegeld is hier vrij laag en voor de economisch minder bedeelden is er een soort van stufi. Echter, ook hier slaat de economische crisis toe. De regering heeft aangekondigd het collegegeld de komende 5 jaar met $650 per jaar te verhogen. Hun redenering is dat de afgelopen 40 jaar nauwelijks voor inflatie en prijspeil is gecorrigeerd en dat willen ze nu “eventjes” inhalen. Dit betekent een verhoging van 75 procent in 5 jaar! Uiteraard laat dit studenten niet ongemoeid. Diverse studieverenigingen zijn inmiddels na een stemming tot staken overgegaan.

Niet alle studieverenigingen hebben dit besluit genomen. De eerste verenigingen die over gingen tot staken waren de, om het simpel te zeggen, alfa-studies. In Québec is het als bèta of medisch student direct érg goed verdienen en liggen de banen haast voor het oprapen. Vanuit dit perspectief is het begrijpelijk dat deze studenten liever gauw hun studie afmaken en aan de slag te gaan. Bijzonder is overigens ook het verschil dat banken maken tussen de studenten. Afhankelijk van je studie krijg je een creditcard. Een vriendin van mij vertelt: “Mijn huisgenoot die technische natuurkunde studeert heeft een Goldcard, al vanaf dag één van zijn studie. Mijn ouders kunnen die niet eens krijgen!” Desalniettemin hebben ook aan de technische universiteit een aantal studies zich inmiddels bij de stakers gevoegd.

De studenten staken dus. Ze volgen geen college, maken geen tentamens en blokkeren de toegang tot onder meer collegezalen. Overal in Montréal zie je studenten die een rood lapje stof aan hun jas hebben gemaakt, dit om kenbaar te maken dat ze in staking zijn. Uiteraard protesteren de studenten ook. Er is inmiddels al een grote demonstratie geweest in Montréal zelf, waaraan meer dan 20 000 studenten deelnamen. Vorige week was het tijd voor de grote demonstratie in de regeringsstad van de provincie, Québéc City. Bussen werden geregeld en ook hier waren tussen de 20 en 30 000 studenten aanwezig.

Mijn huisgenoten, overwegend uit Frankrijk afkomstig, hebben geluk. Vanwege een overeenkomst tussen de regering van Québéc en Frankrijk studeren zij voor het Franse collegegeldtarief. De vooroordelen dat Fransen voor ieder wissewasje staken zijn er niet voor niets, dus zoals het echte Frans betaamt staken en protesteren ze uit solidarité gezellig mee. “Het zijn wel een beetje laffe stakers hier! Als wij staken of protesteren steken we auto’s in de fik en rellen we met de politie. Hier zijn ze veel te lief”, aldus één van mijn huisgenoten.

Velen denken dat de stakingen waarschijnlijk niet de verhogingen van het collegegeld tegen gaan houden. Ze houden hoop dat ze in ieder geval harde toezeggingen krijgen wat er met het geld zal gebeuren en dat studenten meer inspraak krijgen binnen de universiteiten. Ze gaan er vanuit dat de gemiste weken college na hun staking alsnog ingehaald kunnen worden. Ik help het ze van harte hopen.

Tags: canada

Advertentie