Dat is het gevolg van een wetsvoorstel van minister Van Boxtel(Grote-Stedenbeleid). Wie niet correct staat ingeschreven bij deburgerlijke stand, krijgt bijvoorbeeld geen uitkering meer. Zo moetuitkeringsfraude voorkomen worden.

Ook studiefinanciering valt onder de nieuwe wet. De InformatieBeheer Groep gaat in de toekomst van alle uitwonende studentencontroleren of het adres dat zij opgeven klopt met de gegevens vanhet gemeentelijk bevolkingsregister. Is dat niet het geval, dankrijgt een student geen beurs voor uitwonenden (435 gulden permaand), maar een thuiswonendenbeurs (driehonderd guldenminder).

Als de wet meteen zou worden ingevoerd, krijgen tienduizendstudenten ten onrechte een korting op hun beurs, zo bleek vorigjaar uit een onderzoek. Dat zijn studenten die wel op kamers wonen,maar sjoemelen met hun adres. Hun huisbaas dwingt hen daartoe: diewil alleen kamers verhuren als ze zich niet inschrijven bij degemeente. Zo voorkomen huisbazen dat ze huursubsidie ofuitkeringsgeld mislopen of extra belasting moeten betalen.

Om deze groep kamerbewoners tegemoet te komen, wil Van Boxtel denieuwe regels pas over twee jaar, in het studiejaar 2001/2002 lateningaan. Alleen studenten die dan voor het eerst een beursaanvragen, krijgen met de wet te maken. Wie daarvoor al een beursheeft, houdt die.

Volgens de studentenbonden maakt dat uitstel niets uit. "In tweejaar verandert er natuurlijk niets", zegt Roos Zwetsloot van hetISO boos. "Laat de overheid de huisjesmelkers eens aanpakken."Peter van de Wijngaart van de LSVb noemt het wetsvoorstelbelachelijk. "De overheid is toch ook verantwoordelijk voor hettekort aan studentenkamers!"

HOP, HO

In de 'cursus' van DUS zullen de deelnemende docenten gedurendezes tot negen maanden in groepen gaan werken aan het ontwikkelen enuitvoeren van onderwijsprojecten voor professionele organisaties.Daarbij gaat het niet alleen om de inhoudelijke kant van de zaak enom de specifieke eisen die het geven van onderwijs aanprofessionals stelt. De deelnemers zullen ook worden getraind in demeer zakelijke aspecten die samenhangen met het geven van onderwijsaan externe opdrachtgevers, zoals bijvoorbeeld het vervullen van derol van accountmanager.

Met dit jongste initiatief waagt De Utrechtse School vanprof.dr. Roel In 't Veld een nieuwe poging om docenten uit dealfa-gammafaculteiten te interesseren voor de snel groeiendebehoefte bij professionele organisaties aan scholing op academischniveau. Dat die behoefte groot is, werd tijdens een vorige weekgehouden bijeenkomst bevestigd door vertegenwoordigers van zoweloverheidsorganisaties als het bedrijfsleven. Maar tot verdriet vanIn 't Veld lopen medewerkers uit de alfa-gamma sector nog steedsniet warm voor de kansen die op de nieuwe markt voor het grijpenliggen.

Ir. G. Visser, secretaris hoger onderwijs van de overkoepelendeorganisatie voor het Midden- en Kleinbedrijf, en A. Reuver van IBMkwamen met onthutsende voorbeelden van de amateuristische manierwaarop universiteiten nog vaak reageren op verzoeken omonderwijs-op-maat. Variërend van botte weigeringen, totoffertes die pas weken na de beloofde datum binnenkomen.

Reuver: "Wij investeren vijf tot acht procent van ons budget inscholing. Een niet onaanzienlijk deel daarvan zouden wij graag bijuniversiteiten onderbrengen, maar dat blijkt in de praktijk uiterstmoeizaam te gaan. Niet omdat de universiteiten de kennis die wijvragen niet hebben, maar omdat ze niet in staat zijn om adequaatmet ons te communiceren."

Als iets tijdens de bijeenkomst duidelijk werd, dan was het weldat de nog uitsluitend op onderzoek en regulier onderwijs gerichteuniversitaire organisatie één van de grote bottlenecksvormt bij het ontwikkelen van een post-initieel scholingsaanbod."Allemaal mooi en best", vond één van de aanwezigedocenten, "maar als ik het verzoek krijg om een cursus te geven,vraag ik me eerst af wat het me oplevert. Als werknemer van hetbedrijf 'Universiteit' zou ik natuurlijk meteen 'ja' moeten zeggen,maar in de praktijk geeft het alleen een hoop extrawerk zonder datik er ook extra tijd voor krijg. Dus denk ik snel: laat maarzitten. Bij een bedrijf moet ik mijn eigen salaris verdienen, bijde universiteit krijg ik het geld toch wel."

Deze eerlijke ontboezeming was In 't Veld uit het hart gegrepen.Eén van de doelstellingen van de nieuwe cursus is om samen metde deelnemers te bezien waar in de universitaire organisatiebelemmeringen liggen voor het tot ontwikkeling komen van nieuweinitiatieven. Omdat behalve het college van bestuur ook de decanenvan de faculteiten Letteren, Rechten, Ruimtelijke en SocialeWetenschappen hun medewerking hebben toegezegd, heeft de decaan vanDe Utrechtse School goede hoop dat het onderwijs aan professionalsin Utrecht nu eindelijk vaste voet aan de grond krijgt.

EH

"Hier, aan de achterkant, komt een extra verdieping waar denieuwe sociëteit in komt. Die zit nu aan de voorkant." Gijsvan Gool, praeses van Veritas, wijst naar de maquette van hetgebouw. "De benedenverdieping wordt een feest-,toneel- endiscobunker. De ingang wordt verplaatst, van de voor- naarachterkant."

Van Gool cirkelt met zijn hand boven de kartonnen maquette: "Dekeuken, die nu nog geënt is op het gaarkeukenidee gaatverdwijnen. Dat wordt een borrelzaal. Boven in de huidigesociëteit komt een nieuw eetcafé voor Veritijnen enintroducées met een kleinere keuken."

De verbouwingsplannen zijn niet ineens uit de lucht komenvallen. De studentenvereniging is al sinds 1993 verplicht om hetpand te isoleren in verband met de milieuwet die grenzen stelt aangeluidsoverlast. "Daar voldoen we gewoon niet aan. Veritas heeftaltijd wel overlast veroorzaakt. Met deze verbouwing willen we deoverlast tot het nulpunt terugbrengen. We zijn nu al vijf jaarplannen aan het maken om dat voor elkaar te krijgen." De praesesschat dat deze aanpassingen zo'n 2,7 miljoen gulden gaankosten.

Advocaat

De buurtbewoners rond de gezelligheidsvereniging zijn echterontevreden met de verbouwingsplannen: er zijn zo'n negenbezwaarschriften tegen de verbouwing ingediend. Buurman Erik deMeij is één van die bezwaarschrift-schrijvers. "Ik woonhier al twintig jaar en ik heb al zoveel ruzies en vechtpartijenmet hen meegemaakt. Het is heel moeilijk om iets geregeld tekrijgen bij Veritas."

Het grootste bezwaar heeft De Meij tegen de extra verdieping."Er komt vier meter muur bovenop de bestaande. Dat neemt heel watdaglicht weg uit onze tuin. Om nog maar te zwijgen van de overlastdie wij gaan krijgen als ze beginnen met de bouw. De Meij vreestdat de extra zaal verhuurd gaat worden: "Ze gaan er zoveel geld instoppen, dat willen ze toch terugverdienen." Buurvrouw AnnetSchoonhoven: "En, ik snap ook niet waarom ze hun capaciteit willenuitbreiden. Daar gaan wij niet mee akkoord."

Veritas heeft nu nog geen bouwvergunning gekregen van degemeente. De welstandscommissie heeft het bouwplan inmiddelsgoedgekeurd. Doordat de buurtbewoners in opstand zijn gekomen moetde vereniging het plan aanpassen voordat de raadscommissieRuimtelijke Ordening het in de vergadering aan het eind van dezemaand behandelt. Die commissie kan een bouwvergunning weigeren. Ookde provincie moet de bouwplannen goedkeuren omdat hetbestemmingsplan gewijzigd moet worden. Bewoners kunnen bij derechter in beroep gaan tegen de goedkeuring van die wijziging. Alsdat niet lukt, kunnen ze nog in beroep bij de Raad van State.Veritas kan dus op z'n vroegst in oktober beginnen met bouwen, maarhet kan ook nog jaren gaan duren.

Annet Schoonhoven wil naar de rechter stappen als er eenbouwvergunning wordt verleend. Ook buurvrouw Lidia Louwrier, dieaan de Nobeldwarsstraat naast Veritas woont is vastbesloten om eenadvocaat in de arm te nemen. "Ons huis neemt in waarde af doordatdie ingang naast onze voordeur wordt gelegd. Als het mogelijk isgaan we daar een schadevergoeding voor eisen."

Gijs van Gool begrijpt de klachten uit de buurt. "Maar", zegthij, "dit is het beste plan, we hebben alle opties al bekenen. Ikhoop dat we met het wegnemen van de geluidsoverlast ook watergernis wegnemen." Van Gool is optimistisch over de gemeentelijkeprocedures: "We gaan er vanuit dat we wel een bouwvergunningkrijgen van de gemeente en we in oktober gewoon kunnenbeginnen."

Joke van der Glas

De redactie van het U-blad nodigt studenten en medewerkers uithun ervaringen met huisgenoten op schrift te stellen. Het verhaalmag maximaal 600 woorden omvatten en moet uiterlijk 21 juni terredactie zijn. De meest treffende inzendingen worden afgedrukt inhet laatste U-blad van deze jaargang (dat op 1 juli verschijnt) ende auteurs daarvan worden met een boekenbon beloond. De bijdragengraag aanleveren op diskette (WP 5.1) of per e-mail (redactie@ublad.uu.nl).

Kijk ook eens op de homepages van Albo Helm: http://utopia.knoware.nl/users/albohelm/en http://spidernet.nl/~albo_helm/

---

Discussie over waarde vrije dag voor PC

Het college van bestuur en de vakbonden zijn het nieteens over de waarde van een vrije dag die medewerkers moeten kunneninwisselen tegen een PC. De bonden willen één vastewaarde voor alle personeelsleden. Volgens het college dient dewaarde van een vrije dag een vast percentage te bedragen van hetinkomen van de betreffende medewerker. Het U-blad peilde watmeningen.

Dr. Lieteke Van Vucht Tijssen (lid college vanbestuur):

"Het is niet onze bedoeling om via de PC-regeling aanvullendinkomensbeleid te voeren. Er zijn nu eenmaal verschillen in salarisen het spreekt wat ons betreft voor zich dat die verschillen ookeen rol spelen wanneer medewerkers tijd en geld tegen elkaarruilen. Dat betekent inderdaad dat een computer een betergesalarieerde medewerker minder vrije dagen kost dan een lagerbetaald personeelslid.

"Ik vind dat niet onlogisch. Als deze regeling er niet zou zijn,betaalt iemand met een laag salaris relatief gezien ook meer voordie computer. Bovendien kun je de zaak ook van de andere kantbekijken. Een laag betaalde medewerker die vrije tijd wil kopen,bijvoorbeeld voor extra zorgverlof, is voor hetzelfde aantal dagenminder geld kwijt dan een beter betaalde collega. Dan werkt deregeling in het voordeel van de lager betaalden."

Jack van Poppelen (vertegenwoordiger vakbonden in LokaalOverleg):

"Een computer moet voor iedereen betaalbaar zijn. Juist in degrote groep laagbetaalden aan de universiteit hebben weinig mensenzo'n ding. En juist voor die groep medewerkers wordt de aanschafextra duur gemaakt. Dat is toch vreemd? Noem het maar eensoortsolidariteitsprincipe, dat wij daar tegen zijn.

"Daar komt bij dat de belastingdienst akkoord gaat met dezeregeling. Voorwaarde is, dat het gaat om zaken die van belang zijnvoor het werk. Ik zie de mogelijkheid om vrije dagen in te ruilenvoor een PC niet zozeer als een leuk privé-project, maar alseen aanbod dat direct verband houdt met het werk. En dan past hetzeker niet dat de ene medewerker duurder uit is dan de ander.

"Dat het kopen van vrije tijd relatief duurder wordt voor laagbetaalden. Ach, dat is niet zo'n probleem, want in de praktijkgebeurt dat nauwelijks."

Prof.dr. Ward Koster, decaan RuimtelijkeWetenschappen:

"Dit is al een heel oude discussie. In onze faculteit ging hetindertijd over de vraag of toelages voor veldwerksalarisafhankelijk moesten zijn. Ik heb me daar altijd erg tegenverzet. Ik zou het in dit geval het meest elegant vinden als eréén dagwaarde voor alle medewerkers werd gekozen ergenshalverwege de salarisschaal. Uiteindelijk kost een dag werken allemedewerkers evenveel inspanning. Ik vind het overigens geenvreselijk principieel punt en ik begrijp niet dat de bonden er zo'nheisa over maken."

Michel Koot, hoofd Financiën van SocialeWetenschappen:

"Ik ben voor één vaste dagwaarde, al kan ik me ook welinleven in de gedachtegang van het college van bestuur. Maaruiteindelijk geeft de solidariteit met minder draagkrachtigen voormij de doorslag. Je kunt een soortgelijke discussie trouwens ookvoeren over kinderopvang. Ik heb zelf geen kinderen, maar ik vindhet prima dat de universiteit voor mensen met kinderen geld steektin opvang. Je hebt als universiteit toch ook een beetje een socialetaak."

Prof.dr. Arie Verkleij, directeur onderzoekschoolBiomembranen:

"Vrije dagen ruilen voor een PC? Laat het college de mensen maareens wat beter betalen in plaats van ze voortdurend meer vrijedagen te geven. Vrije dagen hebben we al veel te veel. Op vrijdagis in De Uithof al niemand meer bereikbaar. Hoe kunnen we onstoponderzoek overeind houden als iedereen voortdurend vrijheeft?"

Onder het motto 'Je bereikt wel wat in je eentje' zijn vorige weekvrijdag vijftien studenten van de Hoera-commissie De Uithofopgegaan om vuilnis te verzamelen. 'Hoera' (Heaven On EarthRequires Action) is een onderdeel van de UBV, de Utrechtse BiologenVereniging. Gewapend met vuilniszakken en werkhandschoenen gingende schoonmakers De Uithof op. Binnen een uur hadden de studentenveertig zakken vuil opgehaald. Alle blikjes, autobanden,fietsonderdelen en stukken plastic werden aan het eind van demiddag op een grote hoop langs de doorgaande fietsroute gedeponeerdmet een bord erbij waarop staat : 'Gevonden voorwerpen'. Hoera-lidRon Hanisch : "Wij doen dit om de mensen bewust te maken van hetfeit dat ze er op De Uithof zo'n bende van hebben gemaakt. Mensenmoeten hun eigen verantwoordelijkheid nemen." Hoera baseert zich opde ideeën van de Amerikaanse Jane Goodall. Zij zet zich invoor dier, milieu en humaniteit en haar organisatie Roots andShoots is over de hele wereld in vijftig landen actief. DeNederlandse afdeling heeft de UBV-ers geholpen hun eerste actie oppoten te zetten. 'Hoera' wil de rommel een tijd laten liggen zodatiedereen ziet hoe erg het is. Twee meisjes fietsen langs en kijkenelkaar vragend aan. Of met de schoonmaakactie het bewustzijn vanstudenten aanwakkert is nog de vraag. Maar de actievoerders haddenin ieder geval veel bekijks.

In de aanloop ging er al veel mis: zo haakte rector HarryVoorma, die ook als `drager van kennis' zou meelopen, vroegtijdigaf en liepen de geplande video-interviews met de modellenregelmatig in de soep.

Het idee achter de voorstelling was dat er op de avond zelf eenlink gelegd zou worden tussen de modellen en video-opnamen vandiezelfde studenten en medewerkers. In die video-opnames konden dedeelnemers vertellen wie ze waren en wat ze wilden. Ook zou een enander verduidelijkt worden via het bijbehorendeprogrammaboekje.

In het Minnaertgebouw, waar Defilé werd opgevoerd, ontstondvorige week donderdag echter vooral verwarring, toen de betalendetoeschouwers erachter kwamen dat ze naar een repetitie zaten tekijken. Enkelen verlieten dan ook geïrriteerd de zaal (de 20gulden kregen ze overigens netjes terug). Toen ook de volgende dagde door de makers Joke Robaard en Bernhard Cella beloofdecombinatie van videobeelden en `live' modellen wéér nietwaargemaakt kon worden, haakten ook enige modellen af.

Dat was nog niet alles: ook het bijbehorend boekje dat vooropheldering had moeten zorgen, was niet helemaal wat defestivalganger verwachtte. Twaalf pagina's van één foto,met aan het eind een colofon met de medewerkers. Dat laatste wasnou net een van de weinige zaken die wél op een scherm werdgeprojecteerd tijdens de voorstelling.

Ging er dan niets goed? Jawel, de zaterdag hadden Robaard enCella het toch voor elkaar. Dankzij de wolkbreuk boven De Uithofbood het Minnaertgebouw een ongekende ambiance: door het uniekewaterkoelingssysteem viel de regen met bakken in de binnenvijver.De modellen die nog over waren, waaronder de oplettende toeschouweronder meer Studium Generale-directeur André Klukhuhn endirecteur Bureau Buitenland Jeroen Torenbeek kon herkennen, toondenhun kleding en een video vertelde daarbij hun verhaal. Maar dat wasmisschien een beetje laat, tijdens de laatste voorstelling.

NV

Dat staat volgens ingewijden in een concept van hetWetenschapsbudget, het stuk waarin minister Hermans zijnwetenschapsbeleid van de komende jaren uiteenzet. Dat stukverschijnt later deze maand. Over de punten, de komma's en ook overde precieze bedragen moet nog beslist worden.

Hermans onderkent in het Wetenschapsbudget in elk geval hetgevaar dat het niveau van de Nederlandse wetenschap afglijdt als erniet meer geld voor komt. De afgelopen tien jaar moest dewetenschap louter bezuinigen. Hermans breekt met die trend door eenbescheiden bedrag - volgens het concept tien miljoen gulden - extrate investeren.

Ook in andere opzichten kiest Hermans een andere koers dan zijnvoorganger Ritzen. Die had de universiteiten zo ver gekregen dat zehonderd miljoen gulden vrijmaakten voor het stimuleren vantoponderzoek. Dat geld zou verdeeld moeten worden over zo'n tientopgroepen.

De eerste ronde van deze zogeheten dieptestrategie is vorig jaaral uitgevoerd. De landelijke onderzoeksorganisatie NWO selecteerdezes groepen, alle in de bèta-hoek, die samen vijftig miljoenkregen. Volgens de plannen van Ritzen zou in 2002 de tweede rondemoeten plaatsvinden.

Maar de wetenschappelijke wereld is sceptisch over deze tweederonde. Het geld kan beter verdeeld worden over een groter aantalkleinere groepen, vindt men alom. Dan zouden ook alfa- engammagroepen ervan kunnen profiteren. Die zijn vaak simpelweg nietin staat grote bedragen te verstouwen.

Hermans heeft naar deze kritiek geluisterd. Volgens hem moet deresterende vijftig miljoen gulden uit de dieptestrategie plus hetgeld dat hij zelf nog extra belooft, gestoken worden in eenvernieuwingsfonds. Het geld moet niet aan toponderzoek besteedworden, maar liever aan onderzoek op gebieden waar vernieuwingen teverwachten zijn.

Voor de verdeling van het geld kan worden aangesloten bij demethode die NWO gebruikt voor haar 'thematische lijn'. De ministergeeft dan globaal aan op welke gebieden onderzoek gewenst is. Deonderzoekswereld zelf werkt de thema's verder uit. NWO vraagt deuniversiteiten met plannen te komen en verdeelt uiteindelijk hetgeld.

HOP, HO