College in Middelburg: docenten lijken overbodig
CollegeToer is afgereisd naar het pittoreske doch enigszins afgelegen Middelburg om college te volgen aan University College Roosevelt (UCR). Hier leren studenten van elkaar. Presentaties geven is de normaalste zaak van de wereld.
| Studie | University College Roosevelt |
| Naam vak | Going Glocal Mexico 2013 |
| Niveau, hoeveelstejaarsvak | Studenten geselecteerd voor deelname |
| Waar | UCR Middelburg, lelijk bijgebouwtje |
| Datum en duur | Woensdag 11 december, 11:15-12:45 |
| Docent | Alle aanwezigen |
| Aantal studenten die vak volgen | 15 studenten zijn naar Mexico geweest |
| Aantal aanwezige studenten | Ongeveer 40 |
| Voertaal | Engels |
Standplaats Middelburg
Waar in Utrecht studenten onder de tafel kruipen als een regulier college te interactief dreigt te worden, kan het de studenten van het UCR niet interactief genoeg zijn. Van elkaar leren is de norm. De docent kan dit proces hoogstens faciliteren. Het college waar DUB bij aanwezig is, is exemplarisch voor deze visie van onze Zeeuwse collegae.
Op het programma vandaag: presentaties van studenten die in het kader van het vak Going Glocal zijn afgereisd naar Mexico. Going Glocal stimuleert actief burgerschap en sociale verantwoordelijkheid. Onderdeel van het vak is een reis naar Mexico of Namibië om cross-culturele ervaringen op te doen. Doel van dit college is om samen te reflecteren op de opgedane ervaringen.
Er is geen hiërarchie op het Rooseveltcollege
Studenten op het UCR zijn gewend veel zelf te organiseren. Voor de docent binnen is, hebben de leerlingen al een mooie cirkelvormige opstelling gemaakt, staat de presentatie klaar en stromen de eerste geïnteresseerden binnen. De opkomst deze bijeenkomst, die openstaat voor iedereen, is hoog. Studenten en docenten zitten kris kras door elkaar op stoelen en tafels.
Uiteindelijk spot ik socioloog Rolando Vazquez, de docent van dit college. Hij legt het doel van de bijeenkomst en daarmee direct de visie van het UCR uit: “De studenten op het UCR leren om van elkaar te leren, er is geen hiërarchie.” Uit gesprekjes met de studenten blijkt hoe anders de lesvorm hier is in vergelijking met zusterstad Utrecht. Voor elk vak geven de studenten minstens één presentatie. En als ik vertel dat ik vaak hoorcolleges volg waar de docent 1,5 uur iets vertelt, word ik vol ongeloof aangestaard. Die informatie kan je zelf toch vinden? Discussie, daar gaat het in de bijeenkomsten om!
Dat blijkt ook uit de eerste presentatie die eindigt met de welbekende sheet: ‘Vragen?!’ Waar dit in Utrecht de cue is voor een beleefd applausje, is het op het UCR het startsein voor een geanimeerde, langdurende discussie waar bijna alle aanwezigen actief aan meedoen. Onderdeel van het vak is het ontwikkelen en uitvoeren van een lesprogramma over globaal burgerschap voor basisschoolleerlingen in Zeeland. De verschillende groepen studenten hebben dit op hun eigen manier ingevuld: door het maken van een serie filmpjes, door het doen van spelletjes of het tonen van foto’s. De behandelde thema’s liegen er niet om. Zo hebben de Zeeuwse basisschoolleerlingen de afgelopen maanden les gehad over autonomie.
Levenservaring is belangrijker dan je cv
Studeren op het UCR, een tripje naar Mexico, het ontwikkelen van lesmaterialen. Niet slecht voor je cv. Toch is de inspiratie en levenservaring belangrijker voor de studenten, vertelt een studente aan haar studiegenoten: “Aan het begin denk je aan je cv, je wil zoveel mogelijk ervaringen opdoen om ergens aangenomen te worden. Maar uiteindelijk zijn het de ervaringen zelf die je je hele leven bijblijven. Ik zal nooit vergeten dat ik met een hele schoolklas kinderen heb gedanst. En ik kan niet eens dansen!”
Met hun presentatie tonen de studenten hoe ze hun ervaringen in het buitenland hebben vertaald naar het leven in Nederland. Zo hebben drie studenten de website Responsible Thoughts gemaakt om ideeën te delen over de manier waarop je een ‘verantwoordelijk leven’ kan leiden. Met een kalender met tips voor seizoenseten en reflecties op eigen slechte gewoontes zoals plastic waterflesjes kopen. Het idee hiervoor ontstond na de reis naar Mexico, aldus één van de bloggers: “Die mensen daar zeiden: ‘ik wil niet dat je hier helpt, ik wil dat je nadenkt hoe je in je eigen land kan helpen’”.
Opboksen tegen vele knappe koppen
Studenten die elkaar knuffelen op de gang, een bijeenkomst waarin studenten elkaar inspireren en ideeën uitwisselen hoe ze hun leven kunnen verbeteren, Engels als voertaal zodat niemand zich buitengesloten voelt. Het lijkt perfect, mijmer ik. Te perfect? Het zal vast lastig zijn: constant zinnige dingen moeten zeggen, moeten opboksen tegen zoveel knappe koppen. En dan nog iets: het UCR is gehuisvest in een werkelijk prachtig oud stadhuis maar deze bijeenkomst vindt plaats in het troosteloos ogend onderwijsgebouw. Mijn negatief gepeins wordt echter snel onderbroken door grote schalen ruim belegde broodjes die binnengebracht worden. Om gratis - voor mij dan - en voor niks op te eten. Middelburg, het is even reizen, maar dan heb je ook wat.