Congrespresentatie voor Jan met de korte achternaam

Wouter Marra bezocht vorige week zijn eerste grote congres. Interessant, alleen jammer dat een deel van de presentaties bijna niet te volgen is.
Vorige week was ik voor het eerst op een groot congres voor mijn vakgebied. Een leuke ervaring, maar naast goede en inspirerende presentaties waren er helaas ook veel dooddoeners en onbegrijpelijke praatjes. Ik heb makkelijk praten want ik mocht helaas zelf geen presentatie geven, ik had slechts een poster. Maar des te meer had ik een rol als publiek. Helaas heb ik bij diverse presentaties gemist wat de presentator wilde overbrengen. Soms dacht ik dat ik niet genoeg wist van een onderwerp, maar als ik om me heen keek zag ik diverse mensen schaapachtig om zich heen kijken. Een doorsnee presentatie:
Eerste slide: ‘I will start my talk with an introduction, followed by the methods I have used. Then, I will tell you the results, discussion, followed by the conclusions of this work.’ Een presentatie die afwijkt van een standaard praatje, fijn dat dat even wordt uitgelegd.
Volgende slide: methoden. ‘We used ABB, combined with REV and IATE.’ of iets dergelijks. De presentator is duidelijk uit op een discussie met een select groepje vakgenoten. Collega’s die niet de zelfde software en data gebruiken hebben hier blijkbaar niets te zoeken.
Volgende slide: Een slide met een paar korte bullets. Ik lees de tekst maar het is dusdanig abstract dat ik er niets van begrijp zonder uitleg. Ik probeer de uitleg te volgen, maar ik heb de helft al gemist omdat ik bezig was de slide te begrijpen. Aan het eind heb ik door dat alleen de eerste bullet is behandeld, wegens tijdgebrek. Tijdgebrek om de PowerPoint aan te passen aan de verkorte versie van de presentatie?
Volgende slide: Een plaatje, gelukkig! ‘As you can see here, our results are pretty convincing!’ Er verschijnen gele pijlen en lichtblauwe cirkels op een vaag groene foto. Het publiek knijpt met hun ogen. De presentator kijkt op het projectiescherm en verontschuldigd zich dat het er normaal beter uitziet. Blijkbaar hebben we toevallig te maken met een unieke projector die kleuren vaag weergeeft. En dat er ook mensen op de laatste rij hebben plaatsgenomen, had hij ook niet kunnen weten.
Volgende slide: Het abstract van het praatje uit het programmaboek verschijnt op het projectiescherm, met de misleidende titel ‘Conclusions’. Wederom een verontschuldiging voor de tijd en dat we deze slide zelf maar even moeten lezen. Blijkbaar gaat de tijd hier gewoon erg snel. Maar tijd om te lezen krijgen we niet.
En de laatste slide: Een foto van de presentator met zijn vuist onder zijn kin, wijsvinger op zijn wang. Zijn andere wijsvinger wijzend naar zijn labopstelling. Een wenkbrauw omhoog en een vragende blik. Triomfantelijk vraagt hij, ‘Questions?’ De vraag wordt beantwoord door een lange stilte. Er kwam wel iemand naar de microfoon om te vertellen dat hij hetzelfde werk heeft gedaan, maar dan beter.
Als je voor een volle zaal vakgenoten staat, is de definitie van vakgenoot een stuk breder dan wanneer je een discussie voert met twee coauteurs van een artikel. Doe dan alsjeblieft je best de presentatie op de doelgroep af te stemmen!