Het mantra is: Gij zult netwerken

Als je stage loopt, moet je netwerken voor de toekomst. Niet altijd makkelijk, vindt Eveline Verburg. Totdat ze in de trein een interessant gesprek opvangt. 

Mijn afstudeerscriptie wilde ik per se combineren met een stage. De mantra 'je moet netwerken, je zult netwerken, je gaat netwerken' spookt al het gehele jaar door mijn hoofd spookt en neemt steeds dwingendere vormen aan. Ik vind een stage de ideale manier om die mantra in de praktijk te brengen. Echt geweldige baankansen zijn er niet in mijn sector en netwerken is de sleutel die een heel klein deurtje naar de arbeidsmarkt opent.

Drie dagen per week ga ik nu dan ook naar mijn stage. Een lokale organisatie die economisch dak- en thuislozen helpt bij het vinden van werk en woning. Een lokale organisatie in Eindhoven. Met contacten in Eindhoven. Een netwerk opbouwen in Eindhoven, terwijl ik het liefst in de buurt van Utrecht een netwerk op zou bouwen. Mijn mantra is niet zo tevreden met mij.

Op een woensdagochtend zit ik veel te vroeg in de trein naar het zuiden. Toevallig eens een keer geen zin in de stiltecoupé. Nog half slapend geniet ik van het rustige gebabbel van mijn medereizigers.

Opeens ben ik klaarwakker. De vrouw aan de andere kant van het gangpad voert een telefoongesprek waarin termen worden genoemd die precies passen bij mijn droombaan. Geboeid luister ik verder, me ondertussen afvragend wat ik hier nou mee wil, wat ik hier nou mee durf.

Als de vrouw ophangt en ik op mijn gemakje verder twijfel, verlaten we net station Den Bosch. Dat betekent nog zo'n twintig minuten aan kansen. “Goh, ik wil niet onbeleefd zijn, maar ik hoorde uw telefoongesprek en vroeg me af waar u werkt. Ik ben bijna afgestudeerd Criminoloog en vroeg me af of u mij wat tips kon geven.” Even ben ik bang dat ze me lomp en onbeleefd vindt en geen zin heeft in springerige studentjes op haar vroege morgen. Dan lacht ze en vraagt of ik naast haar kom zitten. 

De volgende twintig minuten geeft ze me tips, namen, adressen en maken we een LinkedIn connectie. Bij het afscheid zeggen we elkaar graag op de werkvloer nog eens terug te zien, en ik hoop het ook echt.

Die avond ontvang ik een berichtje via LinkedIn. Dat ze het leuk vond me te spreken, dat ik bij die en die even op het profiel moet kijken en dat ze mijn lef waardeert. Ik ben er trots op dat ik mijn bek heb opengetrokken. Mijn mantra kan tevreden zijn. Heb ik dankzij mijn ritje naar stage toch maar mooi mijn netwerkje uitgebreid. 

Blog
on 22/04/2015

Als je stage loopt, moet je netwerken voor de toekomst. Niet altijd makkelijk, vindt Eveline Verburg. Totdat ze in de trein een interessant gesprek opvangt. 

Mijn afstudeerscriptie wilde ik per se combineren met een stage. De mantra 'je moet netwerken, je zult netwerken, je gaat netwerken' spookt al het gehele jaar door mijn hoofd spookt en neemt steeds dwingendere vormen aan. Ik vind een stage de ideale manier om die mantra in de praktijk te brengen. Echt geweldige baankansen zijn er niet in mijn sector en netwerken is de sleutel die een heel klein deurtje naar de arbeidsmarkt opent.

Drie dagen per week ga ik nu dan ook naar mijn stage. Een lokale organisatie die economisch dak- en thuislozen helpt bij het vinden van werk en woning. Een lokale organisatie in Eindhoven. Met contacten in Eindhoven. Een netwerk opbouwen in Eindhoven, terwijl ik het liefst in de buurt van Utrecht een netwerk op zou bouwen. Mijn mantra is niet zo tevreden met mij.

Op een woensdagochtend zit ik veel te vroeg in de trein naar het zuiden. Toevallig eens een keer geen zin in de stiltecoupé. Nog half slapend geniet ik van het rustige gebabbel van mijn medereizigers.

Opeens ben ik klaarwakker. De vrouw aan de andere kant van het gangpad voert een telefoongesprek waarin termen worden genoemd die precies passen bij mijn droombaan. Geboeid luister ik verder, me ondertussen afvragend wat ik hier nou mee wil, wat ik hier nou mee durf.

Als de vrouw ophangt en ik op mijn gemakje verder twijfel, verlaten we net station Den Bosch. Dat betekent nog zo'n twintig minuten aan kansen. “Goh, ik wil niet onbeleefd zijn, maar ik hoorde uw telefoongesprek en vroeg me af waar u werkt. Ik ben bijna afgestudeerd Criminoloog en vroeg me af of u mij wat tips kon geven.” Even ben ik bang dat ze me lomp en onbeleefd vindt en geen zin heeft in springerige studentjes op haar vroege morgen. Dan lacht ze en vraagt of ik naast haar kom zitten. 

De volgende twintig minuten geeft ze me tips, namen, adressen en maken we een LinkedIn connectie. Bij het afscheid zeggen we elkaar graag op de werkvloer nog eens terug te zien, en ik hoop het ook echt.

Die avond ontvang ik een berichtje via LinkedIn. Dat ze het leuk vond me te spreken, dat ik bij die en die even op het profiel moet kijken en dat ze mijn lef waardeert. Ik ben er trots op dat ik mijn bek heb opengetrokken. Mijn mantra kan tevreden zijn. Heb ik dankzij mijn ritje naar stage toch maar mooi mijn netwerkje uitgebreid. 

Tags: Onderzoek stage

Advertentie