Hoe de universiteit de Starbucksstrategie omarmde

Expres fouten maken zodat mensen over je gaan praten. Deze Starbuckstrategie ziet Eliane Dummer  de universiteit toepassen.

Het is de laatste tijd chaos binnen onze universiteit. Kamp Vlees en kamp Vega kwamen lijnrecht tegenover elkaar te staan, de ondersteuning van studenten met dyslexie en ADHD werd bediscussieerd en men mag zich wel/niet/weet ik niet in naveltruitjes, bloemetjesblousjes en andere discutabele kledingstukken in de collegezaal vertonen. De ellende was compleet toen bleek dat het woord ‘universiteit’ als ‘universteit’ geschreven stond op een gebouw van Geesteswetenschappen. Kleine i vergeten, verdikkie. Omdat ik zelf behoor tot deze faculteit én op barbaarse wijze kan genieten van dit soort taalblunders, voelde ik me geroepen me te verdiepen in dit nieuws.

Onder het originele nieuwsbericht stond een reactie van ene ‘Werkzaam op Drift 10’. Naast het feit dat ik dit een heel betrouwbare en transparante nickname vond, had deze persoon ook nog eens een goede verklaring voor de misser. Het had namelijk iets te maken met ‘’een hele lieve beletteraar-meneer die van binnenuit in spiegelbeeld enorm zijn best heeft gedaan en het […] meteen heeft hersteld’’.

Toen ik dat las, werd ik toch een beetje week dankzij het poëtische ‘hele lieve beletteraar-meneer’. Minder medelijden had ik met de universiteit zelf. Het leek me namelijk logisch dat er kwade opzet vanuit de directie in het spel was geweest, en wel gebaseerd op de Starbucksstrategie.

Bij de populaire koffieketen worden de namen van klanten namelijk exprés verkeerd op de bekertjes gezet. Waarom? Omdat al die mensen hier vervolgens druk over babbelen met hun vrienden en fanatiek fotootjes maken van deze oh zo domme fouten, waarna deze vrolijk via willekeurige sociale media verspreid worden. Op mijn driedubbele vanilla latte macchiato met sojamelk staat ‘Chloor’ in plaats van ‘Noor’! Hihi, zo weird. Gelukkig smaakt ie wel weer superrrr, nomnomnom!

Resultaat? Gratis reclame. En reclame is bingo. Ik verdenk de marketingafdeling van de Universiteit Utrecht er dus van recentelijk een nieuwe, op de Starbucks geïnspireerde strategie te hebben omarmd. Of onze rector Bert kreeg op zijn bakkie ‘Snert’ geschreven en zag hier wel brood in. Ach, uiteindelijk is een universiteit ook maar een soort bedrijf dat handelt in kennis, diploma’s en al dan niet dierlijke producten. En welk bedrijf heeft nou geen marketingstrategieën?

De universiteit is mijn goeroe. Ik moet bijna mijn scriptie inleveren. Scrptie, zal op het voorblad staan. Laat die bingo maar komen.

Advertentie