Komt de singel ooit nog af?

Het laatste stukje singel is een probleem, constateert Chiem Balduk. Er is te weinig geld. Een oplossing heeft hij ook: gewoon water pompen in de bestaande betonbak.

De blijdschap was eind december: de singel aan de westzijde van de binnenstad was teruggekeerd. Het water heeft het asfalt overwonnen. Met veel lovende woorden en wat tijdelijke kitsche fonteintjes opende burgemeester Van Zanen de ‘nieuwe’ Catharijnesingel. Dat het om slechts een paar honderd meter in een bocht gaat en de cirkel nog altijd niet rond is, deed er even niet toe.

Het water stroomt er inmiddels alsof het er altijd al gestroomd heeft. Het klotst alleen tegen de kade bij TivoliVredenburg en zal voorlopig niet verder klotsen. Wanneer het deel onder Hoog Catharijne en de aansluiting richting Ledig Erf afgemaakt wordt, is nog onduidelijk. Geen geld, aldus de gemeente. En zo stevenen we af op een vernieuwd stationsgebied, maar waar de rondvaartbootjes nog altijd niet komen. 

Kosten voor dit laatste stuk: 16 tot 18 miljoen. De gemeente heeft 7,8 miljoen ervoor beschikbaar – het restbedrag blijft open staan. Het bedrijfsleven weigert mee te betalen. Immers, de gemeente wil de singel toch wel afronden, dus ‘betaal zelf maar’. Tja.

18 miljoen is niet niks voor 200 meter singel. De kosten liggen voornamelijk bij het verwijderen van de enorme betonbak van de voormalige snelweg en vervolgens de grond daaronder de verschonen en riolering en bedrading te verplaatsen. Allemaal om een bak te verwijderen.

Ik zie hier niet zo zeer een probleem. Waarom zou die bak verwijderd moeten worden? Knal ‘m vol met water en er is weer een stukje singel bij. Ik wil er persoonlijk wel een paar dagen staan met een tuinslang en hey, gemeente, daar hoef ik echt geen miljoenen voor. Een lintje is oké. Een boekenbon is ook goed.

Zoals ik in mijn vorige column schreef, ben ik tegen het slopen van gebouwen, omdat ieder bouwwerk óóit bijzonder wordt gevonden, want het is een product van de tijd. Die voormalige snelweg in de binnenstad is terecht weggehaald, maar het zou zonde zijn om alle tekenen van deze stedenkundige blunder de verbloemen. Zoals een oorlogsrelikwie ook bewaard wordt, ter herinnering. Een analogie opmaken met het bewaren van concentratiekampen gaat wat ver, maar de boodschap is hetzelfde: Dit. Nooit. Meer.

Wat rest is de aansluiting van de betonbak op de rest van de singel, waar je met de 7,8 miljoen van de gemeente een heel eind moet kunnen komen. Het contrast tussen natuurlijke, groene kades en het beton van de voormalige snelweg zal bijzonder worden. Met de juiste lichtwerking ’s avonds moet het zelfs mogelijk zijn om de oude snelweg te accentueren.

Een junidag in 2021. Een rondvaartboot vol toeristen vaart onder het nieuwe Hoog Catharijne door de betonbak. “En dit, lieve mensen,” zegt de kapitein, “staat bekend als de Grootste Fout in de Utrechtse Architectuurgeschiedenis.” Een architectje in spe van een jaar of elf kijkt geïnteresseerd naar buiten. “Dit nooit meer,” zegt hij.