Achter de schermen van de postkamer
André van Lieshout, chef van de postkamer, rent continudruk heen en weer. Hij moet ervoor zorgen dat de brieven in dejuiste bakken terecht komen en tegelijkertijd zijn zevenmedewerkers aan het werk houden. "Wij verzorgen de post voor dehele universiteit. Per dag komen er zo'n 10.000 poststukken binnen,dus dat is wel aanpezen." Het postkamerpersoneel sorteert depapiermassa op documenten, briefpapier of privépost en stuurthet daarna verder. Een heel karwei als je de vrachten papierziet.
Een nieuwe lading post wordt met een vrachtwagen binnengebracht.André van den Berg loopt met een kar vol pakketten rond. "Desmerigste pakketten komen van de faculteit Diergeneeskunde. Kijkhier!" Hij tovert een ranzig ruikende envelop tevoorschijn die naarhet buitenland verzonden moet worden. "De mensen bijDiergeneeskunde denken dat ze bloed en ontlasting gewoon in eenenvelop kunnen versturen. Ze gooien het ook rustig op vrijdag in debrievenbus, zodat het hier een weekend ligt." Zijn collega LouiseMiltenburg (26) beaamt dit: "Dan ga je maandagochtend echt bijnaover je nek." Om het werk iets te veraangenamen dragen ze nuziekenhuishandschoenen, wanneer het Diergeneeskundepakkettenbetreft.
André Diouf (32) vertelt enthousiast over zijn werk in depostkamer. Ondertussen gooit hij de enveloppen in de verschillendevakjes. "Het is makkelijk werk met relaxte werktijden. Ik hougenoeg tijd over om me met mijn grote hobby muziek bezig tehouden." Diouf is dj en draait af en toe in Sophie's Palace, eenuitgaansgelegenheid in Utrecht. Wanneer het onderwerp muziek tersprake komt, beginnen verschillende mensen door elkaar te roepen.Verontschuldigend legt Diouf uit dat de muzieksmaken op de afdelingnogal verschillen. "De een houdt van klassiek en de ander van rap.Dat zorgt soms voor wat gekibbel. Maar nooit echt serieus. Binnenons team houdt iedereen rekening met elkaar."
Terwijl Van den Berg een sigaretje opsteekt bedenkt hij zich eenmindere kant van het werken in de postkamer. "Er komen hier vaakhoogmoedige mensen binnen die denken dat hier stomme lui werken. Zezijn nog te bedonderd om 'goeiemorgen' te zeggen." Opverontwaardigde toon vervolgt hij dat 'zulke lui echt ruzie met hemkrijgen'. "Ik verdien mijn poen hier en dat hebben ze maar terespecteren."
Zijn collega Maikel de Bont is iets kalmer, maar wel evenbeslist. "Ik vind het heel jammer dat er in artikelen zoals vorigeweek in De Telegraaf wordt gedaan of er een stel idioten inpostkamers werken." In dit artikel werd de postkamer vergeleken meteen sociale werkplaats. "Hoewel dat artikel niet expliciet overdeze postkamer ging, scheren mensen toch alle postkamers overéén kam", aldus Maikel. Van Lieshout heeft op het artikelgereageerd door een ingezonden brief naar het U-blad te sturen, metdaarin een verdediging van zijn postkamerpersoneel. De Bont hadliever een rectificatie in De Telegraaf gezien, omdat die krantdoor veel mensen wordt gelezen.
Louise Miltenburg is de enige vrouw in de postkamer. Ze werkthier al zes jaar naar volle tevredenheid. "Er is altijd lol onderelkaar en het is grappig om te zien wat mensen elkaar versturen,als zijnde universiteitspost. Zo zien we hier zakken drop,babysokjes en pepernoten voorbijkomen, maar we hebben ook wel eenseen pakket met paddo's binnengekregen. Wij zijn bevoegd die postopen te maken en terug te sturen naar de afzender." Wanneer ze ophaar horloge kijkt zegt ze dat het koffietijd is. De rest van hetpersoneel is al even stipt en zit al in het kleine kantoortje, watals kantine dient. "We hebben vaste tijden, dus het is nu tijd voorkoffie en een potje kaarten."
Fleur Baxmeier