'Als ik hier niet had gewoond, had ik nooit zoveel mensen ontmoet'

'Als ik hier niet had gewoond, had ik nooit zoveel mensenontmoet'

Sinds september heeft Utrecht een 'Low budgethostel'. Handig voor studenten die hun ouders te logeren krijgen engeen plek hebben in een krappe studentenkamer of voor wiebuitenlandse vrienden naar Nederland haalt. Ook de Universiteitheeft hostel 'Strowis' in de Boothstraat ontdekt: er wonen het helejaar door buitenlandse studenten die hier niet meteen een kamerweten te vinden.

'Strowis, op een strowis komen aandrijven, zonder fortuin, alsgelukszoeker ergens aankomen: zich met niets, kaal en berooidergens vestigen'. De naam van de hostel komt uit een oud-Hollandsspreukenboekje en verwijst naar de leeftijd van het gebouw waarinhet is gevestigd én naar de functie van het hotel.

Het bevindt zich in een 17e eeuws pand in de rustigeBoothstraat, die van de Voorstraat naar het Janskerkhof loopt. Debakstenen gevel met hoge ramen en massieve deuren oogt statig enniet als een goedkope overnachtingsplaats. Eenmaal binnen verrassende felle kleuren op de muren en de moderne meubels die deoorspronkelijke ornamenten, schouwen en houten vloeren afwisselen."Het moet er niet shabby uitzien", zegt medewerkster MarianTaverne. "Het enige 'low budget' is de prijs."

Strowis is vijf jaar geleden bedacht door leden van het ACU, eenkraakpand aan de Voorstraat, dat al jaren dienst deed alskraakcafé en actiecentrum. Het 'Voorsteate-project', zoals dekrakers hun plan doopten, omvatte onder andere woon- en werkruimtesen een brouwerij op het terrein tussen de Booth- en Voorstraat.Alleen de hostel en het politiek/cultureel centrum ACU zijn vandeze ambitieuze plannen overgebleven en uitgevoerd. "Dit pand wasoorspronkelijk ook gekraakt. Er woonde een hele a-sociale kraker indie in z'n eentje de benedenverdieping bewoonde en de rest lietverkrotten", vertelt Marian. "De bovenste verdieping was een soortduivenhotel toen we hier gingen verbouwen."

Toen de plannen voor het budgethotel eenmaal rond waren werd depolitiek bewerkt en een financiële campagne gestart.Uiteindelijk kregen de initiatiefnemers een garantie van degemeente voor een lening bij de bank. Marian: "Het was eenmiljoenenproject: voor het ACU en de hostel samen hadden weongeveer 3 miljoen gulden nodig." Dat is gelukt en in septemberopende Strowis haar deuren.

Er komen veel verschillende mensen in het hotel. Behalve derugzak-toerist, medewerkers van het Nederlands Filmfestival,Japansebezoekers van het festival voor Oude Muziek of mensen dieeen avond stappen in Utrecht, heeft Bureau Buitenland van deuniversiteit het hele jaar door een kamer afgehuurd vooruitwisselingsstudenten.

Uli Jürgensen, student Rechten uit Trier, was de eerstegast van het hostel toen het in september open ging. "Ik heb hieréén week gewoond tot de universiteit een kamer voor mevond." De universiteit betaalt de eerste week in het budget hotel,de tweede week betaalt de student de helft en vanaf de derde weekdat een student er logeert moet hij alles zelf betalen. Deuniversiteit heeft de goedkoopste kamer met twaalf slaapplaatsen instapelbedden afgehuurd. "De bedden waren soms allemaal bezet.Daardoor moest ik heen en week zeulen met mijn spullen. Dat was welvervelend."

Theodora Bitiadou en Villy Bara, studentes Film- enTelevisiewetenschappen uit de Griekse stad Thessaloniki, raaktenhier ook verzeild nadat ze doorgestuurd werden door BureauBuitenland. Villy: "Ik had nog nooit in een hostel geslapen en ooknog nooit met zoveel mensen op een kamer, jongens en meisjes doorelkaar. Dat was wennen". Haar vriendin Theodora vond dat aspect vanhet wonen in een hostel juist leuk: "De eerste mensen die we hiertegenkwamen, daar gaan we nog steeds mee uit." Ulf beaamt dit:"Ongeveer tweederde van de mensen die ik ken, ken ik van hier. Alsik hier niet had gewoond had ik nooit zoveel mensen ontmoet."

Uiteindelijk vonden de buitenlandse studenten vrij snel eenkamer in Utrecht. Gelukkig. "Ik heb hier met plezier gewoond omdathet zo schoon en gezellig was. Maar langer dan tien dagen had ikhet niet uitgehouden. Op een gegeven moment moet je een plek voorjezelf hebben."

Joke van der Glas