Bekende `Utrechters'
Van het leger bekende Nederlanders is er ook eencompagnietje dat in Utrecht studeerde. Peter Delpeut, SjorsFröhlich, Jan-Willem van Ede en Pieter Broertjes mogen zichtot dit illustere gezelschap rekenen. Frappant is dat geen vanvieren bekend werd in het beroep waarvoor gestudeerd werd. `Maar',zegt Broertjes, `van mijn studie heb ik al mijn hele levenlol.'
Tekst: Phaedra Werkhoven
Regisseur Peter Delpeut, oud-studentFilosofie:
`Ik leerde helder nadenken'
`Tot groot verdriet van mijn moeder heb ik mijn studie Filosofieniet afgemaakt', zegt regisseur Peter Delpeut. Ondanks diegestaakte studie won Delpeut vorige maand toch een Gouden Kalf voorzijn film Felice...Felice....
`In het laatste jaar besloot ik over te stappen naar deFilmacademie. Ik had meer interesse voor de praktische kant van hetscheppen en het creatief bezig zijn.' De studie filosofie heeft hemals mens gevormd en hij heeft er helder door leren denken. `Ik zouje nu niet meer de filosofieën van Kant en Hegel in finessekunnen melden, maar ik merk wel dat ik snel teksten tot me kannemen.' Over scenario's en projectvoorstellen kan hij nugemakkelijk een analytische blik werpen. `Mijn filosofie is dat jeom te regisseren helder moet kunnen nadenken en precies moet wetenwat je wilt. Wat dat betreft heb ik dus veel aan mijn studie gehad.Wat ook erg prettig was, was de extra levenservaring en bagage dieik door de studie had meegekregen.'
Delpeut hanteert voor zijn producties vaak een onderliggende, aldan niet filosofische thematiek. `Mijn films hebben een zekereintellectuele inhoud, daarom was ik nogal verrast dat ik een GoudenKalf kreeg. De nadruk ligt tegenwoordig namelijk meer op films voorhet grote publiek. Wat dat betreft voel ik me wel vereerd, het istoch een signaal van de vakjury dat kwaliteit ook belangrijkis.'
`Of ik nog wel eens een filosofisch boek lees?' Delpeut begintte lachen: `Toevallig viel vorige week mijn boekenkast om en heb iknoodgedwongen de hele kast weer opnieuw moeten inrichten.Mijnvriendin merkte op dat nu toch echt bijna alle filosofischeboeken naar de bovenste plank waren verhuisd. Toen ik ging kijkenzag ik inderdaad dat ik alleen nog wat werken van Spinoza enNietzsche binnen handbereik had gezet. De rest was in een anderekast verdwenen.'
Presentator Sjors Fröhlich, oud-studentJournalistiek:
`Studeren leek me wel goed'
`Ik ben ongediplomeerd', lacht Sjors Fröhlich.Fröhlich is sinds zijn veertiende levensjaar al werkzaam bijde NCRV. `Ik las een keer ergens dat ze mensen zochten en ik washelemaal gek van radio. Toen ben ik uiteindelijk geselecteerd enkon ik voor hen een jongerenprogramma gaan doen. Eigenlijk had ikdus op de havo al een fulltime job bij de NCRV. Ik ben toen tochnog gaan studeren, omdat me dat wel goed leek. De School voorJournalistiek dus. Ik heb het niet afgemaakt omdat het niet meer tecombineren viel met mijn werkzaamheden in Hilversum. Op een gegevenmoment moest ik op een dag wel zes keer heen en weer reizen.'Fröhlich was bijna klaar met zijn opleiding, maar moest nogeen aantal eindexamenopdrachten doen. `Ik stond toen voor de keuze:of mijn werkzaamheden stopzetten, of afstuderen. Dat heb ik toenbij de NCRV voorgelegd. Zo van: hoe belangrijk vinden jullie datpapiertje? Toen zeiden zij werk jij maar lekker door, en dat heb ikgedaan.' Van die keuze om het studiebijltje erbij neer te leggenheeft Fröhlich tot dusver geen spijt gehad, want studerenheeft de NCRV-coryfee nooit echt leuk gevonden.
Fröhlich heeft het Utrechtse studentenleven niet lerenkennen. `Ik weet helemaal niet wat ik heb gemist, maar ik heb vastwel wat gemist. Daar staat tegenover dat ik nu de mooiste baan vande wereld heb en in de gelukkige positie verkeer dat ik alleen maardoe wat ik leuk vind.' Hij werkt nu in een voor hem idealecombinatie, voor de NOS en voor de NCRV.
`Toen ik nog studeerde ontstond op een gegeven moment wel eenheel rare situatie. Ik werd van de ene op de ander dag stagiair bijHier en Nu, terwijl ik daar al lang als werknemer rond liep.'Fröhlich begint te lachen: `Toen werd ik ingeschakeld omkoffie te halen en zo. Mijncollega's riepen: nu ben je stagiair endan zul je het merken ook!'
Profkeeper Jan-Willem van Ede, oud-studentCommerciële Economie:
`Je mist wel wat feesies'
`Het was echt een kwestie van goed plannen en willen', zegtJan-Willem van Ede, voormalig keeper bij FC Utrecht. Hij studeerdeCommerciële Economie naast zijn baan als profvoetballer. `Hetwas niet gemakkelijk, maar ik heb het gehaald en ik heb er ook nietlang over gedaan. Eerst het gymnasium in zes jaar tijd en toen deheao in drie jaar erachter aan. In de praktijk moest ik tot tweeuur `s middags naar school en dan sprong ik in de auto om tetrainen, elke dag. Soms trainde ik wel twee keer op een dag. Jehoort mensen wel eens zeggen: voetballen, dat is toch éénkeer in de week drie kwartier trainen? Nou, profvoetballer zijn dusniet. Dan moet je wel wat concessies doen. Als de voetbaljongens dekroeg indoken, ging ik naar huis om te studeren. Als mijnstudievrienden naar de studentenvereniging gingen, moest ikvoetballen. Ach ja, je mist zo wat `feesies', maar het heeft zichachteraf ruimschoots gecompenseerd.'
Tegenwoordig keept Van Ede bij Haarlem, na een jaar bankzittenbij PSV. Een stapje terug, maar in elk geval weer aan het spelen.Daarnaast doet hij de public relations bij Lottovoetbalschoenen.
Van Ede vindt het erg bezwaarlijk dat de jonge voetballersvandaag de dag hun studie er maar bij laten zitten omdat definanciële noodzaak er niet is. Het salaris vanprofvoetballers is de laatste jaren behoorlijk opgekrikt en deverleiding is groot om dan maar niet te gaan studeren. `Ik was zelfal een uitzondering en opzienbarend. Het is gewoon heel belangrijkvoor je algemene ontwikkeling. Maar ja, een ieder vult zijn levenin zoals hij dat wil.'
Hoofdredacteur Pieter Broertjes, oud-student SocialeWetenschappen:
`Ik heb niet het zitvlees voor de wetenschap'
`Ik heb nog steeds de eerste opzet van mijn promotieplan op mijnpc staan', zegt Pieter Broertjes, hoofdredacteur de Volkskrant.`Wacht, ik zal het even opzoeken.' Broertjes tikt op zijntoetsenbord. `Ah, daar is het, uit november 1989. Goh, dat is nogeen heel verhaal,' zegt hij verbaasd. Broertjes studeerde aan defaculteit Sociale Wetenschappen en had economie als bijvak. Depromotie is echter in de conceptfase blijven steken.
`Ik heb een hele leuke studietijd gehad. Ik was nog bij debezetting van het Sociologisch Instituut. Utrecht kwam wat later inbeweging met acties en verzet en daar zat ik middenin.' Broertjeswas lid van de studentenvereniging SSR, want het Corps, dat pasteniet in die tijd. Hij heeft er veel geleerd, onder meer het leidenvan een vergadering voor honderd man. `Heb ik nog dagelijks wataan', gnuift Broertjes.
`Waarom ik geen School voor Journalistiek heb gedaan? Ik wisttoen nog niet dat ik hier terecht zou komen. Ik heb wel watcursussen gedaan aan de School voor Journalistiek, dus misschienwist ik het eigenlijk toch wel.'
Wat Broertjes wel heel moeilijk vond, was de cultuurschok diehij in de journalistiek kreeg toen hij merkte dat journalisteneerst de conclusie en dan de rest van het verhaal opschrijven. `Bijde wetenschap is dat precies andersom. Maar ja, dat is een kwestievan methode.'
Broertjes: `Van mijn studie heb ik al mijn hele leven lol.' Hetanalyseren van problemen is iets wat hem dagelijks bezighoudt.Bovendien komt ook de aangeleerde denkwijze en algemeneontwikkeling hem nog steeds van pas. Naar de wetenschap verlangthij niet echt terug, omdat hij er het zitvlees niet voor heeft ende snelheid van de journalistiek prefereert. Toch denkt hijmisschien ooit, als hij de rust kan vinden, zijn oudepromotieplannetje weer te voorschijn te toveren.