Bier, zweet en vreugdedansjes
Passen en meten. Klein beetje duwen en trekken. Club Havana is afgeladen. Bij het Italiaanse volkslied zingen wat verdwaalde Italianen mee, onder lachend boegeroep van in oranje uitgedoste bezoekers. Bij het Wilhelmus gaan de Nederlandse kelen open, sommigen slaan een hand op het hart.
Na vijf minuten wringt een groepje laatkomers zich tussen het publiek. “Wil je alsjeblieft met mij van plaats ruilen”, vraagt een meisje aan een van hen. De boomlange jongen die pontificaal voor haar is gaan staan, zegt dat ie zo weer weg gaat. Dat doet hij niet, maar dankzij een juichende, springende menigte na de 1-0 van Van Nistelrooy (“Stond ie nou buitenspel?!”) verschuift de massa zo dat ze niet meer tegen een rug hoeft aan te kijken. De euforie kent geen grenzen meer na de 3-0. Er wordt gezongen, gesprongen en het bier belandt niet langer in de monden maar op de hoofden en kleren van de uitzinnige Havana-gangers. Als de wedstrijd gespeeld is, zoekt iedereen buiten verkoeling. “Heeft iemand die Italianen die zo fanatiek hun volkslied stonden mee te blaten nog gezien?” Nee, in geen velden of wegen.
Ook in Tivoli op de Oudegracht was het een dolle boel. Ublad-medewerker Marjolein Versteeg zag daar hoe Oranje de Italianen verpletterden. “Het was zo druk dat het balkon tijdens de eerste helft maar werd geopend. Superleuke sfeer, en in de pauze en na de wedstrijd draaide de dj klassiekers als ‘Wij houden van Oranje’ en ‘Nederland die heeft de bal’. De polonaise werd zelfs ingezet, waardoor Tivoli ineens veranderde in een soort carnavalcafé.”
Bij Veritas eveneens hossende Oranjefans. De voor de gelegenheid gebouwde, oranje tribune in de feestzaal van de studentenvereniging zat bomvol. Tientallen Veritijnen waren getuige van de voetballes die de Italianen van de Nederlanders kregen. Een van die getuigen was Ublad-stagaire Mariëlle Arnoldus. “De tribune was lang niet groot genoeg, dus werden overal bierkratjes en stoelen vandaan gehaald om op te zitten.” En om op te staan, bleek al snel na de eerste goal. “Ze voldeden prima als podium om een overwinningsdans op te maken. Iedereen danste op het uit de boxen knallende ‘het is stil aan de overkant’. En wanneer er geconcentreerd naar de wedstrijd werd gekeken, werd de spanning erin gehouden door het gestamp van voeten en de wave.”
MA, MV, RVV