Defilé valt in het water

In de aanloop ging er al veel mis: zo haakte rector HarryVoorma, die ook als `drager van kennis' zou meelopen, vroegtijdigaf en liepen de geplande video-interviews met de modellenregelmatig in de soep.

Het idee achter de voorstelling was dat er op de avond zelf eenlink gelegd zou worden tussen de modellen en video-opnamen vandiezelfde studenten en medewerkers. In die video-opnames konden dedeelnemers vertellen wie ze waren en wat ze wilden. Ook zou een enander verduidelijkt worden via het bijbehorendeprogrammaboekje.

In het Minnaertgebouw, waar Defilé werd opgevoerd, ontstondvorige week donderdag echter vooral verwarring, toen de betalendetoeschouwers erachter kwamen dat ze naar een repetitie zaten tekijken. Enkelen verlieten dan ook geïrriteerd de zaal (de 20gulden kregen ze overigens netjes terug). Toen ook de volgende dagde door de makers Joke Robaard en Bernhard Cella beloofdecombinatie van videobeelden en `live' modellen wéér nietwaargemaakt kon worden, haakten ook enige modellen af.

Dat was nog niet alles: ook het bijbehorend boekje dat vooropheldering had moeten zorgen, was niet helemaal wat defestivalganger verwachtte. Twaalf pagina's van één foto,met aan het eind een colofon met de medewerkers. Dat laatste wasnou net een van de weinige zaken die wél op een scherm werdgeprojecteerd tijdens de voorstelling.

Ging er dan niets goed? Jawel, de zaterdag hadden Robaard enCella het toch voor elkaar. Dankzij de wolkbreuk boven De Uithofbood het Minnaertgebouw een ongekende ambiance: door het uniekewaterkoelingssysteem viel de regen met bakken in de binnenvijver.De modellen die nog over waren, waaronder de oplettende toeschouweronder meer Studium Generale-directeur André Klukhuhn endirecteur Bureau Buitenland Jeroen Torenbeek kon herkennen, toondenhun kleding en een video vertelde daarbij hun verhaal. Maar dat wasmisschien een beetje laat, tijdens de laatste voorstelling.

NV