Een boete voor wie niet schoonmaakt
Harde muziek, toiletpapierpikkers en natuurlijk deberg afwas waar in veel studentenhuizen regelmatig nieuw leven inschijnt te ontstaan. Met een stel mensen een huis bewonen is nietaltijd feest. Het U-blad belde vele Utrechtse studentenhuizen envroeg: Waar erger je je aan?
Niet verrassend dat de stapels afwas bij bijna iedereen opnummer een staan. Studentenhuizen staan er immers om bekend dat dekeuken de meest verwaarloosde plek van het huis is. "Heb je zelfnet je afwas gedaan, staat er twee seconden later weer een berg",ergert Chris, student fysische geografie zich.
"De keuken is gewoon vies", vindt Roos die pedagogiek doet."Alles plakt, je wil niet eens meer koken", zegt ze over haarstudentenhuis aan de Amsterdamsestraatweg. Huisgenoot Thijs(scheikunde) vindt dat schoonmaken het codewoord is voor irritatiesin studentenhuizen. "Iedereen kent het: vieze vloeren, haren in hetdoucheputje."
Hoewel diergeneeskundestudente Sanne de moed heeft opgegeven -"sommige huisgenoten zijn gewoon niet aanspreekbaar overafwasproblemen" - hebben andere studenten toch een oplossinggevonden die in zekere mate werkt: het boetesysteem.
De bewoonsters van een UVSV-huis aan de Oudegracht betalen tieneuro boete als zij hun beurt niet doen. Bij scheikundestudenteWieteke aan de Ina Boudier Bakkerlaan moet het boetebedrag vantwaalf euro rechtstreeks betaald worden aan de mensen die na deovergeslagen beurt moeten schoonmaken. En bij Marloes in huis wordtde boete elke keer dat je je schoonmaakbeurt niet doet hoger."Volgens mij is het de tweede keer al dertig euro. Iedereen houdtzich nu veel beter aan het rooster", zegtdepsychologiestudente.
Andere huizen, andere oplossingen. Bij Annet (ook psychologie)aan de Enny Vredelaan worden de vuilniszakken gewoon op het balkongedumpt. Wel jammer dat haar kamer daaraan grenst en dat ze na haarvakantie dus met een sopje aan de slag kon toen de maden onder dezakken vandaan kropen. Bij andere studentenhuizen worden ookschuren, tuinen en dakterrassen gebruikt als opslagruimte voorvuilnis en oude afwas.
Sommige studenten maken zich gewoon niet druk om de rotzooi. Eenstudent die anoniem wil blijven: "Ik ben zelf een van degenen dieminder vaak de afwasmachine uitruimen. Het irriteert mij dushelemaal niet als het niet gebeurt." Ook bij Bart (journalistiek)in huis is iedereen lekker nonchalant. "Maar ik zal er niet zo snelwat van zeggen als de afwas zich opstapelt of de wc vies is. Ik benzelf ook weleens lui."
Stampen op de trap
In de - vaak gehorige - kamers van studentenhuizen is de muziekvan je buurman soms letterlijk te volgen. Geert, theologie: "Dankomen er midden in de nacht weer een paar malloten thuis. Diehebben dan wat gedronken en stampen op de trap, slaan met de deurenen draaien harde muziek. Niet zo leuk als je de volgende dag vroegop moet."
Het huis van Thijs - economie en geografie - op de Cambridgelaanstond vroeger bekend om zijn late, luide en ruige feesten. "Erkwamen weleens buren klagen. Ooit werd een huisgenoot diestilletjes op zijn kamer zat helemaal gek van de muziek. Wijdachten eigenlijk dat hij niet thuis was."
Het lijkt wel of huizen met 'oudere' bewoners schoner enrustiger zijn. "We kiezen mensen soms ook uit op de leeftijd" zegtde 25-jarige scheikundestudente Wieteke. "We hebben allemaal onzeeigen spullen en dus ook geen gemeenschappelijke afwasstapel. Wewonen met z'n veertienen en er zijn maar twee mensen die nooitschoonmaken. Daar spreken we hen gewoon op aan."
Ook bij Marloes (27, Psychologie) zijn de meeste bewoners watouder en meer bedaagd. "De gemiddelde leeftijd is ongeveer 25. Veelmensen werken of lopen stage, iedereen gaat redelijk vroeg naarbed. We hebben een jonge hond in huis. Die is negentien en bekladtaf en toe een kastje of een deur met krijt. Dat vinden we niet zoerg."
Toiletpapierpikkers
Onrechtmatig gebruik van de huisboodschappen staat in deergernissen-top 5 op nummer vier. Al kan het zelfs nog eerder foutgaan: in het UVSV-huis aan de Oudegracht worden de benodigdespullen zoals peper, zout en toiletpapier soms niet eens gekochtdoor de aangewezen persoon. Dan wordt er maar weer een middagjegemokt door de meisjes.
Aan de Nieuwe Keizersgracht ergert student sociale geografieDennis zich aan huisgenoten die stiekem het toiletpapier pikken."Ze jatten de gemeenschappelijke spullen die voor mijn verdiepingbedoeld zijn. Echt asociaal."
Bij Geert is de gezamenlijke krant regelmatig pleite. "Volgensmij is het meestal een iemand die dat doet" speculeert hij.
Terugrekenen
Als laatste irritatie wordt de huisrekening genoemd. In bijnaelk huis zijn er wel een paar rekeningen die gezamenlijk betaaldmoeten worden. Thijs : "We betalen de elektriciteit en telefoon metz'n allen en dat is een hoop gedoe. Een standaardbedrag instellenlukt vaak niet. En nu de telefoontikker is afgeschaft, moet je opinternet de telefoonspecificaties na gaan zoeken." Ook hetterugrekenen van de huisrekening leidt tot irritaties. Een anoniemestudent: "De huislijst moet op nul eindigen en dat is altijd eenprobleem. Over en weer gefoeter dus."
Eva Houtsma
Kader1
De U-Blad-studentenhuisergernissen-top 5
1.Opgestapelde afwas
2.Vieze badkamers / wc's
3.Geluidsoverlast
4.Onrechtmatig gebruik van huisboodschappen
5.Uitrekenen van de huisrekening
Kader2: 'Ik kan het hoogtepunt timen'
1.Een anonieme student: "In mijn huis zijn de kamers doorgipsplaten van elkaar gescheiden. We horen dus alles van elkaar.Ook van het heftige seksleven van mijn buurman kan ik meegenieten.Hij doet het niet alleen om elf uur 's avonds of 's ochtends als iknaar school moet, maar ook om vier uur 's nachts. En ik word nietsnel wakker, maar daarvan dus wel. Gekreun, gesteun, gehijg, gepuf.Ik kan het hoogtepunt letterlijk timen. Gelukkig heb ik er nog geenbeeld bij. Aan de frequentie weet ik hoe het met de relatie gaat.Soms is het wat minder, dan is het weer iedere dag raak. Somsprobeer ik het hem subtiel te laten weten door te zeggen 'je weettoch dat we alles kunnen horen' maar dat schijnt niet door tedringen. Ik begrijp er niks van: hoe kun je nou niet weten dat jezoveel lawaai maakt?"
2.Ze worden er soms een beetje moe van. Het UVSV-huis aan deOudegracht waar Paulien (Pedagogiek) woont wordt zo nu en dan gekgebeld door mensen die een kamer zoeken. "Dan bellen ze, ten einderaad blijkbaar, alle studentenhuizen in het telefoonboek af. Datwij op de Oudegracht zitten, lijkt natuurlijk heel aantrekkelijk.Vreemd genoeg bellen er vooral jongens. En aangezien wij allemaallid zijn van de Utrechtsche Vrouwen Studenten Vereniging kan datdus echt niet. Er heeft hier nog nooit een jongen gewoond en datzal ook niet gebeuren. Dat lijkt me voor hem trouwens ook niet echtleuk."
3. Magali komt uit Mexico en studeert hobo aan hetconservatorium. Ze woont in een huis voor buitenlandsemuziekstudenten aan de Biltstraat. "Het is vaak lawaaierig hier:iedereen moet af en toe oefenen" vertelt ze aan de telefoon. Op deachtergrond zijn de klanken te horen van een huisgenoot die vioolspeelt. "Toonladders" verzucht ze. "Het huis is niet zo geweldiggeisoleerd dus je moet wel luisteren naar iedereen. En de eenspeelt klassieke muziek en de ander jazz; het is niet altijd jouweigen favoriete muziek. Gelukkig heb ik oordoppen!"
4. Mariette (journalistiek): "Ik erger me eraan dat we nogsteeds geen huisuitje hebben gehad. We zouden van onze pot metschoonmaak-boetegeld met z'n allen iets leuks gaan doen, maar hetis er nog steeds niet van gekomen. Een paar maanden geleden haddenwe een datum geprikt, het derde weekend in september, te gaan maarniet dus. Niemand voelt zich verantwoordelijk om iets te regelen.We zouden eerst een huisje huren en toen naar Antwerpen gaan. Maardat bleek allebei erg duur. Toen zouden we gewoon met z'n dertieneniets leuks gaan doen in Utrecht. Maar uiteindelijk heeft iedereendan toch al iets gepland op de afgesproken datum. Ik baal ervan!Dat geld moet wel gebruikt worden voor alle bewoners van hethuis!