Een kamer vind je via via: 'Ik logeer bij een vriendin op de bank'

Een kamer vind je via via: 'Ik logeer bij een vriendin op debank'

Studentenleven in een bejaardenflat

In de douche is een optrekstang geplaatst. Langs alle gangenzijn armleuningen aangebracht. En boven het bed hing een kastje omde zuster mee te roepen. Daniel Middelkoop (22, vierdejaars studentsociale geografie) woont in een bejaardenflat.

Het Titus Brandsmacomplex in Overvecht bestaat uit twee hogeflats in het midden van een klein park. Beide flats hebben huneigen ingang. Een van die flats wordt nu bewoond door 280studenten. De andere wordt nog bewoond door oudere mensen. Tussende flats is een grote ruimte leeggehouden als geluidsbuffer. De SSHhuurt de ene, elf verdiepingen hoge, flat van woningbouwverenigingAmnis. Die verhuisde een gedeelte van haar bejaarde bewoners naareen nieuw complex in Houten. De leeggekomen kamers werden in notimedoor de SSH bewoonbaar gemaakt voor 'chronisch wachtenden'.

Daniel is een van de studenten die in mei een brief kregentoegestuurd waarin de mogelijkheid werd aangeboden een kamer tehuren in het complex. Hij moest binnen twee weken beslissen. "Wekonden de kamers zelf niet bekijken omdat de SSH aan het verbouwenwas", vertelt hij. "Maar we konden wel het flatgebouw in en kregeneen plattegrond van de kamers. Die waren ruim en je hebt je eigendouche en toilet voor een huur van 375 gulden per maand. Dus voormij was het besluit snel genomen." Daniel stond ongeveer zeventienmaanden ingeschreven bij de SSH toen ze hem de kamer aanboden. Nuwoont hij met dertien anderen aan een lange linoleumgang op dezesde verdieping. Zijn vrienden gaven hem bakken geraniums ombuiten de ramen te hangen, want 'dat hoort nou eenmaal bij eenbejaardenflat.'

Rollators

De eerste vijf verdiepingen van de flat zijn gereserveerd voor120 buitenlandse studenten. De bovenste zes bieden woonruimte aan160 Nederlandse studenten. Bovendien zijn er negentien shortstaykamers die telkens voor een dag, week of maand verhuurd worden. Insamenwerking met de gemeente Utrecht bevat de eerste verdieping ooknog vijf gemeubileerde kamers voor studenten die uit brandonveiligekamers zijn gezet en nergens naartoe kunnen. Die zijn nu nogonbewoond.

In de ruime tuin van het complex lopen oudere mensen metrollators en studenten met dreadlocks langs elkaar. Mevrouw Vosmeeris "boven de negentig" en vindt het prima zo. "Geen probleem dat erhier nu studenten wonen. Dat is beter dan dat het leegstaat en ermisschien krakers komen." Volgens Vosmeer denken meer bewoners vanhaar flat er zo over en hebben ze geen last van de studenten. "Hetzijn aardige jongelui die vriendelijk gedag zeggen. Wat zou het dandat ze hier wonen?"

Ook Daniel maakt het niet uit dat hij naast een bejaardenflatwoont. "Ik ben er zelfs nog langsgeweest toen ik hier net woonde.In de ingebouwde kast in mijn halletje vond ik namelijk nog watspullen van de vorige bewoner. De kersttafellakens en de kaarsenheb ik op de plank buiten mijn deur gezet maar de foto-albums wildeik toch wel graag teruggeven. Hiernaast wisten ze ook niet wie hierheeft gewoond dus heb ik de albums uiteindelijk maar aan de SSHgegeven."

Avondklok

Overal in de flat is te zien dat de SSH de woningen zo snelmogelijk voor bewoning gereed heeft gemaakt en minder aandachtheeft besteed aan de entourage. Er zijn gemeenschappelijke keukensgebouwd en het gebouw is brandveilig gemaakt, maar in de lifthangen nog de bordjes 'recreatieruimte' en 'fysiotherapie'. En deavondklok staat nog steeds ingesteld op tien uur 's avonds. Degrote lichten in de gang op Daniels verdieping doven om dietijd.

Volgens SSH-medewerker Muriel Pors is het bewoonbaar maken vande Titus Brandsmaflat inderdaad een haastklus geweest. "We kondende lege ruimte huren van Amnis en wilden de flats dus zo snelmogelijk vol krijgen. We moesten veel aanpassen om aan de eisen vanbijvoorbeeld de brandweer te voldoen. Maar aan de kamers hebben weweinig gedaan." Pors zit op de begane grond in een noodkantoornaast de grote hal. Er is nog geen telefoon en de vloerbedekkingziet er nog heel nieuw uit maar er staat al wel een rek metU-bladen naast de informatiebalie. Pors ontvangt de buitenlandsestudenten. "Volgens mij is iedereen blij met deze oplossing. Er wasgewoon meer woonruimte nodig, hoewel zelfs dit weinig verschilmaakt voor onze wachtlijsten. Maar we huren deze ruimte ook maartijdelijk. Over een jaar of twee wordt dit gebouw gesloopt."

Daniel: "In ons huurcontract wordt beloofd dat we vervangendewoonruimte krijgen aangeboden, maar dat kan de SSH volgens mijnooit waarmaken. Trouwens de woningen op de Ina Boudier-Bakkerlaanwaren volgens mij ook ooit tijdelijk."

Via via onderdak

Josan Verhagen (20, tweedejaars diergeneeskunde) woont inRijnsweerd: "Toen ik met mijn studie begon hoefde ik niet zo nodigte verhuizen. Mijn ouders wonen vlakbij Gouda, dus dat is niet zover reizen. Bovendien kon ik altijd wel bij mensen blijven slapenals ik in Utrecht was.

"Toen ik nog op de middelbare school zat heb ik me alvastingeschreven bij de SSH. Ik wist toen al dat ik hierdiergeneeskunde wilde studeren. Door kamernood laat ik me niettegenhouden.

"Mijn wachttijd was opgelopen tot anderhalf jaar toen eenvriendin vertelde dat de kamer naast haar vrijkwam. Rond die tijdkreeg ik ook een kamer op het Titus Brandsmacomplex aangeboden,maar ik heb toch hiervoor gekozen. De kamer is groter en dichtbijde faculteit en de stad. Ik vind het ook prettig om vlakbij een boste wonen en makkelijk naar buiten te kunnen. In een stadspand zouik, in tegenstelling tot de meeste studenten, nooit willenzitten.

"Om deze kamer te krijgen moest ik een halfjaar ingeschrevenstaan bij de SSH en ik moest ook hospiteren. Dat vond ik wel heelerg; ik kon nauwelijks iets zeggen en er waren zoveel anderehospitanten. Maar ik was de enige die iemand in huis kende enblijkbaar had mijn vriendin positieve verhalen over me verteld. Erwonen hier in huis nog meer mensen die via via zijn binnengekomenen dat bevalt erg goed.

"Met acht mensen samenwonen leek me eerst wel veel, maar hetbevalt erg goed. Ik heb een grote kamer en zelfs een stukje tuinerbij. Mijn vriendin en ik willen kippen gaan houden. Een hondlijkt ons ook wel wat, of schapen. Maar huisdieren zijn hiereigenlijk niet toegestaan."

Bivakkeren op de bank

"Toen ik in augustus begon met zoeken heb ik me ingeschreven bijde SSH en de Stichting Jongeren Huisvesting Utrecht (SJHU). Maarbij de SSH is de wachttijd toch wel twee jaar. De SJHU verloot elkedag kamers. Begin augustus kwamen daar maar weinig mensen op afmaar nu zijn er telkens wel dertig genteresseerden. Ik heb al welgehospiteerd maar dat is niet gelukt. Ik ben niet uitgekozen,helaas, hoewel ik dacht dat het heel goed ging. Een andere keer benik langsgeweest bij een kamer met een hospita. Maar dat was iemandwaar ik niet zo'n goed gevoel bij had. Ik ga het nu proberen bijparticuliere bureaus, via makelaars en misschien is 'antikraak' nogeen mogelijkheid.

"Via de SJHU worden trouwens vaak kamers aangeboden waarbij eenheleboel eisen worden gesteld. Pas zocht de verhuurder een vrouwdie medicijnen studeerde maar geen corpslid was. Dan wordt het voormij dus heel moeilijk. Een andere keer kreeg ik een kameraangeboden voor 550 gulden per maand, maar wel zonder ramen. Ikstond al met mijn pinpas in mijn hand maar heb het uiteindelijkniet gedaan. Ik vind het walgelijk dat mensen op zo'n manier nogwinst willen maken op studenten.

"Eigenlijk zouden alle afgestudeerden zo snel mogelijk verplichtmoeten verhuizen uit studentenhuizen. En er moeten veel meerstudentenflats gebouwd worden. De wachttijd is nu echt veel telang. Ik logeer op dit moment op de Ida Boudier Bakkerlaan bij eenvriendin op de bank. In het begin vond ik de keuken wel heel vies.Maar ik heb mijn eisen al bijgesteld. Nu zou ik blij zijn als ikhier een kamer kon krijgen. Mijn beeld van de ideale kamer ishelemaal veranderd; zolang een kamer ramen heeft ben ik allangtevreden.

"De mensen van mijn nieuwe opleiding hebben ook problemen om eenkamer te vinden. De meesten hebben gewoon geluk gehad, of ze wonendichtbij en hebben geen haast. Ik kan nog wel bij vrienden inHuizen terecht, alles is beter dan Sneek natuurlijk. Maar ik hoopover een week toch wel een kamer te hebben."

Van onderhuur naar vast contract

Regine Gustings (21, tweedejaars diergeneeskunde) woont aan hetWilhelminapark: "Toen ik van mijn studie in Wageningen overstaptenaar Utrecht ben ik eerst nog in mijn studentenflat in Wageningenblijven wonen. Die reistijd was anderhalf uur dus ik wilde na eenhalf jaar toch wel graag naar Utrecht.

"Ik ging er eigenlijk van uit dat ik wel iets zou vinden, hoewelmijn zus ook in Utrecht studeert en ik dus wel wist dat hetmoeilijk is een fatsoenlijke kamer te krijgen. Maar diergeneeskundewordt nou eenmaal alleen in Utrecht gegeven en mijn ouders wonen inLimburg, dus ik moest wel verhuizen.

"Toen ik op zoek ging in Utrecht heb ik zoveel mogelijk mensenlaten weten dat ik een kamer zocht. Ik ben ook een paar keer wezenhospiteren maar dat liep op niks uit. Uiteindelijk hoorde ik vaneen studiegenootje, vijf minuten voor een tentamen, dat er bij haarin huis tijdelijk een kamer zou vrijkomen. De bewoner ging een halfjaar in het buitenland studeren en ik kon de kamer onderhuren.

"Ik was natuurlijk heel blij met die kamer, maar in onderhuurwonen heeft ook zijn nadelen. De kamer was gemeubileerd dus jeslaapt in het bed van iemand anders en je kan niet al je spullenkwijt. Bovendien was de kamer op de zolder en kon je er alleenkomen via een smalle, steile ladder.

"Maar toen ik er eenmaal zat, hoorde ik dat een andere kamer inhuis waarschijnlijk per september vrij zou komen. Met de bewonerhad ik afgesproken dat ik door zou kunnen schuiven. De huisbaas hadechter zelf al iemand anders benaderd. Gelukkig had zij al eenkamer en kon ik de kamer toch krijgen. Doordat het allemaal zo viavia ging, was het wel heel spannend. Toch is dat volgens mij wel debeste manier om aan een kamer te komen. Je kunt je wel overalinschrijven maar als je mensen kent gaat het allemaal veel sneller.De meeste mensen hier in huis zijn via andere bewonersbinnengekomen.

"Uiteindelijk kwam mijn nieuwe kamer leeg toen ik op vakantiewas. Ik moest toen al uit de onderhuurkamer. Mijn zus heeft al mijnspullen verhuisd naar Limburg en daar heb ik nog een tijd gezetenvoordat ik terug kon verhuizen. Maar nu is alles rond; ik moetalleen het contract nog inleveren."

Eva Houtsman