'Een vaste aanstelling voelt beter'

Dr. Annemieke Kavelaars is al twaalf jaar als onderzoeksterwerkzaam bij psycho-neuro-immunologie van de faculteit Geneeskunde.Interessant vindt ze. "We houden ons bezig met de relatie tussenstress en ziekte. Hoe kan het dat je gedrag, je hersenen, hetafweersysteem beïnvloeden. Op dit moment werk ik met kinderendie jeugdreuma hebben. Bij iedereen zal stress het afweersysteembeinvloeden, maar wij denken dat dat mechanisme bij reumapatientenanders werkt en dat het bijdraagt aan het chronisch zijn van deziekte." De carrière van Kavelaars liep aanvankelijk oprolletjes. Ze studeerde Biologie en meteen daarna kon ze aan deslag als aio bij Geneeskunde. Binnen vier jaar had ze haardoctorstitel op zak. En toen begon de gang van het ene tijdelijkecontract naar het andere. "Niet ongebruikelijk als je netgepromoveerd bent", aldus Kavelaars. "En ook helemaal niet zo erg,als het maar niet te lang duurt."

"Het nadeel van tijdelijk werk is echter dat je gedwongen vanhet ene onderwerp naar het andere springt. Een project schrijf jemeestal voor drie jaar. Bovendien moet je in die drie jaar ook nogeens een nieuw project schrijven om na afloop weer aan het werk tekunnen. In Nederland is het niet mogelijk om al te lang op dezemanier te werken. NWO hanteert bijvoorbeeld ook de regel dat jemaar tot acht jaar na je promotie aanspraak kunt maken op subsidie.Dat moment was voor mij aangebroken."

Kavelaars is blij dat ze mede dankzij de premieregeling eenvaste aanstelling heeft kunnen krijgen aan de universiteit. "Ikvraag me af of ik het nog lang had volgehouden om alsmaarkortlopende projecten te doen. Ik begon intussen rond te kijkennaar mogelijkheden elders. Het gaat kennelijk niet lukken, dachtik."

Dat Kavelaars nu vast aan de groep verbonden is was ook eenbeetje geluk. "Ik las in het U-blad over die premie. Tegelijkertijdwerd mijn baas benoemd tot hoogleraar en om die leerstoel watsteviger neer te zetten kreeg zij er ook een formatieplaats bij.Die twee dingen samen maakten dat ik aangesteld kon worden."

Kavelaars vindt het uitstekend dat er via zo'n premieregelingwat gedaan wordt aan de ondervertegenwoordiging van vrouwen. Maarnietiedereen denkt er zo over. "Als ik mensen vertel dat het opdeze manier is gegaan zeggen ze vaak: 'dat heb jij toch niet nodig,dat je zo via een achterdeur binnen moet binnenkomen?'

Bijkomend effect van de vaste aanstelling vindt Kavelaars dat jeje toch meer gewaardeerd voelt. "Dat had ik niet verwacht" zegt ze,"maar het is wel zo. Je voelt je meer verbonden met de groep."

AvD

Cultureel antropoloog Gloria Wekker heeft sinds korte tijd eenvaste baan bij Vrouwenstudies Letteren. Ze geeft onderwijs over hetthema gender en ethniciteit. "In een van de cursussen zitbijvoorbeeld een blokje over musea", vertelt Wekker. "Ik laat zienhoe volkenkundige musea verre, vreemde en exotische mensen tonen entegelijkertijd de bedoeling hebben om een wij-gevoel tecreëren bij de toeschouwers in westerse samenlevingen."

Daarnaast doet ze samen met een collega onderzoek naarinter-etnische relaties, onder de titel 'De kleur van deliefde'.

"Je zal niet geloven dat ik dat allemaal in vijftiendeaanstelling doe",

zegt Wekker, "en ik werk daarnaast ook nog aan een rapport inopdracht van de Adviesraad voor Wetenschaps- en Technologiebeleidover de aanwezigheid van witte vrouwen en leden van etnischeminderheidsgroepen aan de universiteiten. Als je kijkt naar devertegenwoordiging van vrouwen aan universiteiten dan neemtNederland op een lijst van twintig landen de negentiende plaatsin."

Een stimuleringsmaatregel als waar de faculteit Letteren in

haar geval gebruik van maakt, vindt Wekker goed, maar deproblematiek is veel complexer. En helaas is het ook zo dat mensenten onrechte

denken dat een vrouw niet goed genoeg is als ze op zo'naanstelling zit want er zijn blijkbaar extra maatregelennodig."

Volgens Wekker is men in het bedrijfsleven al veel verdermet

het invoeren van diversiteit. Het bewustzijn is groter dat hetin je nadeel werkt, wanneer je geen divers personeelsbestand hebten hierdoor minder goed kunt inspelen op vragen uit de markt.Universiteiten voeren wat dat betreft een achterhoede gevecht.

Wekker studeerde af als cultureel antropoloog. Daarna werkte

ze jaren als ambtenaar op het ministerie van Cultuur, Recreatieen Maatschappelijk werk en bij een gemeente. Vervolgens vertrok zenaar de Verenigde Staten om daar te promotie-onderzoek te doen enheeft ze er een tijd lesgegeven. In '94 kwam Wekker naar Utrecht ombij Vrouwenstudies Letteren te werken. Eerst op tijdelijke basisenmomenteel dankzij het stimuleringspotje vast. "Je kunt nietzeggen dat de baan van Wekker dankzij het potje naar een vrouw gaatwant bij Vrouwenstudies werken alleen maar vrouwen", zegt Wekker:"Op het geheel van de faculteit en de universiteit is het welbelangrijk dat er een vrouw bijkomt op een vaste plek."

Tijdelijk werk heeft als groot nadeel dat je geentoekomstplannen kunt ontwikkelen vindt Wekker. "Het is heelfnuikend om in zo'n situatie te zitten. Ik maakte wel lange termijnplannen. Ik ben bijvoorbeeld gewoon begonnen aan het onderzoek naarinter-etnische relaties, maar het was min of meer tegen de klippenop. Een vaste aanstelling voelt beter."