'Er bestaat zoiets als een overdosis'

University College Utrecht (UCU) stelt hoge eisen.Het programma dat de eerstejaars volgen, is afgestemd op 55studie-uren per week. Momenteel ligt dat gemiddelde echter vaakboven de zestig uur. Voor veel studenten is dit een overdosis. Naoverleg tussen bestuur en studenten is besloten een 'break week' inte lassen. Om studenten een kans te geven hun achterstanden weg tewerken en met docenten te bedenken hoe de studiedruk beperkt kanworden.

Achtergrond
Uitgave: Uitgave 8
Jaargang: Jaargang 30
on 15/10/1998

"Op UCU studeren betekent iedere dag van negen tot half zesintensief college krijgen van enthousiaste docenten en `s avondsnog vijf uur huiswerk maken", vertelt UC studente Marike Broekman."Dat is teveel, het moet ook leefbaar blijven. Ik vind studerenecht heel leuk maar er bestaat zoiets als een overdosis. Ik leefniet om te studeren... het mag wel een hoofdmoot zijn, maar niet'lles."

Broekman is behalve studente ook voorzitster van het ASIC,'Academic Students Interest Council'. ASIC houdt zich bezig met thegeneral feeling op de campus. "Iedere week vindt er een opengesprek plaats met dean H. Adriaansens. De afgelopen tijd is erveel gesproken over de te hoge workload en vorige week trokken destudenten gezamenlijk aan de rem."

Het programma dat de studenten volgen bestaat uit eenzelfgekozen combinatie van vier cursussen per trimester. Elkecursus neemt twee dagdelen in beslag en staat voor 14 urenstudiebelasting per week, afgerond 55 uur in totaal. Momenteelgeven sommige docenten echter zóveel literatuur en opdrachtenop, dat studenten daar overheen gaan.

"University College biedt een zwaar programma, precies zoalsbeloofd is", zegt prof.dr. H. Adriaansens, decaan van het college."Alle studenten wisten dat toen ze aan de opleiding begonnenafgelopen september. We hebben met iedere student persoonlijkgesproken, onder meer over wat ze dachten dat ze aankonden. Maarméér dan 55 uur moet verboden zijn. Wat dat betrefthouden we een vinger aan de pols."

Adriaansens: "Per saldo wordt hier evenveel gewerkt als op deuniversiteit, maar meer gecomprimeerd. Vandaar drie maandenzomervakantie. Om geen risico te lopen, dat de hoognodige vakantiehelemaal besteed gaat worden aan studeren, is nu de break weekingelast. Door het intensieve programma is een tijdens de ritopgelopen achterstand heel lastig in te halen. Het is net als eenfile probleem, één auto te veel en dan staat ineens allesvast."

Marike vindt het allemaal erg veel maar ze heeft ook anderegeluidengehoord, zoals: 'Zit niet zo te miepen...' "Er isbijvoorbeeld een groot verschil tussen de Oost-Europeanen en deWesterse studenten. In Oost-Europa ligt het studietempo hoger eniedere dag kun je een test krijgen over iets wat je ooit gehadhebt. Als je goed wil presteren moet je altijd alles bijhouden.Oost-Europeanen zeuren niet. Die zijn gekomen met een beurs en ditis de kans van hun leven."

"Maar toch", voegt Marike eraan toe: "Ik denk niet dat wijrobots zijn. Zo'n vijftig mensen zaten er helemaal door heen,vorige week. Ze zijn op één hand te tellen, de studentendie niet opgelucht ademhaalden toen ze hoorden dat die druk er evenafging. Wat niets afdoet aan het feit dat het onderwijs hier ookheel leuk is... onderwijs in kleine groepen, veel discussie, jeeigen mening vormen."

Adriaansens: "University College biedt een persoonlijke enkleinschalige studiecontext. Dat is heel anders dan een cursus uitde muur trekken. Maar docenten en studenten zoeken nog naar eenevenwicht."

Kim Heerema