Eva

Deinum (22), studente biologie en wiskunde, doet aan Naginata bij de studentensportvereniging Sakura Kai. Deze traditionele sport, waarin een meer dan twee meter lange stok met een uiteinde van bamboe het gevechtswapen is, wordt in Japan vooral door vrouwen beoefend. In Nederland behoort Eva tot de drie beste vrouwelijke Naginataka's.

"Vroeger was de naginata, die nog het meest lijkt op een hellebaard, vooral een wapen voor de vrouwen van de Samoerai's. Daarmee konden ze het huis verdedigen. Misschien dat de sport in Japan daarom vooral door vrouwen wordt beoefend. Daar zit ook de echte wereldtop.

"In Nederland zijn er misschien in totaal 45 mensen die aan deze sport doen, vooral mannen. Ik ben drie jaar geleden begonnen en zat al snel bij het Nederlands team. Het viel waarschijnlijk op dat ik er zo fanatiek mee bezig was.

"Toen ik in Utrecht kwam studeren, had ik nog nooit van Naginata gehoord. Wel had ik interesse in oosterse vechtsporten, vooral omdat die niet alleen om het vechten gaan. Kickboksen is gaan en slaan, dit is toch wat meer. Bij elke training hoort ook een korte meditatie. Niet dat ik nu alle zenleerboeken uit mijn hoofd ken, maar toch ... Ik merk dat het goed is om je hoofd leeg te maken voordat je gaat vechten.

"Wat ik ook aantrekkelijk vind, is dat er duidelijke etiquetten en regels zijn. Veel mensen denken tegenwoordig dat ze hun leven helemaal zelf vorm mogen geven. Het is ook goed om te bedenken dat sommige dingen nu eenmaal zijn omdat ze zo zijn.

"Het fascinerende van deze sport zijn de mooie technieken, gekoppeld aan alertheid. Je bent steeds op zoek naar openingen. Waar kan ik mijn tegenstander op zijn of haar bogu raken. Op dat traditionele harnas heb je enkele plekken waarop je kunt scoren.

"Voor de praktische zelfverdediging op straat heb je weinig aan de sport. Hoewel, als ik over straat fiets met die grote tas met dat harnas en die enorme stok naast me, dan voel ik me net een tankje. Dat ziet er op zich al behoorlijk afschrikwekkend uit."