Het lekkerste patatje mét van het centrum

Een patatje na het uitgaan, heerlijk toch? Maar bij welke snackbar moet je zijn, als je 's nachts je honger wilt stillen? Het Ublad deed een friettest en liet studenten Rutger Katz en Rianne Salden zes snackbars in het uitgaansgebied van Utrecht testen op de smakelijkheid van hun patatje mét.Een bakje vol mooie, knapperige frietjes. Gezouten, doch niet teveel. De mayonaise in een bakje ernaast. Het liefst met een vorkje erbij. Het is woensdagavond in café De Vingerhoed en Rutger en Rianne zitten klaar om de patatjes mét in het uitgaansgebied van Utrecht te gaan testen. Ze zullen het centrum ingaan en daar een aantal snackbars aan hun kritische blik onderwerpen. Aan de hand van een formulier waarop ze cijfers kunnen geven voor de knapperigheid van de frieten, het zoutgehalte, de sfeer in de snackbar, het vetgehalte der patatten en andere belangrijke zaken, gaan Rutger en Rianne vanavond op pad. De twee vrienden kunnen niet wachten om te beginnen: "Ik zat vandaag in de trein en tegenover me zat iemand met een bakje friet. Toen kreeg ik er al helemaal zin in", zegt Rutger verlekkerd. Rianne: "We hebben een heel licht avondmaal gegeten." "Ik heb zelfs de hele dag niet gesnackt", vult Rutger aan. Rianne en Rutger hebben beiden al een heel frietverleden: "Vroeger at ik nog wel eens overdag en zelfs 's ochtends friet, maar tegenwoordig doe ik dat niet meer. Als je ouder wordt, ga je al die patatjes toch merken." "Het is niet zo dat ik het ben gaan merken, ik let nu gewoon meer op mijn gezondheid", zegt Rutger die een aantal jaar geleden in Eindhoven studeerde en daar zo'n drie tot vier keer per week friet at. Pas toen ze gingen studeren, begonnen de panelleden friet te eten na het uitgaan. "Een patatje na het uitgaan is echt heerlijk", roept Rutger met een glanzende blik in zijn ogen. Rianne probeert er de vinger op te leggen wat er nu zo speciaal is aan het eten van patat: "Ik kan het lastig uitleggen, volgens mij is het meer een gevoel. Je hoeft niet zelf te koken en je mag lekker met je vingers eten." "Het is gewoon de verslaving van de vette hap", stelt Rutger nuchter vast. Voor zowel Rutger als Rianne speelt ook mee dat ze vroeger thuis bij hun ouders elke zaterdagavond friet aten: "Dat was toch iets speciaals altijd." Tegenwoordig moeten de studenten zelf in hun frietbehoefte voorzien op de zaterdagavond en daar hebben ze allebei zo hun vaste snackplek voor. Rianne is ontzettend enthousiast over snackbar De Nachtegaal in de Nachtegaalstraat: "Daar krijg je je frietjes netjes gerangschikt op een bord, je krijgt echt bestek en het drinken zit in een beker! Ik was blij verrast toen ik daar voor de eerste keer ging eten. Zo netjes opgediend zie ik mijn frietje het liefste." Rutger heeft meer met cafetaria Matthaeus aan de Antonius Matthaeuslaan in Tuinwijk. "De mensen die daar werken, hebben echt plezier in hun werk en ze hebben er heerlijke McCain patat en Joppiesaus." De studenten weten dus maar al te goed wat er te krijgen is en stellen strenge eisen aan hun patat. Rutger: "Het moet precies knapperig genoeg zijn." "En niet te zout", vult Rianne aan. Streng zijn de testers ook: "Ik ben altijd kritisch dus dat zal hier ook wel lukken", stelt Rianne. Gewapend met hun formulieren trekken de hongerige studenten er op uit. Al gauw blijkt dat niet elke zaak in dit gebied open is vanavond, die vallen dus gewoon af. Vandaar dat er zes plaatsen overblijven. WalgelijkDe eerste snackbar op de lijst is De Baron aan de Donkere Gaard. De snackbar is verlaten als we binnenkomen. De patatbakker achter de kassa vermaakt zich met het voetballen op tv. Aangezien het patatje mét zeveneneenhalve minuut - Rutger houdt de tijd nauwlettend bij op z'n stopwatch - op zich laat wachten, hebben Rutger en Rianne uitgebreid de tijd om het meubilair van de zaak te testen. Rianne vindt de tafeltjes te laag en de stoeltjes 'walgelijk slecht' en Rutger kan zijn benen ook niet kwijt. Eindelijk is het bakje friet klaar. Nu kan het echte werk beginnen. Rianne pakt een frietje op, dipt het in de mayonaise, ruikt eraan en bijt er vervolgens een hapje vanaf. Aan haar reactie te zien, heeft ze wel eens betere patat gehad. "Nogal taai van binnen en wel erg licht gezouten", is haar mening. Ook Rutger is niet overtuigd van de overweldigende heerlijkheid: "De mayonaise is erg vet en er zitten te veel kleine stukjes patat in het bakje, daar houd ik niet van." De mayonaise krijgt een vijf, het vetgehalte een negen en uiteindelijk komt het gemiddelde voor de patatten van snackbar de Baron uit op een 6,7. ZuurWe gaan door naar de Maria Plaats waar we snackbar Maria's Place aan een grondig onderzoek onderwerpen. Hier is het al wat drukker. Er zit een aantal mannen aan een tafeltje en ergens anders zit een jongen de Telegraaf te lezen. Uit de speakers klinkt bonkmuziek en dat stoort onze testers danig. Rianne: "Die muziek zorgt ervoor dat ik niet lekker wil blijven zitten." De tafels maken echter weer een boel goed: het tafelblad is van glas en onder de glazen plaat liggen allemaal steentjes. De patat wordt na vijfeneenhalve minuut naar het tafeltje gebracht en met een serieus gezicht tasten de kritische studenten weer toe. Het is dan ook een ernstige aangelegenheid, ontdekt Rianne: "Het is nog best lastig om de frietjes goed te testen, vooral het punten geven is lastig." Om goed punten te kunnen geven, heeft ze een speciale manier van proeven: "Ik lik eerst de mayonaise van mijn frietje en dan het zout. Op die manier kan ik de kwaliteit van elk onderdeel apart goed beoordelen. Ik voel me al een echte tester!" Ook Rutger zit helemaal in zijn rol. Hij heeft een protocol ontwikkeld waarmee hij de hardheid van de frietjes kan testen: "Door steeds een klein hapje te testen, kan je de knapperigheid over de gehele friet testen. Een patatje moet over de gehele lengte knapperig zijn, patatjes die breken vind ik maar niks. Er moet daarentegen wel genoeg vulling inzitten." "Ja, want bij die harde frietjes is het net alsof je op chips zit te knagen", vult Rianne aan. Hoe zit het dan met de gefrituurde aardappels van Maria's Place? Best goed, als je de acht volgt die Rutger aan de knapperigheid heeft gegeven. Rianne vindt de mayo te zuur en proeft het zout nauwelijks. Het gemiddelde cijfer dat onze testers aan de patat geven, komt uit op een 6,8. Rutgers eindoordeel luidt: "De saus kan beter, er mag wat meer zout op maar de kwantiteit en de kwaliteit van de friet zijn goed." De liefdeTwo down, four to go. Hebben onze testers eigenlijk nog zin in patat? "Jaaaa!" Als ze horen dat de volgende snackbar op het lijstje de McDonalds is, wordt het enthousiasme van zowel Rutger als Rianne toch ietwat getemperd. De twee hebben het niet zo op 'ketenfriet' waar je, zoals Rutger het zo mooi weet uit te drukken, 'de liefde niet meer kan proeven'. Rianne: "Voor die kleine snackbarhouders is het bedrijf echt hun leven, ze zijn afhankelijk van de kwaliteit van hun friet." "Ja, de Mac krijgt toch wel klanten en de mensen die daar werken zijn gewoon in loondienst, die hebben minder binding met de zaak." Omdat een friettest zonder Mc geen echte friettest is, gaan we toch maar naar binnen. Eenmaal aan de patat, blijkt het wel mee te vallen. Alhoewel Rianne de frieten veel te dun vindt en Rutger niet altijd tevreden is over de knapperigheid - "Kijk! Hij breekt!" - vinden beiden de frietjes toch verrassend lekker. Van het gemopper van zo-even is weinig meer over. Het zoutgehalte van deze patat is precies goed en de friet is niet te vet. Er is geen mayo dus we hebben de fritessaus genomen en Rutger beloont de saus met een 9,5. Over de liefde heeft hij ook al niets te klagen: "Ik proef wél liefde. Waar komt dat vandaan? Zou de medewerkster het er daarnet ingestopt hebben?" De liefdesfrieten gaan allemaal op, het lege bakje wordt in de prullenbak gegooid en dan staan Rutger en Rianne een beetje verbaasd weer buiten. Beiden moeten concluderen dat de friet hier tot nu toe de lekkerste was en een 7,5 heeft verdiend. "Misschien komt het door de herkenning", oppert Rianne. "Het is en blijft een nostalgisch gevoel", beaamt Rutger, "als kindje van vier ging ik al naar de Mac." Het beste personeel We zijn op de helft. Rutger ziet het nog helemaal zitten en heeft nog steeds honger. Rianne heeft ook nog wel een plekje, maar ze begint toch een beetje moe te worden. Gelukkig is ons volgend doelwit snackbar De Neude. In deze snackbar met zijn zachte banken, open inrichting, gezellige bediening en McCain friet komen de twee weer een beetje tot rust. Het enige commentaar dat Rianne en Rutger op de friet hebben, is dat er wel wat meer zout op had mogen zitten. "Lekkere friet is lastig te beoordelen", verzucht Rianne, "als de frieten vies zijn, proef je dat meteen en dan is het ook makkelijk aan te wijzen hoe dat komt. Bij de lekkere friet moet je precies aanwijzen hoe het komt dat ze zo lekker zijn." Na zacht overleg en een hoop proefhapjes weten Rutger en Rianne hoe het komt dat dit patatje mét zo lekker smaakt: de friet is lekker knapperig, er zit voldoende friet in het bakje, de friet was snel klaar, er zit weinig vet aan en de mayo wordt door beiden als heel erg lekker ervaren. Bovendien druipt de liefde er vanaf; de jongen achter de kassa is duidelijk erg trots op zijn product en kletst gezellig mee. "Gaat het ook om het beste personeel?" wil hij nog even weten. De goudgele vrienden krijgen een 7,8 van ons testpanel. Rutger eet nog wat hapjes mayonaise als de friet allang op is en Rianne's eindoordeel is "een goed bakje friet, snel klaar en niet duur". De blobNa deze hemelse maaltijd valt het volgende patatje extra zwaar op de maag. In snackbar Broodje Ploff wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de patatten en mayonaise en dat levert een bak friet op met daaroverheen een grote blob mayo. Daar houden onze panelleden niet van, maar toch proberen ze vol goede moed voorzichtig een patatje los te peuteren uit de berg mayonaise. Uiteindelijk krijgt Rutger er eentje te pakken maar door de grote hoeveelheid mayonaise is het 'vettig zompig en smakeloos' geworden. Bij de bezouting van de frieten is ook wat misgegaan: "Het zout is slecht verdeeld, soms heb je niks en soms een grote klomp zout" constateren beide testleden. Op zachte toon en met een serieus gezicht overleggen de studenten met elkaar over de beoordeling. "Hoeveel patat zit er in het bakje?", vraagt Rutger zich af. "Ik heb geen idee, er zit teveel saus op." Alhoewel Rutger nog wel te spreken is over de inrichting van de snackbar, met zijn planten en tijdschriften, weet hij net als Rianne zeker dat dit niet de winnaar zal worden vanavond. "Toen ik het patatje zag, wist ik al: dit wordt hem niet." Broodje Ploff krijgt van onze kritische testers een schamele 5,4 en een groot deel van de frieten komt in de prullenbak terecht. Overdadige hoeveelheidHet is ondertussen twaalf uur en we zijn op weg naar ons laatste patatje mét. Rutgers honger begint ondertussen wat te minderen en Rianne heeft geen zin in nog meer patat. Toch wijden de vrienden zich nog serieus aan deze laatste taak. Snackbar Polleke op de Janstraat is de laatste frietzaak die de eer ten deel valt om door ons testpanel bezocht te worden. De radio en de tv staan aan, maar de patat is binnen twee minuten klaar dus veel tijd om erna te kijken of luisteren hebben onze testers niet. De snelle bediening en overdadige hoeveelheid frieten beloven veel. Na de eerste hap hebben Rutger en Rianne echter allebei hetzelfde idee: "Knapperige friet is goed, maar dit is te taai om echt lekker te zijn", oordeelt kenner der knapperigheid Rutger. "Het smaakt als enigszins te lang gebakken aardappel." Dit patatje mét is naast de McDonaldsfriet wel de enige waarbij onze testers niks aan te merken hebben op het zoutgehalte. Omdat de frieten zo taai zijn, valt het eindcijfer niet zo hoog uit: een 6,5.Kwart over twaalf, we zijn klaar. Tijd om de koppen bij elkaar te steken en de beste snackbar uit te kiezen. De eerste keuze staat eigenlijk wel vast. "De Neude was echt het hoogtepunt, misschien vind ik die zelfs nog wel beter dan De Nachtegaal", stelt Rianne. Rutger: "De Neude staat bij mij op één en ik moet toch echt de Mac op nummer 2 zetten." "Vervelend hè", beaamt Rianne. "Ja, je wilt het niet doen want je hebt je principes, maar die friet ís gewoon erg lekker." Over de nummer drie is wat lastiger te beslissen. "Eigenlijk zijn er maar twee snackbars waar je heen wilt", concludeert Rutger. Uiteindelijk komt Maria's Place dankzij de knapperigheid van haar friet, de toffe tafels en het lage vetgehalte van de frieten met een 6.8 op de derde plek terecht. Vierde in de rij is snackbar De Baron, op nummer vijf komt Polleke en helemaal achteraan staat snackbar Broodje Ploff die de komende tijd gemeden zal worden door onze panelleden. Rutger en Rianne zijn eruit, Rutgers honger is eindelijk verdwenen en de laatste paar patatjes van snackbar Polleke passen er echt niet meer bij in. Het is tijd om naar huis te gaan. Of toch nog niet? In plaats van naar de uitgang, loopt Rianne naar de toonbank. En terwijl Rutger verbaasd opkijkt. zegt ze: "Zo. Dan ga ik nu een lekkere frikadel halen!" CijferLocatieOp donderdag open totPrijsPluspuntMinpuntWachttijdDe Neude7.8Voorstraat 06:001,70Lekkere mayonaiseTe weinig zout3:26Mc Donalds7.5Lange Viestraat????2,-Laag vetgehalteTe dunne friet0:48Maria's Place6.8Maria Plaats 06:001,80Knapperig genoegTe zure mayonaise5:57De Baron6.7Donkere Gaard04:002,-Weinig vetSlechte zitruimte7:30Polleke6.5Korte Janstraat06:001,85Genoeg zoutTaaie patatten1:57Broodje Ploff5.4Ganzenmarkt03:001,85Genoeg frietZompige friet 2:59Naam: Rutger KatzLeeftijd: 22Studie: BiologieFrietconsumptie: Eens in de twee weken, vroeger zo'n 3 tot 4 keer per weekWanneer: Als ik geen zin heb in koken en na het uitgaanFavo snacks: Twee kipcorns en een frietje met JoppiesausFavoriete snackbar: Cafetaria Matthaeus aan de Antonius MatthaeuslaanEen goed frietje mét is: Precies knapperig genoegNaam: Rianne SaldenLeeftijd: 22Studie: SociologieFrietconsumptie: Eigenlijk nauwelijks, drie jaar geleden woonde ik vlakbij een Griekse frituurzaak, toen at ik wel meer frietWanneer: Na het uitgaan en als avondetenFavo snacks: Een frietje speciaal met altijd een frikadel erbij Favoriete snackbar: Snackbar De Nachtegaal in de NachtegaalstraatEen goed frietje mét is: Niet extreem gezouten en met de mayonaise in een bakje ernaast-voor de vormgeving: het is leuker als de wachttijden voor de plus- en minpunten komen maar ik wist zo snel niet hoe ik dat voor elkaar kon krijgen

Achtergrond

Uitgave: Uitgave 28

Jaargang: Jaargang 38

on 03/05/2007

Een bakje vol mooie, knapperige frietjes. Gezouten, doch niet teveel. De mayonaise in een bakje ernaast. Het liefst met een vorkje erbij. Het is woensdagavond in café De Vingerhoed en Rutger en Rianne zitten klaar om de patatjes mét in het uitgaansgebied van Utrecht te gaan testen. Ze zullen het centrum ingaan en daar een aantal snackbars aan hun kritische blik onderwerpen. Aan de hand van een formulier waarop ze cijfers kunnen geven voor de knapperigheid van de frieten, het zoutgehalte, de sfeer in de snackbar, het vetgehalte der patatten en andere belangrijke zaken, gaan Rutger en Rianne vanavond op pad. De twee vrienden kunnen niet wachten om te beginnen: "Ik zat vandaag in de trein en tegenover me zat iemand met een bakje friet. Toen kreeg ik er al helemaal zin in", zegt Rutger verlekkerd. Rianne: "We hebben een heel licht avondmaal gegeten." "Ik heb zelfs de hele dag niet gesnackt", vult Rutger aan.

Rianne en Rutger hebben beiden al een heel frietverleden: "Vroeger at ik nog wel eens overdag en zelfs 's ochtends friet, maar tegenwoordig doe ik dat niet meer. Als je ouder wordt, ga je al die patatjes toch merken." "Het is niet zo dat ik het ben gaan merken, ik let nu gewoon meer op mijn gezondheid", zegt Rutger die een aantal jaar geleden in Eindhoven studeerde en daar zo'n drie tot vier keer per week friet at. Pas toen ze gingen studeren, begonnen de panelleden friet te eten na het uitgaan. "Een patatje na het uitgaan is echt heerlijk", roept Rutger met een glanzende blik in zijn ogen. Rianne probeert er de vinger op te leggen wat er nu zo speciaal is aan het eten van patat: "Ik kan het lastig uitleggen, volgens mij is het meer een gevoel. Je hoeft niet zelf te koken en je mag lekker met je vingers eten." "Het is gewoon de verslaving van de vette hap", stelt Rutger nuchter vast. Voor zowel Rutger als Rianne speelt ook mee dat ze vroeger thuis bij hun ouders elke zaterdagavond friet aten: "Dat was toch iets speciaals altijd."

Tegenwoordig moeten de studenten zelf in hun frietbehoefte voorzien op de zaterdagavond en daar hebben ze allebei zo hun vaste snackplek voor. Rianne is ontzettend enthousiast over snackbar De Nachtegaal in de Nachtegaalstraat: "Daar krijg je je frietjes netjes gerangschikt op een bord, je krijgt echt bestek en het drinken zit in een beker! Ik was blij verrast toen ik daar voor de eerste keer ging eten. Zo netjes opgediend zie ik mijn frietje het liefste." Rutger heeft meer met cafetaria Matthaeus aan de Antonius Matthaeuslaan in Tuinwijk. "De mensen die daar werken, hebben echt plezier in hun werk en ze hebben er heerlijke McCain patat en Joppiesaus." De studenten weten dus maar al te goed wat er te krijgen is en stellen strenge eisen aan hun patat. Rutger: "Het moet precies knapperig genoeg zijn." "En niet te zout", vult Rianne aan. Streng zijn de testers ook: "Ik ben altijd kritisch dus dat zal hier ook wel lukken", stelt Rianne. Gewapend met hun formulieren trekken de hongerige studenten er op uit. Al gauw blijkt dat niet elke zaak in dit gebied open is vanavond, die vallen dus gewoon af. Vandaar dat er zes plaatsen overblijven.

Walgelijk

De eerste snackbar op de lijst is De Baron aan de Donkere Gaard. De snackbar is verlaten als we binnenkomen. De patatbakker achter de kassa vermaakt zich met het voetballen op tv. Aangezien het patatje mét zeveneneenhalve minuut - Rutger houdt de tijd nauwlettend bij op z'n stopwatch - op zich laat wachten, hebben Rutger en Rianne uitgebreid de tijd om het meubilair van de zaak te testen. Rianne vindt de tafeltjes te laag en de stoeltjes 'walgelijk slecht' en Rutger kan zijn benen ook niet kwijt. Eindelijk is het bakje friet klaar. Nu kan het echte werk beginnen. Rianne pakt een frietje op, dipt het in de mayonaise, ruikt eraan en bijt er vervolgens een hapje vanaf. Aan haar reactie te zien, heeft ze wel eens betere patat gehad. "Nogal taai van binnen en wel erg licht gezouten", is haar mening. Ook Rutger is niet overtuigd van de overweldigende heerlijkheid: "De mayonaise is erg vet en er zitten te veel kleine stukjes patat in het bakje, daar houd ik niet van." De mayonaise krijgt een vijf, het vetgehalte een negen en uiteindelijk komt het gemiddelde voor de patatten van snackbar de Baron uit op een 6,7.

Zuur

We gaan door naar de Maria Plaats waar we snackbar Maria's Place aan een grondig onderzoek onderwerpen. Hier is het al wat drukker. Er zit een aantal mannen aan een tafeltje en ergens anders zit een jongen de Telegraaf te lezen. Uit de speakers klinkt bonkmuziek en dat stoort onze testers danig. Rianne: "Die muziek zorgt ervoor dat ik niet lekker wil blijven zitten." De tafels maken echter weer een boel goed: het tafelblad is van glas en onder de glazen plaat liggen allemaal steentjes. De patat wordt na vijfeneenhalve minuut naar het tafeltje gebracht en met een serieus gezicht tasten de kritische studenten weer toe. Het is dan ook een ernstige aangelegenheid, ontdekt Rianne: "Het is nog best lastig om de frietjes goed te testen, vooral het punten geven is lastig." Om goed punten te kunnen geven, heeft ze een speciale manier van proeven: "Ik lik eerst de mayonaise van mijn frietje en dan het zout. Op die manier kan ik de kwaliteit van elk onderdeel apart goed beoordelen. Ik voel me al een echte tester!" Ook Rutger zit helemaal in zijn rol. Hij heeft een protocol ontwikkeld waarmee hij de hardheid van de frietjes kan testen: "Door steeds een klein hapje te testen, kan je de knapperigheid over de gehele friet testen. Een patatje moet over de gehele lengte knapperig zijn, patatjes die breken vind ik maar niks. Er moet daarentegen wel genoeg vulling inzitten." "Ja, want bij die harde frietjes is het net alsof je op chips zit te knagen", vult Rianne aan. Hoe zit het dan met de gefrituurde aardappels van Maria's Place? Best goed, als je de acht volgt die Rutger aan de knapperigheid heeft gegeven. Rianne vindt de mayo te zuur en proeft het zout nauwelijks. Het gemiddelde cijfer dat onze testers aan de patat geven, komt uit op een 6,8. Rutgers eindoordeel luidt: "De saus kan beter, er mag wat meer zout op maar de kwantiteit en de kwaliteit van de friet zijn goed."

De liefde

Two down, four to go. Hebben onze testers eigenlijk nog zin in patat? "Jaaaa!" Als ze horen dat de volgende snackbar op het lijstje de McDonalds is, wordt het enthousiasme van zowel Rutger als Rianne toch ietwat getemperd. De twee hebben het niet zo op 'ketenfriet' waar je, zoals Rutger het zo mooi weet uit te drukken, 'de liefde niet meer kan proeven'. Rianne: "Voor die kleine snackbarhouders is het bedrijf echt hun leven, ze zijn afhankelijk van de kwaliteit van hun friet." "Ja, de Mac krijgt toch wel klanten en de mensen die daar werken zijn gewoon in loondienst, die hebben minder binding met de zaak." Omdat een friettest zonder Mc geen echte friettest is, gaan we toch maar naar binnen. Eenmaal aan de patat, blijkt het wel mee te vallen. Alhoewel Rianne de frieten veel te dun vindt en Rutger niet altijd tevreden is over de knapperigheid - "Kijk! Hij breekt!" - vinden beiden de frietjes toch verrassend lekker. Van het gemopper van zo-even is weinig meer over. Het zoutgehalte van deze patat is precies goed en de friet is niet te vet. Er is geen mayo dus we hebben de fritessaus genomen en Rutger beloont de saus met een 9,5. Over de liefde heeft hij ook al niets te klagen: "Ik proef wél liefde. Waar komt dat vandaan? Zou de medewerkster het er daarnet ingestopt hebben?" De liefdesfrieten gaan allemaal op, het lege bakje wordt in de prullenbak gegooid en dan staan Rutger en Rianne een beetje verbaasd weer buiten. Beiden moeten concluderen dat de friet hier tot nu toe de lekkerste was en een 7,5 heeft verdiend. "Misschien komt het door de herkenning", oppert Rianne. "Het is en blijft een nostalgisch gevoel", beaamt Rutger, "als kindje van vier ging ik al naar de Mac."

Het beste personeel

We zijn op de helft. Rutger ziet het nog helemaal zitten en heeft nog steeds honger. Rianne heeft ook nog wel een plekje, maar ze begint toch een beetje moe te worden. Gelukkig is ons volgend doelwit snackbar De Neude. In deze snackbar met zijn zachte banken, open inrichting, gezellige bediening en McCain friet komen de twee weer een beetje tot rust. Het enige commentaar dat Rianne en Rutger op de friet hebben, is dat er wel wat meer zout op had mogen zitten. "Lekkere friet is lastig te beoordelen", verzucht Rianne, "als de frieten vies zijn, proef je dat meteen en dan is het ook makkelijk aan te wijzen hoe dat komt. Bij de lekkere friet moet je precies aanwijzen hoe het komt dat ze zo lekker zijn." Na zacht overleg en een hoop proefhapjes weten Rutger en Rianne hoe het komt dat dit patatje mét zo lekker smaakt: de friet is lekker knapperig, er zit voldoende friet in het bakje, de friet was snel klaar, er zit weinig vet aan en de mayo wordt door beiden als heel erg lekker ervaren. Bovendien druipt de liefde er vanaf; de jongen achter de kassa is duidelijk erg trots op zijn product en kletst gezellig mee. "Gaat het ook om het beste personeel?" wil hij nog even weten. De goudgele vrienden krijgen een 7,8 van ons testpanel. Rutger eet nog wat hapjes mayonaise als de friet allang op is en Rianne's eindoordeel is "een goed bakje friet, snel klaar en niet duur".

De blob

Na deze hemelse maaltijd valt het volgende patatje extra zwaar op de maag. In snackbar Broodje Ploff wordt er geen onderscheid gemaakt tussen de patatten en mayonaise en dat levert een bak friet op met daaroverheen een grote blob mayo. Daar houden onze panelleden niet van, maar toch proberen ze vol goede moed voorzichtig een patatje los te peuteren uit de berg mayonaise. Uiteindelijk krijgt Rutger er eentje te pakken maar door de grote hoeveelheid mayonaise is het 'vettig zompig en smakeloos' geworden. Bij de bezouting van de frieten is ook wat misgegaan: "Het zout is slecht verdeeld, soms heb je niks en soms een grote klomp zout" constateren beide testleden. Op zachte toon en met een serieus gezicht overleggen de studenten met elkaar over de beoordeling. "Hoeveel patat zit er in het bakje?", vraagt Rutger zich af. "Ik heb geen idee, er zit teveel saus op." Alhoewel Rutger nog wel te spreken is over de inrichting van de snackbar, met zijn planten en tijdschriften, weet hij net als Rianne zeker dat dit niet de winnaar zal worden vanavond. "Toen ik het patatje zag, wist ik al: dit wordt hem niet." Broodje Ploff krijgt van onze kritische testers een schamele 5,4 en een groot deel van de frieten komt in de prullenbak terecht.

Overdadige hoeveelheid

Het is ondertussen twaalf uur en we zijn op weg naar ons laatste patatje mét. Rutgers honger begint ondertussen wat te minderen en Rianne heeft geen zin in nog meer patat. Toch wijden de vrienden zich nog serieus aan deze laatste taak. Snackbar Polleke op de Janstraat is de laatste frietzaak die de eer ten deel valt om door ons testpanel bezocht te worden. De radio en de tv staan aan, maar de patat is binnen twee minuten klaar dus veel tijd om erna te kijken of luisteren hebben onze testers niet. De snelle bediening en overdadige hoeveelheid frieten beloven veel. Na de eerste hap hebben Rutger en Rianne echter allebei hetzelfde idee: "Knapperige friet is goed, maar dit is te taai om echt lekker te zijn", oordeelt kenner der knapperigheid Rutger. "Het smaakt als enigszins te lang gebakken aardappel." Dit patatje mét is naast de McDonaldsfriet wel de enige waarbij onze testers niks aan te merken hebben op het zoutgehalte. Omdat de frieten zo taai zijn, valt het eindcijfer niet zo hoog uit: een 6,5.

Kwart over twaalf, we zijn klaar. Tijd om de koppen bij elkaar te steken en de beste snackbar uit te kiezen. De eerste keuze staat eigenlijk wel vast. "De Neude was echt het hoogtepunt, misschien vind ik die zelfs nog wel beter dan De Nachtegaal", stelt Rianne. Rutger: "De Neude staat bij mij op één en ik moet toch echt de Mac op nummer 2 zetten." "Vervelend hè", beaamt Rianne. "Ja, je wilt het niet doen want je hebt je principes, maar die friet ís gewoon erg lekker." Over de nummer drie is wat lastiger te beslissen. "Eigenlijk zijn er maar twee snackbars waar je heen wilt", concludeert Rutger. Uiteindelijk komt Maria's Place dankzij de knapperigheid van haar friet, de toffe tafels en het lage vetgehalte van de frieten met een 6.8 op de derde plek terecht. Vierde in de rij is snackbar De Baron, op nummer vijf komt Polleke en helemaal achteraan staat snackbar Broodje Ploff die de komende tijd gemeden zal worden door onze panelleden. Rutger en Rianne zijn eruit, Rutgers honger is eindelijk verdwenen en de laatste paar patatjes van snackbar Polleke passen er echt niet meer bij in. Het is tijd om naar huis te gaan. Of toch nog niet? In plaats van naar de uitgang, loopt Rianne naar de toonbank. En terwijl Rutger verbaasd opkijkt. zegt ze: "Zo. Dan ga ik nu een lekkere frikadel halen!"

Cijfer

Locatie

Op donderdag open tot

Prijs

Pluspunt

Minpunt

Wachttijd

De Neude

7.8

Voorstraat

06:00

1,70

Lekkere mayonaise

Te weinig zout

3:26

Mc Donalds

7.5

Lange Viestraat

????

2,-

Laag vetgehalte

Te dunne friet