Over mannen die volleyballen
De drie dames en heren van Fons hebben zowaar de eerstewedstrijd gewonnen. En dat zonder medewerking van Fons die elderseen volleybalwedstrijd speelt. Captain Hans Paalman: "Fons isdocent bij moleculaire celbiologie en helemaal gek van volleybal.Vorig jaar deed hij nog mee en waren we vrienden, maar je begrijpt" Omdat de wedstrijden maar tien minuten duren wint de sterksteniet altijd. Met een beetje geluk en bluf kun je er ook komen. Zokrijgt Hans in de volgende wedstrijd een mooie set-up. Hij brultalsof hij een enorme smash af zal leveren en prikt de balvervolgens over het blok. Punt voor de ex-vrienden, die in hetdagelijkse leven pipetteren, transformeren en door microscopenkijken. Wedstrijd nummer twee in de zak.
De favorieten NWS-1 van Natuurwetenschappen en Samenlevinghebben ook al twee wedstrijden gewonnen. "Met 10 - 4 waren we nogniet helemaal warm", zegt Robert, "maar in de tweede pot hebben wede tegenstander weggespeeld. Uitslag? Heel veel tegen heel weinig."Vorig jaar verloor het team de finale van Olympos Bar. "Maar dat iseen vriendenclub van allemaal (ex-)volleyballers van Protos",vertelt Marco Hekkert. "Wij werken allemaal bij dezelfde vakgroep.Zij komen overal vandaan."
De ex-vrienden van Fons lachen om iedere gemiste bal. Ze klappenvoor de enkele mooie actie of die nu van de tegenstander komt ofvan henzelf. Daan is in topvorm, Yvonne en Wendy halen de meestonmogelijke ballen. Bovenhands spelen zit er niet in. Yvonne geeftonderhands wel een prachtige set-up, die door een van de heren hardnaar beneden wordt gemept. Na vijf potjes staan ze gedeeld bovenaanin de poule en gaan naar de volgende ronde!
Dit geldt ook voor NWS-1. De eerste wedstrijd is tegen hunAngstgegner. Olympos Bar wint dan ook redelijk gemakkelijk. Maardat is ingecalculeerd. Richard: "Als we maar in de kruisfinalekomen. Dan zien we ze terug in definale en moet het er van komen."Een van zijn teamgenoten wijt de nederlaag aan Jacqueline die eenpaar ballen ongelukkig raakt. Elk team moet verplicht twee damesopstellen anders hadden Jacqueline en Esther vast niet meegedaan.Jacqueline: "Mannen en volleybal eerst halen ze alle ballen voor jeweg en dan krijg je onverwacht een set-up. Maar ik ben heus geenuitzondering hoor. Dat zul je alle vrouwen horen zeggen die in eengemengd team spelen."
Dan gaat het erom spannen. De onderlinge wedstrijd komt eraan.Het krachtsverschil is snel duidelijk. Hoewel Marco van NWS-1 eendriemansblok tegenover zich ziet, knalt hij er dwars doorheen.Yvonne kan er nog net een onderarm tegenaan krijgen, maar heeftdaar al snel spijt van. Met een vuurrode arm speelt ze verder. Evendreigt de sfeer weg te zakken. Zo hard slaan hoort toch niet op eenrecreantentoernooi. Marco excuseert zich en slaat voortaan meergeplaatst. Na de wedstrijd is Yvonne nog steeds boos. "Je moet alsrecreantenteam niet eens in de finale willen staan. De scheids hadmoeten ingrijpen."
Het loopt tegen middernacht als de ex-vrienden van Fonseindelijk naar huis mogen. De NWS'ers zitten wel in de kruisfinale.Maar hier loopt de planning uit de rails. Eerst stapt Marcohalverwege uit, omdat zijn bloedsuikerspiegel te laag is en hijeerst maar een mars moet eten. Zijn mannelijke teamgenoten makenvervolgens teveel onnodige fouten. Esther heeft het moeilijk aanhet net. "Sorry Robert", roept ze nog, "ik ben nu eenmaal eenlullig blok." Tja, en als je dan niet in de finale staat, is dewedstrijd om de derde en vierde plaats heel moeilijk. Maar nietgetreurd. Volgend jaar weer een kans om Olympos Bar (vanavondwederom winnaar) te grazen te nemen.
René de Bie