Postuum boek van Righart over jaren zestig

Van de vroegtijdig overleden geschiedenishoogleraar Hans Righart is postuum een boek verschenen over de roerige jaren zestig. Het boek, gebaseerd op een onvoltooid manuscript, kan gezien worden als een vervolg op Righarts belangrijkste Utrechtse publicatie 'De eindeloze jaren zestig'.

Nieuws
on 12/10/2004

De Volkskrant noemde 'De eindeloze jaren zestig; geschiedenis van een generatieconflict' uit 1995 "het beste en leukste boek over de jaren zestig." Als vervolg op dit boek, dat zich toespitste op de Nederlandse situatie, wilde Righart een boek schrijven over de jaren zestig in vergelijkend Europees en Amerikaans perspectief. Zijn overlijden in 2001 op 47-jarige leeftijd brak de voltooiing van deze onderneming af.

Paul Luykx en Niek Pas hebben het manuscript van Righart echter bewerkt tot het boek 'De wereldwijde jaren zestig', waarin Groot-Brittannie, Nederland en de Verenigde Staten met elkaar vergeleken worden. Dat zijn drie 'nationale cases' minder dan Righart gewild had: hij had ook nog Duitsland, Italie en Frankrijk in zijn studie willen betrekken.

Invalshoek in zijn studie was de impact van de jaren zestig op de internationale jeugdcultuur (met name Groot-Brittannie en Nederland) en de links-radicale, politieke varianten ervan (studentenoppositie, terrorisme, anti-Vietnam). Net als in zijn eerder verschenen boek over Nederland speelt ook in dit boek over de sixties de popmuziek, Righarts grote passie, een belangrijke rol.

Righart verwierf, behalve als historicus, faam als columnist voor HP/De Tijd en De Groene. Aan de UU maakte hij furore als voorzitter van de Adviescommissie Kwaliteit Onderwijs.

Het boek is uitgegeven als Utrechts Historisch Cahier vanwege het Instituut voor Geschiedenis.

AH